Radman: Moramo li prodati Institut Igalo?
On navodi da iako je Hrvatska 1. jula 2013. postala dvadeset i osma članica Evropske Unije, Specijalna bolnicu za medicinsku rehabilitaciju „Kalos“ Vela Luka je i dalje u državnom vlasništvu
Nikola Radman iz GP URA na primjeru Specijalne bolnice za medicinsku rehabilitaciju „Kalos“ Vela Luka tvrdi da Institut Dr Simo Milošević u Igalo ne bi trebalo prodavati.
“Za Specijalnu bolnicu za medicinsku rehabilitaciju „Kalos“ Vela Luka može se reći da je Institut Igalo u malom: građena otprilike istog stila i u istom periodu, koristi identične prirodne faktore liječenja (blato, mineralna voda, sunce, more), sprovodi identične procedure fizikalne medicine i rehabilitacije, uz individualan pristup svakom pacijentu/gostu, a i prisutna je na norveškom tržištu i nudi svoje usluge u istoj kategoriji – rehabilitaciji reumatskih oboljenja kao i Institut Igalo.
Nepovoljnost u odnosu na Institut Igalo je u tome što je udaljen 180 km od najbližeg aerodroma (Dubrovnik), na samom kraju ostrva Korčula. Pa ipak se u Kalosu, pored pacijenata mogu sresti penzioneri iz čitave Hrvatske, kao i individualni korisnici banjskih usluga iz inostranstva. Članstvo hrvatske u EU omogućava ovoj specijalnoj bolnici da ima znatno olakšan pristup klijentima sa ciljnih tržišta Holandije, Norveške, Švedske i drugih skandinavskih zemalja, koja su ujedno i ciljna tržišta Instituta Igalo, što joj, naravno, i omogućava konkurentnost u odnosu na Institut Igalo”, objašnjava Radman.
On navodi da iako je Hrvatska 1. jula 2013. postala dvadeset i osma članica Evropske Unije, Specijalna bolnicu za medicinsku rehabilitaciju „Kalos“ Vela Luka je i dalje u državnom vlasništvu, odnosno u vlasništvu Dubrovačko-Neretvanske županije. Finansijski izvještaji koji se redovno objavljuju na web stranici www.kalos.hr govore o pozitivnom poslovanju.
“Dajući primjer geografski najbliže konkurencije Institutu Igalo, pitamo se zar se Institut Igalo baš mora prodati prije ulaska Crne Gore u Evropsku Uniju, pa makar i firmi vrijednoj 1.000 funti? Zašto ne sačekati povoljnosti koje članstvo u Evropskoj Uniji pruža i povećanje vrijednosti Institita? Ili je bolje rasprodati sve što još ima vrijedno u Crnoj Gori, pa tako oslobođeni imovine čekati članstvo u EU kao priliku da se oslobodimo i preostalog radno sposobnog stanovništva “, ističe Nikola Radman iz OO GP URA.
( Slavica Kosić )