Mudri su rekli da su manjinski narodi blago Crne Gore. Znao je to dobro i Car junaka, kralj Nikola, pa je među perjanicima, tom organu crnogorske policijske vlasti (osnovao ih 1831. Njegoš), imao i Albance i Muslimane, koji su mu bili veoma odani...
A onomad doletio iz Njujorka u Crnu Goru dr Sefedin Pupović, ljekar (Clinical Manager), rođen u Plavu, koji decenijama živi i radi na Menhetnu. Dva mu sina, Eldin i Almen, u Njujorku završili studije medicine. I Sefedinova sestra, Indira, njujorška ljekarka, a brat im, Senadin, primarius, ljekar, pisac, slikar, solista na gitari, p.pukovnik u Crnogorskoj vojsci u Podgorici. Objavio osam knjiga poezije i jednu proze.
Ne zaostaje ni brat Sabahudin, ljekar-kardiolog u Nikšiću... Svestrano talentovana, uspješna crnogorska porodica.
O čemu god da pjeva, Senadin Pupović se u određenoj mjeri dotiče atmosfere sevdaha, često i one vrste melanholije kakvu naziremo u lirskoj narodnoj pjesmi - kazivao je pisac Bogić Rakočević.
A Sefedin dojezdio iz Amerike da obilježi tridesetdvije godine od smrti oca, Ahmeta Pupovića (1934-1991), književnika, novinara, publiciste, diplomiranog pravnika, koji je objavio četiri knjige poezije i jednu proze; tihi, skromni Ahmet Pupović, među uglednijim Plavljanjima onog i ovog vremena...
Ahmet je studije prava započeo u Nišu, a diplomirao na Pravnom fakultetu Univerziteta “Veljko Vlahović” u Titogradu. Magistrirao na Beogradskom univerzitetu. Bavio se i sakupljanjem usmene književnosti plavsko-gusinjskog kraja.
...U ove jesenje dane ljeska se, podno visokog Visitora, Plavsko jezero; kao da hvata posljednje zlatne zrake minulog ljeta. Iz grla mu gajtana grlati Lim. Limovao je Radonja Vešović: Čas ispred sebe gubim te/ čas iza sebe čujem te./ Ta me dva znaka raspinju/ ta mi dva znaka svijetle -/Lime, vječiti svijete.
Put putuje, Lim, sve do mora, gdje ga je u Egiptu vidio prvi crnogorski romanopisac, Risto Ratković; eno ga, po moru teče Lim...
Ponikao u zavičaju Dušana Kostića, Huseina Bašića, Esada Mekulija, Zuvdije Hodžića... I Ahmetu Pupoviću rodni kraj, Plav, Jezero, Visitor, Lim, ljudi, bili su neiscrpna inspiracija.
Svoj nesporni talenat Ahmet je trošio na usklađivanju svog emotivno-intelektualnog diskursa - reći će književnik i književni kritičar Radoica Bošković.
Ahmetova proza, očigledno, vuče korijene iz pripovijedanja Marka Miljanova, Iva Andrića, Ćamila Sijarića...
I: kako veli piščev drugar, Plavljanin, Hasan Šabović, prvi začetnik poslijeratne književnosti u Plavu je Ahmet Pupović.
A njujorški ljekar, Sefedin Pupović, došao da obiđe majku Hasniju i grob očin; da s bučnog Menhetna odmori dušu u pitoresknom Plavu, gdje dominira drevna kula Redžepagića, koja, kao jedan od simbola ove varoši, podsjeća na davno prohujala vremena.
- To vam je ono - veli Sefedin - ili da ojdem, ili grom da pukne; kad dođe ta muka iseljenička, ta čežnja za zavičajem...
Tokom sedam dana boravka u Crnoj Gori, stigao je njujorški ljekar Sefedin da obiđe prijatelje, spomenik u slavu bitke na Fundini; poklonio se na Medunu sjenima Marka Miljanova; razgalio dušu i srećan poletio u svoju drugu domovinu, Ameriku, u svoj dom na Menhetnu.
A niz Visitor lagano silazi jesen...
Bonus video:
