Opet nam ova Evropa (po)kvari idilu izvršne i (kontrolisane) sudske vlasti u radu „po Ustavu i zakonu“.
I lično i profesionalno poznajem svoju sugrađanku, jednu od onih koje je poplava „tranzicione demokratije“ izbacila na površinu. I to na sami vrh najbitnije vlasti u procesu uspostavljanja države vladavine prava - sudske vlasti. Poznajvajući kriterijume tranzicionog kadriranja, bilo mi je sasvim logično što su ta priroda i poimanje sudstva izabrani da vode sudstvo. (Ovo „vode“ je kompromis između „predvode“ ili „zavode“, kako se to vidi u javnosti).
Opet, na moju žalost, to je imalo za očekivanu posljedicu i aktuelna dostignuća u ostvarenju zacrtanih ciljeva regionalnog predvodnika u evropskim intergacijama u oblasti izgradnje kompetentnog, kredibilnog i nezavisnog sudstva kojem javnost vjeruje u mjeri koju pokazuju sva istraživanja.
I, baš u tom uzletu najefikasnijeg sudstva u regionu i šire, u nespornu i tradicionalnu nezavisnost crnogorskog sudstva crnogorski Sin Brut „zabode nož u leža“. Sa mjesta ministra pravde zatraži Brut da predsjednici sudova birani treći do osmi put na čelo sudova, umjesto maksimalno dva puta, „postupajući po sopstvenoj savjesti, a uvažavajući stav Evropske komisije, preispitaju svoju riješenost da obavljaju funkciju predsjednika suda i u ovom mandatu“.
Postupajući po sopstvenoj savjesti, moja Kolašinka onomad reagova karakterističnom principijelnošću: “Ono što je ministar pravde u jednom aktu kroz izjavu rekao, direktno je uticalo na samostalnost sudske grane vlasti“. U prevodu: „Ti ćeš meni ugrožavati samostalnost sudske grane vlasti dirajući u savjest njenog kostura u vidu potencijalno doživotnih predsjednika sudova“.
Pa, jes’! Ne no će Brut jednom poslušno glasati unutar sudske vlade za jednoglasni izbor provjerenog kostura sudstva a potom, nakon što dobije po prstima, tražiti savjest predsjednika koji znaju da je i osmi uzastopni izbor za predsjednika suda „po Ustavu i zakonu“ i, nadasve, u interesu najefikasnijeg sudstva „u svijet i u Beograd“.aaaaaanost sudstva bude veće: “Nevladine organizacije, koje primaju podršku Evropske unije u oblasti reforme pravosuđa i jačanja vladavine prava, nijesu pustile glas povodom brojnih objava na društvenim mrežama u kojima se targetiraju sudije“.
NVO ne prate društvene mreže? Aooo, nedopustivo. Biće da su umislile da glavna opasnost po nezavisnost sudstva prijeti od izvršne vlasti iza koje stoje politički centri moći za koje se vezuje organizovani kriminal o čijem neprocesuiranju bruji Evropa. Umislilo civilno društvo da je najveći udar na nezavisnost sudstva 67. sjednica Vlade i njeno saopštenje da su „nelojalne državi“ sve sudije, sudijski pripravnici i državni službenici koji svoja prava iz radnog odnosa ostvare u zakonitim postupcima pred domaćim sudovima, koja prava im uskrate provjereni „lojalni“ partijski kadrovi na rukovodećim mjestima.
Pogrešno shvataju NVO da je nedopustivo da izvršna vlast etiketira „nelojalnim državi“ (država = vlast) sudije koje u tim postupcima „presude protiv države“ i da na svim medijima (štampanim, elektronskim...) objave imena „nelojalnih“ sudija i državnih službenika koje „hrani država“ a oni joj tako vraćaju. Pa šta? Nije Vlada to objavila na društvenim mrežama.
A, i ja sam k’o te NVO, naivno, vjerovao da je sramotno što se moja Kolašinka tada „sakrila u mišju rupu“ umjesto da ustane /sa istim stajlingom/ u odbranu sudija i njihovih pravosnažnih presuda. Sada mi jasno - nije to bilo na društvenim mrežama!
Možda i zato što nije saopšteno od frustriranih pojedinaca nego od Vlade koja se, eto puštila, ali glavna je u tri grane vlasti a „koga je moliti ne valja ga ljutiti“. Pa ni Pažin nije na društvenim mrežama apelovao na „sopstvenu savjest“ predsjednika sudova, reći ćete. Da, ali shvatite da se Pažin nije ostrvio na sudije, kao onomad Vlada, no je „rgnuo u osinjak“ - predsjednike sudova sraslim sa foteljama. U tome je suštinska razlika zaključuje se iz odnosa čelnice sudske vlasti.
Sudski savjet, organ koji obezbjeđuje nezavisnost i samostalnost sudova i sudija, ćuti. Zato što u apelu ministra pravde ne vidi atak na nezavisnost sudstva? Ili, možda, što niko ne testira savjest članova Sudskog savjeta povodom zabrinutosti Evropske komisije „zbog načina na koji Sudski savjet tumači Ustav i zakone“?
Autor je građanski aktivista u oblasti vladavine prava
Bonus video:
