Ni Mesi, Ni Ronaldo - Fabio Pizakane je pravi fudbaler godine
Rođenom u Napulju, 28. januara 1986, Fabiju je sa 14 godina otkriven Gijen-Bareov sindrom, rijetka I teško izlječiva bolest – neurološki poremećaj u kome imuni sistem napada sopstvena tkiva perifernog nervnog sistema. Kao dječak, proveo je u bolnici skoro tri i po mjeseca, od čega 20 dana u komi, ali bolest ga nije spriječila da nastavi da se bavi fudbalom
Kristijano Ronaldo, Leo Mesi, možda Ibrahimović, ili Nejmar...
Ne, za ugledni engleski dnevni list “Gardijan” fudbaler godine je Fabio Pizakane, fudbaler Kaljarija.
“Gardijan” je od ove godine ustanovio tu nagradu, objasnivši da je neće dobijati najbolji, već oni koji su u godini uradili nešto nezaboravno, oni koji bi mogli da budu primjer drugima.
Pizakane je u septembru debitovao u Seriji A sa 30 godina, ispunivši san do koga je došao savladavši brojne prepreke...
Rođenom u Napulju, 28. januara 1986, Fabiju je sa 14 godina otkriven Gijen-Bareov sindrom, rijetka I teško izlječiva bolest – neurološki poremećaj u kome imuni sistem napada sopstvena tkiva perifernog nervnog sistema.
Kao dječak, proveo je u bolnici skoro tri i po mjeseca, od čega 20 dana u komi, ali bolest ga nije spriječila da nastavi da se bavi fudbalom.
“To je bolest koja zadesi jednog u milion. Čak i sa tretmanima, potrebno je da se čovjek izbori sam. Jednostavno, to je bolest koja te odvede na dno. A sa dna postoje dva puta – jedan je da ideš ka vrhu, drugi da se predaš”, kazao je Pizakane.
Nije ova rijetka bolest bila je jedina njegova prepreka. Rođenjem u Napulju, i to na periferiji, problemi dolaze sami od sebe.
“Rođen sam 1986, dakle, u vrijeme kada je Kamora bila u naponu snage. Jednom sam igrao fudbal u dvorištu, a pet metara od nas mafija je ubila čovjeka. Zastali smo malo i nastavili da igramo. I opet dolazimo do dva puta – ili se predaš okruženju, ili pokušaš da pobjegneš. Mnogi moji prijatelji sa kojima sam kao dijete igrao fudbal, izabrali su ili su morali da izaberu da se povinuju pravilima. Mnogi su mrtvi”, kaže Pizakane.
Njega su sa 14 godina, neposredno prije nego što se razbolio, zapazili skauti Đenove. Izgledalo je da je Fabio našao sreću.
Bolest je sve promijenila...
“Bolest nije došla da me ubije, već da mi pruži nešto dobro – da shvatim šta je život i koliko je vrijedan”, kaže Pizakane.
Nakon dugog oporavka, vratio se fudbalu, a kao i mnogi italijanski fudbaleri, išao težim i okolnim putem. Ravena, Kremoneze, Lumecane... - to su bili klubovi u kojima je gradio fudbalski put.
Šira italijanska javnost za njega je čula u aprilu 2011, kada je prijavio da mu je direktor Ravene Đorđo Bufone nudio mito da pusti utakmicu u Seriji C.
Bufone je, na osnovu njegovog svjedočenja, uhapšen.
“I to je jedan od razloga zbog kojih je Pizakane fudbaler godine”, navodi “Gardijan”.
U Kaljari je došao u julu 2015. godine, sa klubom izborio promociju u Seriju A, a u septembru debitovao na meču sa Atalantom.
Emocije su bile toliko jake, da je nakon utakmice – zaplakao.
“Ne znam, nisam neko ko kontroliše emocije. Bio sam, u tom trenutku, momak koji je uradio nešto za šta je živio”, rekao je Pizakane.
On nije milioner, nije zvijezda, ali je njegova priča – inspirativna.
Nagrada “Gardijana” došla je u prave ruke...
( Aleksandar Radović )