Poezija, najčudesniji fenomen božanske moći - jezika
Ono što pulsira cijelom zbirkom “Dar zavjetni”, Nade Pavićević, je bol
“Pjesnička upitanost je civilizacijski kod u svim vremenima, pa i dan danas. Tu vam ne pomažu računari, ni kompjuteri, nego se uhvatimo u koštac sa tom velikom i dubokom tajnom. Pa makar uvijek letjeli po istom krugu kao noći leptir”, kazala je na promociji svoje četvrte zbirke poezije “Dar zavjetni” profesorica Nada D. Pavićević, preksinoć u Bijelom Polju.
“Darujući bližnjima blagu riječ, pjesnik želi da zasluži ljubav i kod Boga i kod bližnjeg i da tako biva zaštićen od poraza i kazne”, objasnila je Pavićević.
Ona je istakla da tajna bića u koju svako želi da pronikne, u stvari, objedinjava religiju, nauku i umjetnost. Stići to te tajne, tajne bića, je golem i težak posao. Ide se kroz jednu pretešku vertikalu, blagoslovi stižu odozgo s neba, blagoslovi odozdo iz bezdana. E, pa sad se uhvatite u koštac sa tom ogromnom tajnom i vertikalom.
“ Poezija to čini najčudesnijim fenomenom božanske moći, a to je jezikom. … Ali taj jezik eto služi poeziji, da ide tim putevima da se dotatkne tog tananog bića i te tajne bića. I da se tako sjedini i sa religijom i naukom u toj tananosti duše i duha“, kazala je autorka.
Ono što pulsira cijelom zbirkom “Dar zavjetni”, Nade Pavićević, je bol.
“Kako sam izgubljena, Jerusalime moj”. Bol kao vanredno ali neprolazno duhovno i tjelesno stanje pjesnikinje sublimira strah, beznađe, ali i utjehu, i konstatuje „Nijesam više sama, niti siroče”, pročitala je iz pogovora Slavke Luković, Nela Terzić.
“Bol pjesnikinje ne jenjava od polazišta preko lajtmotiva, on je epicenter njenog stihovanja, jefimijskog darivanja sopstvenog srca Bogu probranim pjesnikovanjem, riječima, nadahnutom emocijom i namjerom da ih Svemoćni primi k znanju i očinski pomiluje”, navodi recenzetkinja.
Luković navodi da ova knjiga nije traktat o bolu ili opservacija bola kao stanja koje neprekidno traje i rađa beznađe.
“Bol je ovdje mnogo kompleksniji, kompilativniji, viđen kao posljedica usuda i konteksta sopstvenog iskustva, ali i zavičajnog koda u kome hrabri i umni imaju svojstvo snažnog bljeska sazrele svijesti“, navodi recenzentkinja.
Recezent profesor Radoje Femić kazao je da motivski i simbolički heterogena, zbirka poezije “Dar zavjetni” obuhvata dvije tematsko-stilske ravni koje u efektu simbioze kondenzuju suštinsko obilježje umjetničkog uvida - rađanje cjeline.
Posvećena djeci i stvaralaštvu
Pored pisanja stihova Nada Pavićević je glumica, književni kritičar i esejista, a kao profesorica književnosti u sjećanjima brojnih generacija bjelopoljske Gimnazije ostavila je dubok trag .
Jedan je od rukovodilaca radionice za djecu, a iza sebe tri zapažene zbirke pjesama: “Privito sunce”, “Izgubljena sjenka”, “Pamćenje bola” .
Više od tri decenije rukovodila je recitatorskom sekcijom, čiji su članovi često pobjeđivali na opštinskim i republičkim smotrama.
Pavićević je zastupljena u antologijama lirske poezije.
( Jadranka Ćetković )