Epohalna pohara Budve, njenog vrijednog neizgrađenog zemljišta, koju je pratio svojevrstan urbicid prirodnih karakteristika i ljepota budvanske opštine, odigrala se u deceniji u kojoj su vedete DPS-a vedrile i oblačile u opštinskim službama. Namještali tendere, donosili planove, ucrtavali kule i solitere gdje je kome i koliko trebalo, uz naknade dabome, o kojim se danas priča i pripovijeda. Opština je u tim godinama bila oštećena, materijalno i urbanistički uništena, dok su akteri tog procesa izašli kao bogati ljudi, vlasnici lanca stanova, vila, hotela i atraktivnih parcela.
Pustošenje metropole turizma epskih razmjera odigravalo se u godinama kada je dokazanom presudom OKG DPS Budva doživljavao svoj vruhunac a metropola turizma preživjela poharu naočigled državnih organa, na opaske medija koju su uredno izvještavali o poharama koje se dešavaju u Budvi, dok je budvanska opozicija na čelu sa DF-om, SNP-om a kasnije i Demokratama ukazivala na zloupotrebe, država je samo ćutala i aminovala svaku odluku ove OKG grupe.
Svaka sporna prodaja opštinske zemlje morala je dobiti saglasnost Vlade i Ministarstva finansija. Prodavala se neurbanizovana zemlja uz obalu po ekstremno niskim cijenama, da bi ubrzo nakon prodaje dostizala višestruke vrijednosti. Javnosti nije poznato da je bilo ko iz državnog aparata zbog toga odgovarao.
Afere poput izgradnje poslovnog centra TQ Plaza, preprodaje zemljišta u selu Pijevor, donji Bulevar, mahinacije sa firmom Copyright, izgradnja seoskog puta Krapina i afera Property koja se odnosi na bankarske prevare u kojim je procijenjena šteta više desetina miliona eura, gradnje budvanskog vrtića kada su se malverzacije prikrivali fiktivnim ugovorima, izgradnja postrojenja WTE-otpadne vode kada su se preko potpuno besmislenih faktura ćerke firme naplaćivali nevjerovatnih 270.000 eura ili "obezbjeđivanje uslova isplate" sa nestvarnih 230.000 eura, afera Аuto-Moto, gradnja jednog od najskupljih javnih toaleta u Crnoj Gori, a vjerovatno i u Evropi, za šta je bilo opredijeljeno bezmalo 300.000 eura, iz Opštine kojom su upravljali kadrovici DPS-a su se branili tvrdnjama da je riječ o objektu površine 382 kvadrata, u kome se osim javnog toaleta nalaze i dva poslovna prostora, prostor za plažni mobilijar, natkriveni plato i terasa, gradnja šetališta u Petrovcu, prema zvaničnim podacima opštinskog Sekretarijata za investije izgradnja šetališta bez popločavanja koštala je 6.063.286,45 eura.
Divlja gradnja iznad Svetog Stefana nije sankcionisana, uprkos upozorenjima opozicije i nevladinih organizacija, nego je kasnije, donošenjem studija lokacije Blizikuće i Tudorovići - legalizovana. Gradilo se uprkos tome što selo nema potrebnu infrastrukturu. Na Česminovu nema ni vode ni struje.
Budva drži neslavan rekord u broju osumnjičenih i okrivljenih lica koja su koruptivnim poslovima oštetila grad za stotine miliona eura, u aferama Zavala, Auto moto, Košljun, TQ Plaza, Plato Jaz, Prijevor i postrojenje za prečiščavanje vode, finansijska istraga samo u pet procesuiranih predmeta se vodila protiv 190 osoba.
Iza lažnog sjaja ostala je izgubljena Budva, poharom OKG DPS opljačkana, urbanistički uništena, sa praznom kasom i zato se u javnosti sve opravdanije mogu čuti predlozi da za propast Budve treba zatražiti obeštečenje od Demokratske partije socijalista čiji su kadrovi odgovorni za propast ovog grada.
Autorka je predsjednica NVO Grupa građana BU2
Bonus video:
