Perut je nezapaljenska varijanta seboroičnog dermatitisa. Jedan je od čestih problema s kojima se veliki dio populacije bar jednom susretne tokom života, a kao hroničan oblik je prisutan kod dva do pet odsto ljudi.
Može se javiti u bilo kojem dobu života i češći je kod muškaraca.
Postoje brojne pretpostavke kako do samog oboljenja dolazi, a neki od faktora koji mogu doprinijeti njegovoj pojavi su: urođena sklonost, godine života (češće u trećoj i četvrtoj deceniji), previše masna koža, znojenje, loša higijena, pad imunog sistema, neke hronične bolesti, gljivična oboljenja kože, Parkinsonova bolest, stres, a moguće i vremenske prilike.
Površni dio kože koji ima zaštitnu ulogu se u normalnim uslovima neprimjetno ljušti svakih 28 dana.
Zaštitnu ulogu ima i sebum, materija koja se sastoji od masti i koju luče sebacealne žlijezde, raspoređene oko folikula dlake u koži, najviše na kosmatom dijelu glave (kapilicijumu), čelu, licu i gornjem dijelu grudi, takozvanim seboroičnim predjelima.
Pretpostavlja se da pretjerana količina sebuma (masna koža) predstavlja dobru podlogu za rast gljivice Pityrosporum ovale, koja se i inače nalazi na koži, ali u prevelikoj količini vjerovatno ima efekat na proces ljuštenja kože, koji postaje brži, a samim tim i vidljiv kao perut.
Perut se manifestuje pojavom masnih, žućkastobjeličastih ljuspica, koje spontano otpadaju sa površine glave pokrivene kosom, pa ih često prvo primijetimo na ramenima i odjeći.
Mogu se pojaviti i u predjelu obrva, čela, iza uha, spoljašnjem ušnom kanalu, licu, grudima, leđima mada tada teško možemo odvojiti pojam perut od samog seboroičnog dermatitisa.
Pored ljuspica, može se javiti i svrab na pomenutim dijelovima, pa se dešava da ih ljudi sami odstranjuju, čime mogu nastati kraste, kao i neka gljivična oboljenja ili bakterijske infekcije. Ako se javi i crvenilo, to je dokaz zapaljenske reakcije, odnosno prisutnog seboroičnog dermatitisa.
Liječenje
Iako perut može da bude veoma uporan problem, koji se vremenom često vraća, postoje brojna sredstva koja omogućavaju dobru kontrolu i pravilnom primjenom daju odlične rezultate.
Naravno da i na ovom polju imamo brojne razlike u pristupu, ali većina metoda se bazira na lokalnoj primjeni krema za kožu i šampona za kosu koji sadrže ketokonazol, klotrimazol, mikonazol ili neki drugi antigljivični preparat, zatim krema sa hidrokortizonom, inače lokalnim kortikosteroidom, te šampona za kosu koji sadrže cink pirition, selenium sulfid ili derivate katrana.
Moguća je i kratkotrajna upotreba gelova i losiona sa fluocinolon acetonidom (kortikosteroid), ali je preporučljivo da se prije upotrebe konsultujete sa vašim dermatologom.
Važno je istaknuti da se kod pojave naknadne infekcije kod pomenutih promjena u terapiju uključuju i antibiotici, po preporuci ljekara.
Dobrom i redovnom higijenom i pravilnom upotrebom pomenutih terapijskih sredstava može se značajno redukovati učestalost ove veoma dosadne i estetski neprijatne pojave i samim tim unaprijediti kvalitet života, prenose Nezavisne.
Bonus video:
