Mi znamo da tradicionalni rizični faktori - povišeni holesterol, visoki krvni pritisak, dob, genetske karakteristike, pušenje, šećerna bolest, debljina, nekretanje - objašnjavaju tek oko polovinu slučajeva srčanih oboljenja.
Druga polovina razloga zbog kojih ljudi obole od srčane bolesti još je uvijek prilično nepoznata. Jedan od rizičnih faktora koji sve više privlači pažnju stručnjaka i koji doprinosi stresu, a ovaj opet pojavi srčanog oboljenja je osjećaj usamljenosti. Mogućnost i sposobnost da se s nekim bude intiman smatra se ključem za emocionalno zdravlje, a time i za zdravlje srca. Sve više naučnih dokaza ukazuje da izolacija, usamljenost i prigušivanje osjećaja često vode prema bolesti, dok, suprotno od toga, intimnost, bliskost i podrška okoline može biti faktor zaliječenja.
Čuvanje srca dijeljenjem
U toku dvaju studija (6900 muškaraca i žena koji žive blizu San Francisca i 13300 osoba koje žive u Sjevernoj Kareliji -Finska) ispitanici su bili praćeni u 5 do 9 godina. Oni koji su bili društveno izolovani, koji su živjeli usamljeni, imali su dvostruko do trostruko povećan rizik od smrti, bilo od srčanog oboljenja ili zbog drugih uzroka u poređenju s onima koji su održavali normalne društvene kontakte, koji su se družili imali prijatelje itd.
Ovi rezultati bili su nezavisni od drugih srčanih rizičnih faktora, kao što su razine holesterola u krvi, krvni pritisak, genetski faktori itd. Slični su rezultati dobijeni praćenjem 2059 osoba u gradu Evansu (SAD), gdje je najveća smrtnost utvrđena kod onih starijih ljudi koji su imali najmanje socijalnih kontakata.
Sve što olakšava usamljenost je lijek
Biti član nekog kluba ili neke crkvene zajednice značajno je smanjilo rizik prijevremene smrti i značajno je zaštitilo ljude od srčanih bolesti, čak kad su imali i visoki krvni pritisak.
Istraživanja obavljena i od strane drugih naučnika pokazala su slične rezultate. Utvrđeno je da ljudi koji žive sami češće obolijevaju od srčanih oboljenja nego oni kojima bilo ko pravi društvo, pa makar to bila i neka biljka ili kućni ljubimac ili čak zlatna ribica. Vjerojatno zato što sve to smanjuje tu opasnu usamljenost, izolovanost.
Izvještaj objavljen u časopisu "Science" kaže da je "društvena izolovanost isto toliko značajna za učestalost smrtnosti kao i pušenje, povišeni pritisak, nedostatak fizičke aktivnosti i ostali rizični faktori.
Kad sebe vidimo kao izolovanu i usamljenu osobu - odvojenu od svijeta, umjesto kao dio tog svijeta - tada smo skloni osjećati hronični stres.
Hronični stres, pak, može dovesti do srčanog oboljenja, bilo putem direktnog uticaja na srce, bilo zbog samouništavajućeg načina ponašanja, koji iz tog rezultuje.
Sve što pomaže savladati ili promijeniti ovu izolaciju može biti lijek".
Bonus video:
