Anegdote kažu da je početkom 50-ih Moša Pijade, jedan od lidera Komunističke partije Jugoslavije, rekao - zaustavite taj Rojters, nakon što je britanska agencija objavila analizu dešavanja u SFRJ koja nije bila po volji Titu i drugovima. Onda je osamdeset i neke Džavid Nimani, jedan od prvaka kosovskih komunista, ponovio sličnu direktivu - zaustavite tog Rojtera, nezadovoljan što je “čovjek” pustio tekst o protestima studenata u Prištini, čime je uzdrmana zvanična istina Partije o bratstvu i jedinstvu u pokrajini. Prije neku godinu, poznati britanski dnevnik Gardijan publikovao je reportažu o kontroverznoj Vučićevoj građevini Beograd na vodi, pod naslovom: “Beograd na vodi: neočekivano mjesto za petrodolare iz Zaliva”, da bi u prevodu Tanjuga tekst bio prosut po svim patriotskim medijima sa najavom: ‘Gardijan: Beograd, grad kreativnosti i novih poduhvata’! Tim povodom kolumnista Boris Dežulović zaključuje kako Vučić nije naivan kao Nimani, iako je njegova nevidljiva urednička ruka dovela do istog rezultata - zaustavite taj Gardijan.
A kad je Šef tako rekao, ne mari da i marionete ponove. Zaustavite Vijesti, vrište Radunović, Knežević, Medojević, dok se svi pitaju šta je sa Mandićem, a čovjek prosto nema vremena da se oglasi jer svako jutro gostuje na nekoj od televizija ustrojenih po modelu “zaustavite taj Gardijan” gdje se ne objavljuje ništa što može da uznemiri velikog i nepogrešivog Vođu.
“Internet je zvučnik neprijateljskih glasova prema Bjelorusiji! Internet znači anarhiju”, kaže njen predsjednik Aleksandar Lukašenko, marioneta Putina, čime neodoljivo podsjeća na prvake DF-a i njihovog mentora Vučića. Da bi suzbio moć online platforme Nekta, Lukašenko je nedavno kidnapovao avion na redovnom letu Atina-Viljnus, kako bi uhapsio Romana Protaševiča, urednika Nekte. Zaustavite taj avion, naredio je bjeloruski diktator i sada se smije i uživa kada svaku drugu noć gleda Romana kako sa nekim bjeloruskim Draženom Živkovićem ili Milomirom Marićem u živom intervjuu na nacionalnoj TV priznaje da je agitovao protiv svoje zemlje i protiv nepogrešivog Vođe za koga sada, uplakan, kaže kako “radi dobre stvari za Bjelorusiju”!
U Iranu, braća po demokratiji lidera DF-a (i DPS-a, to se podrazumijeva) upotrebljavaju jezičke filtere, to jest koriste računarski sistem koji provjerava svaku web stranicu na kojoj se pominju riječi poput “sloboda”, “ljudska prava”... i onda ih automatski blokiraju. Pri tom se posebno upozorava na fotografije koje korisnike mogu dovesti do "depresije, ideološke slabosti i psiholoških oštećenja!"
Oleg Panfilov, direktor moskovskog Centra za novinarstvo, slikovito komentariše pokušaje blokiranja interneta ili zabrane pojedinih medija u Rusiji, ali i širom svijeta, riječima: "To je kao da želite ljude spasiti od prehlade time što im zabranite sladoled ili klima uređaje!"
Baš tako. U ljeto 2021, par mjeseci nakon što je Crna Gora prvi put smijenila vlast na djelimično slobodnim izborima, lideri DF-a, koji se uporno lažno predstavljaju kao najzaslužniji za pobjedu nad DPS-om, zavapili su - zaustavite Vijesti, zabranjujući svojim sljedbenicima da koriste klima uređaje i jedu sladoled, kako bi ih spasili prehlade. Po istoj matrici po kojoj su, recimo, prvaci DPS-a i njihovi fanovi tokom 2020. zabranjivali svom pučanstvu da čita ili gleda Vijesti kako bi ih spasili od litija i “svjetigore”. DF nije izvukao nauk iz iskustva velikog DPS brata čije su perjanice iz vrha stranke i Organizovane propagandne grupe (OPG) proteklih 15 godina potrošile mnogo novca, kapaciteta, snage, da ubijede svoje, mnogo brojnije, simpatizere u isto - da ne konzumiraju ništa od Vijesti. Štaviše, uticaj i važnost naših platformi je samo rastao, dostižući stepen povjerenja kakav malo gdje postoji. Jer se tokom proteklih decenija između publike i ovih medija izgradio odnos zasnovan na mnogo puta potvrđenom principu da Vijesti postoje kako bi služile građanima a ne svojim osnivačima.
Jasno je da bi DF bez progona od strane DPS-a bio politički mrtav a, takođe, sasvim je izvjesno da bi DPS bez dežurnog strašila zvanog DF - bio u opoziciji. Još davno.
Crna Gora tako ispada njihov talac. Đukanović je u stalnom lovu na izdajnike i neprijatelje, kopajući rovove i podižući zidove po malenoj Crnoj Gori. A oni često prolaze posred kuća brojnih crnogorskih porodica. Mandić isto - spreman je da od naših komšija i braće napravi manjinu u sopstvenoj zemlji. Proglašavajući Beograd ili čak Banjaluku za njihov glavni grad! Uz punu podršku Vučića koji se zahvaljujući pogubljenosti Mandića i kratkovidosti Đukanovića, nameće kao njihov lider. I predsjednik. Pogubno za Crnu Goru.
Ovako su mi stvari izgledale 2017, a ne vidim da se nešto promijenilo danas. Osim što je DF sada dio vlasti, a DPS lider u opoziciji. Ali i jedni i drugi su na zajedničkom zadatku - potcjenjivanja sopstvenih građana i ponižavanja njihove logike. O čemu slikovito, ovih dana, govori i rektor Cetinjske bogoslovije, Gojko Perović. Naime, upitan otkud sada, nakon poraza DPS-a, napadi sa drugih adresa, priče o raskolu i separatizmu u Crkvi, Perović kaže: "O toj i takvoj agitaciji mislim isto što i o onoj koja je ranije viđena u Crnoj Gori. Ove propagande se mogu razlikovati u sadržaju, ali su u estetskom i etičkom smislu veoma srodne. I obje su anticrkvene. I bivši režim u Crnoj Gori je pretendovao da vedri i oblači u našoj Crkvi, a slične ambicije pokazuju i autori najnovijih propagandi protiv SPC-a u Crnoj Gori - za koje me pitate".
Pojedini prvaci DF-a su nekad znali da kažu kako bi, da su političari u Rusiji, takođe bili opozicija jer je i tamo diktatura - Putinova. Onda su pozvani u Moskvu i vratili su se sa drugačijim mišljenjem. Putin im je postao mnogo bliži od Vučića jer je ovaj bio preblizak Đukanoviću. Bili su u stvari kao braća, jedan drugom uvijek pri ruci. I kad je trebalo dijeliti plijen i kad su dijelili Bebu i OPG. Isti Pink, Prvu, O2, Hepi i ostalo smeće sa koga se sada marionetska trojka ne skida. Kada je DPS osvojio ili pokrao izbore 2016, lideri DF-a su ostali da vise, ni na nebu ni na zemlji. Putinov režim je počeo da pere ruke od njih, posebno kada je Katnić, od Vučićeve BIA, dobio navodne svjedoke i navodne dokaze za navodni državni udar.
Nakon izbora 2020, to jest usred masovnih litija, lideri DF-a ponovo dobijaju poslodavca. Od diktatora i Milovog najboljeg druga, Aleksandar od Srbije postaje za Andriju, Milana i Meda nepogrešivi Vođa svih Srba, od Banjaluke do Tokija. Očarani načinom na koji vodi Srbiju, u kojoj je i predsjednik i premijer, i patrijarh i glavni urednik, Mandić i družina pokušavaju od 31. avgusta da sličan sistem implementiraju i u Crnoj Gori. Nemoguća misija. Niti je bilo koja stranka ovdje nalik SNS hobotnici, niti je Mandić do koljena Vučiću. Jer i za savršeni hibridni režim ili soft diktaturu treba veliki talenat i odricanje. To je dugo i dok se nije umorio pokazivao Milo, sada briljira Vučić, dok Erdogan i Orban pomalo klecaju. Da ne pominjem Putina, iranske vođe, kineskog Sija ili bjeloruskog Lukašenka. Svima njima su nezavisni mediji - kost u grlu. Zaustavite ih, viču. Ali uzalud.
Jer građane je nemoguće spasiti od prehlade zabranom korišćenja klima uređaja ili konzumiranja sladoleda.
Bonus video:
