Povodom stotog rođendana, koji je bard crnogorskog slikarstva Vojo Stanić nedavno obilježio, Društvo prijatelja i poštovalaca Nikšića organizovalo je veče pod nazivom “Vojo Stanić i Nikšić”.
Govorili su umjetnici i poznavaoci Stanićevog stvaralaštva koji su imali priliku da se druže s njim i koji su istakli da je umjetnik ostao trajno vezan za Nikšić, grad u kojem odrastao, završio osnovnu i srednju školu.
Moderatorka večeri bila je Lidija Kojašević koja je kazala da se Stanić, iako je rođen u Podgorici, uvijek osjećao Nikšićaninom, jer je u tom gradu proveo možda i najljepše godine života.
Novinar i publicista Maksim Vujačić čitao je odlomke iz intervjua koje je sa umjetnikom, koga smatra najvećim imenom koje je Nikšić iznjedrio, uradio 70-ih i 80-ih godina prošlog vijeka.
Sjećanje na druženja sa Stanićem, kao i anegdote vezane za taj period i slikara, evocirali su akademski slikari Branko Ilija Burić i Milovan Miki Radulović.
Večeri je prisustvovao i Vojov sin, Tomislav, poznati pijanista na svjetskoj muzičkoj sceni, koji se zahvalio Nikšićanima što su se sjetili da organizuju jedan ovakav događaj.
Glumac Slobodan Marunović istakao je da je Stanić jedan od najboljih sinova u istoriji Crne Gore, predstavnik njene etike i estetike, svega ljudskog, esencijalnog i građanskog što je ova država u svom dugom postojanju baštinila.
Marunović je pročitao fragmente iz Stanićeve knjige “U dokolici”, kao i odlomke iz bilježnice Petra II Petrovića Njegoša, dok je uz pratnju dr Rada Amanovića na gitari, izrecitovao “Noć skuplja vijeka”.
Prikazani su i inserti iz televizijskih intervjua sa Vojom Stanićem.
Bonus video:
