Prije par dana počeo je Festival filma o ljudskim pravima Ubrzaj.me, na kojem, ove godine, uz bogat repertoar ima stvarno filmova koje vrijedi odgledati. Za slobodu, ljudska prava, humanost, solidarnost i druge univerzalne vrijednosti se zalažem svim svojim bićem: i kao čovjek i kao socijalista po političkom opredjeljenju. Doista ne tako moćno i bučno kao što to rade SAD, već tiho i na svoj način.
Festival su, pored ostalih, podržali SAD, što finasijski što na najvećem nivou, šaljući svoju ambasadraku Margaret Ueharu na otvaranje istog. Zato je valjda na koktelu priređenom povodom otvaranja festivala bila gotovo sva crnogorska politička, kulturna i javna elita ili „elita“.
I što je u tome čudno?
Kao nekom ko po nijednoj osnovi ne pripada većini te elite, a koji je ipak bio na otvaranju Festivala, paradoksalno su mi zvučale riječi ambasadorke Uehare na konferneciji za štampu tim povodom, a čiju ću samo jednu rečenicu citirati: „Istorija pamti i slavi one koji se zalažu za proširenje kruga ljudskih prava, ali takođe pamti i negativne primjere onih koji ih ograničavaju”.
Odlična misao sa kojom sam u potpunosti saglasan. Ali…
Uporedo sa otvaranjem Festivala o ljudskim pravima, administracija SAD (kojoj ambasadroka pripada) je priznala Jerusalim za glavni grad Izreala, kršeći ne samo norme i rezolucije UN nego i sve univerzalne vrijednosti i osnovna ljudska prava Palestinaca. Iste te SAD, koje se eto retorički kao bore za ljudska prava i druge uče njima, već decenijama podržavaju Izrael u najtežem kršnju ljudskih prava koji se kontituirano sprovodi nad Palestincima: blokiraju svaku rezuluciju UN kojom se pokušava osuditi represija, mučenje, stalno osvajanje teritorija na kojima žive Palestinci. Pojas Gaze je već decenijama najveći koncetracioni logor na svijetu…
A sad još jednom ponavljam i podvlačim ono što je gospođa ambasadorka SAD rekla: Istorija pamti i slavi one koji se zalažu za proširenje kruga ljudskih prava, ali takođe pamti i negativne primjere onih koji ih ograničavaju.
Vraćam se opet na Festival o ljudskim pravima.
Kakav ja i oni slični meni mogu imati osjećaj kada vidimo da je glavni gost i podržavaoc Festivala o ljudskim pravima upravo predstavnik zemlje koja je upravo napravila nešto što se krši sa svim načelima, univerzalnim slobodama i ljudskim pravima? I da niko od tolikih zvučnih zvanica i boraca za ljudska prava sa Festivala, bar da ja znam, se ne oglasi povodom priznanja Jerusalima za glavni grad Izraela?
Na samom kraju:
Inicijator sam mirnog, neprijavljenog protesta ispred američke ambasade koji će se održati 15.12.2017. godine u 13h a povodom odbrane ljudskih prava Palestinaca koja su frapantno ugrožena upravo američkom podrškom politici najtežeg kršenja njihovih prava koju sprovodi Izrael. Kao takav, u ime ljudskih prava i pragrafa smišljenih u njihovu “odbranu” ne bi me začudilo da zbog toga budem priveden i “adekvatno kažnjen”.
Bonus video:
