Razjedninjena i raspolućena opozicija u Crnoj Gori nema šansu da okrene igru u svoju korist. Njeno višedecenijsko neslaganje iritira građane. Skorašnja anketa pokazuje da građani imaju povjerenje u NVO sektor preko 50%, dok u opozicione partije nešto preko 30%, što je nezabilježeno, ne samo u Evropi. Više NVO subjekata daju racionalna, pragmatična rješenja, od opšteg značaja i interesa za sve građane, za razliku od opozicije koja se bori unutar opozicionog prestiža, premoći, zanemarujući interes građana.
Svaki normalni čovjek se pita kako to da se tokom toliko izbornih ciklusa nije pojavila politička opcija koja bi mogla da “ skine jednu politiku ma kakva ona bila “.
Nesporno je da građani Crne Gore njeguju kult vođe, one koje umiju da zagalame, podignu vjeđe i ton, podignu prst, namrgode se i zaprijete, lupe šakom o sto. S takvim se mnogi veoma lako identifikuju. Stvara se iluzija o čovjeku koji može sve. Pa takav lik brzo zarobi institucije i nametne se nad njima, pa i mnoge opozicione lidere uhvati strah. No, očito je da opozicija u Crnoj Gori ne poznaje poslove kojima bi trebalo da se bavi. Zato je vlast uvijek ispred opozicije. Moram istaći, da bi mnoge naše opozicione partije imale šta da nauče od vrijednih i pragmatičnih NVO organizacija, koje po posljednjim istraživanja imaju povjerenje građana više od nekih opozicionih partija, što svakog u opoziciji treba da zabrine. No kako radi opozicija, sve ide na ruku vlasti. Ni sama vlast ne bi bolje mogla da organizuje njen rad, čast izuzecima. Jedan od kjučnih razloga je nejedinstvo unutar opozicije, međusobno koškanje, nadgornjavanje, podmetanje, borba za prestiž unutar nje same, što je veliki problem koji se mora prevazići, što su građani odlično shvatili. Politički programi opozicionih partija su u drugom planu jer je međusobni rat unutar opozicije važniji od svega, zato i nema promjena vlasti za tri decenije višepartizma. Koplja se na političkoj sceni lome najviše na nacionalnim temama, a to je i cilj i uspjeh vlasti na čemu prevashodno zasniva svoj tako dug opstanak.
Žalosno je da niko od opozicije ne želi da preuzme odgovornost za neuspjeh i loš izborni rezultat. Odgovornost i jedinstvo oko fundamentalnih pitanja za smjenu vlasti mora da postoji a na čelo opozicionog bloka mora stati opozicioni lider. Za stvaranje prvih fer i slobodnih izbora se treba i mora boriti i izboriti, a to može i mora jedinstvena opozicija, jer građanima se mora povratiti povjerenje u opoziciono djelovanje. Građani se s pravom pitaju da li neke opozicione partije zaista žele istinske promjene i da konačno smijene DPS vlast sa njenim satelitima. Ta odgovornost leži prije svega na partijama sa najvećim opozicionim rejtingom. Ono što građane zabrinjava jeste činjenice da neke opozicione partije nijesu ni sposobne ni zainteresovane za reformu izbornog i drugog zakonodavstva od čega zavisi dalja budućnost Crne Gore i njenih građana. Stvaranje slobodnih i fer izbora, refoma izbornog zakonodavstva, uređen birački spisak, slobodni mediji itd. prioriteti su svih prioriteta.
Posebno pitanje instituta koje treba ugraditi u izborno zakonodavstvo su “OTVORENE IZBORNE LISTE “. To rješenje je omogućilo pobjedu Zaeva u Makedoniji, Kurtija na Kosovu, Rame u Albaniji. Za kratko vrijeme, Vlada gospodina Zaeva u Makedoniji daje impozantne rezultate na svim poljima, a u mnogim je brzo i prevazišla Crnu Goru, koju režimski Monstat sa nerealnim podacima gura kao lidera na Balkanu. Ona ona to nije u mnogim segmentima, kao što su: visina plata u zdravstvu i obrazovanju, zdravstvena zaštita penzionera, odnos uvoza i izvoza, itd.
Građani moraju više da se angažuju radi svoje i budućnosti mladih generacija, a to mogu samo i isključivo preko otvorenih lista, jer nas na to obavezuje i člana 83 Ustava - da građani ne biraju partijske liste, nego poslanike i odbornike, neposrednim i tajnim glasanjem. Zato se Partija penzionera, invalida i restitucije zalaže za uvođenje instituta izbornih lista i za to da intenzivno i danonoćno skupštinski Odbor radi na reformi izbornog zakonodavstva. U suprotnom, sva krivica će pasti na opoziciju.
Autor je predsjednik Partije penzionera, invalida i restitucije (PIR)
Bonus video:
