Porto Montenegro vrijedi manje nego što pokazuju Vladini dokumenti

Ukupna vrijednost svih do sada podignutih objekata u elitnom nautičkom centru Porto Montenegro nije 447 miliona, kako to pokazuju svi zvanični dokumneti Vlade Crne Gore, već samo 156 miliona eura - indirektno je ustvrdilo Ministarstvo održivog razvoja i turizma (MORT).

Ta konstatacija proizilazi iz odgovora koji je resor ministra Pavla Radulovića (DPS) poslao na pitanja „Vijesti“ u vezi činjenice da je vrijednost investicije u projekat Porto Montenegro zvanično dosegla iznos od 447 miliona eura, a istovremeno je kompanija Adriatic Marinas iz Tivta koja stoji iza tog projekta, platila samo 1,56 miliona eura naknade za izgradnju regionalnog vodovoda, koja treba da iznosi jedan odsto vrijednosti investicije. To je oko tri puta manje nego što bi to Adriatic Marinas morao učiniti za iznos investicije od skoro 450 miliona.

“Investitor Adriatic Marinas nije u povlašćenom položaju u odnosu na druge investitore. MORT nije izdavalo građevinske i upotrebne dozvole za objekte za koje nije obračunata i naplaćena posebna naknada za izgradnju objekata na Crnogorskom primorju, koji su izgrađeni u okviru kompleksa Porto Montenegro. Navedeno se može provjeriti uvidom u postojeće evidencije dostupne na sajtu Ministarstva”, saopštili su “Vijestima” u MORT-u.

Prethodno je iz JP Regionalni vodovod Crnogorsko primorje iz Budve “Vijestima” zvanično rečeno da je Adriatic Marinas od početka realizacije tog projekta 2007. do danas, tom preduzeću na ime nadoknade za izgradnju RVS uplatio ukupno 1.560.000 eura i to na osnovu posebnog sporazuma koje su te dvije firme potpisale 2010. i aneksa iz 2013. Po članu 25 Zakona o regionalnom vodosnabdijevanju, plaćanje posebne naknade za izgradnju regionalnog vodovoda, obaveza je svih investitora koji na teritoriji primorskih opština grade nove ili rekonstruišu postojeće objekte. Iznos naknade je jedan odsto od predračunske vrijednosti investicije sadržane u glavnom ili idejnom projektu, na osnovu kojeg se izdaje građevinska dozvola, bazirana na tržišnim cijenama, od čega 80 odsto pripada JP Regionalni vodovod, a 20 odsto opštini na čijoj teritoriji se realizuje investicija.

Plaćanje naknade je uslov za izdavanje građevinske dozvole, odnosno uslov za izdavanje upotrebne dozvole za objekte za koje je građevinska dozvola izdata u periodu od 2008. do 2011. godine, jer je tada važećim Zakonom o uređenju prostora i izgradnji objekata, bilo propisano plaćanje naknade u fazi pribavljanja upotrebne dozvole.

Prevedeno na slučaj Porto Montenegra, to znači da je kompanija koju je do maja prošle godine kontrolisao kanadski biznismen Piter Mank, a sada je u portfoliju investicionog fonda ICD iz Dubaija, do sada trebalo da državi plati 4.470.000 eura naknade za izgradnju regionalnog vodovoda, od čega bi Opštini Tivat trebalo da pripadne 894 hijade eura. Umjesto toga, Regionalni vodovod je do sada od te naknade kada je Porto Montenegro u pitanju, prihodovao 1.248.000 eura, a Opština Tivat samo 312.000 eura.

Iz MORT-a tvrde da je sve u redu i da Porto Montenegro nema povlašćeni položaj u odnosu na druge investitore kada je plaćanje ove naknade u pitanju.

“Kompanija Adriatic Marinas je, prepoznajući sopstveni interes u stabilnom i kontinuiranom vodosnabdijevanju, u završnim trenucima izgradnje RVS, pred puštanje u probni rad za ljetnju turističku sezonu 2010. godine, sklopilo sporazum sa JP Regionalni vodovod Crnogorsko primorje o avansnoj uplati naknade koja se odnosi na izgradnju objekata u kompleksu. Po ovom sporazumu, investitor je unaprijed platio iznos od 1.060.000€, a naknadno i dodatnih 500.000, shodno zakonskoj obavezi uplate posebne naknade”, kažu u Ministarstvu.

Kada se hvale investicija je 447 miliona, kada treba platiti 156

Razliku od tri puta većeg zvaničnog ukupnog investiranog iznosa u Porto Montenegro do danas od 447 miliona i iznosa na koji je tom investitoru obračunata i naplaćena naknada za izgradnju regionalnog vodovoda (156 miliona), u MORTU-u objašnjavaju činjenicom da je iznos naplaćen na predračunsku vrijednost investicije za izgradnju objekata.

“Predračunska vrijednost investicije za izgradnju objekata razlikuje se od ukupne vrijednosti investicije, kako u ovom, tako i u drugim investicionim poduhvatima koji rezultuju izgradnjom objekata. Ukupna vrijednost investicije principijelno uključuje sve troškove i izdatke koje investitor ima u cilju kompletne realizacije svog projekta: regulisanje obaveza koje se tiču imovine (zemljišta) na koje je planirana investicija, troškove planiranja, istražnih radova, pripremnih radova, projektovanja, revizije projekta, stručnog nadzora, troškove izgradnje i opremanja objekata, carinske i špediterske troškove, izgradnju privremenih objekata, troškove sopstvenih zaposlenih angažovanih na projektu od početka investicionog ciklusa (u bruto iznosu), iznose naknade za opremanje gradsko-građevinskih zemljišta, iznos naknade za izgradnju regionalnog vodovoda, poreze koji se uplaćuju u državni i budžet lokalne samouprave, eventualne donacije lokalnoj zajednici, troškove finansijske revizije, bankarske provizije, troškove obezbjeđenja, marketinške usluge, itd. Stoga, bitno je uočiti razliku između ukupne vrijednosti investicije i troškova izgradnje objekta kako su oni prepoznati u skladu sa Zakonom o uređenju prostora i izgradnji objekata i drugim aktima kojima se uređuje ova oblast. Opseg investicije identifikovan u idejnom ili glavnom projektu kao trošak izgradnje objekta, na osnovu kojeg se utvrđuje osnovica za obračun posebne naknade, je stoga samo dio ukupne investicije potrebne za realizaciju kompletnog projekta”, objašnjavaju u MORT-u.

Prema ovom tumačenju izgradnja ukupno svih 6 luksuznih velikih rezidencijalno -poslovnih zgrada, hotela Regent, najveće zgrade Regent Pool Club Resudences koja je u izgradnji, bazena Lido Mar i duplo većeg broja vezova na preko 14 hiljada kvadrata novosagrađene operativne obale marine Porto Montenegro, koštala je samo 156 miliona eura. Ako je vjerovati tumačenju MORT-a, ostatak od skoro 300 miliona do punog iznosa “zvanične investicije “ u projekat Porto Montenegro sa kojim barata Vlada u svim javnim nastupima, su zapravo, najvećim dijelom redovni materijalni troškovi poslovanja zvanično stranog investotora, a u suštini domaće kompanije Adriatic Marinas. Vlada, u zavisnosti od svojih potreba, ovoj problematici pristupa dvojako - kada treba javnost impresionirati podacima o velikoj stranoj investiciji ona je 447 miliona, a kada treba na nju obračunati poreze i naknade koju svi ostali plaćaju, taj se iznos “istopi” na trostruko manju cifru.

( Siniša Luković )