Lumbalni sindrom predstavlja grupu oboljenja koju karakteriše bol u donjem dijelu kičme sa ili bez širenja bola niz jednu ili obije noge.
To je veoma čest i rasprostranjen zdravstveni problem i doživi ga bar jednom u životu više od 80 odsto svjetske populacije. Predstavlja najčešći uzrok izostanka sa posla, a po ukupnim troškovima liječenja u Americi je na trećem mjestu, iza malignih oboljenja i oboljenja srca.
Pik prevalenca dostiže krajem šeste decenije života. Prevalenca lumbalnog bolnog sindroma djece je od jedan do šest odsto, ali sa rapidnim porastom u populaciji adolescenata, od 18 do 50 odsto. Studije koje ukazuju na ovaj porast incidence definišu sledeće rizikofaktore u školskoj populaciji: prekomjerna težina školske torbe, nivo sjedenja đaka u odnosu na nastavnika i visina stolica i školske klupe.
Prema dužini trajanja bola lumbalni sindrom dijelimo na akutni (do šest sedmica), subakutni (šest do 12 sedmica) i hronični (duže od 12 sedmica). Kod hroničnog bola u ledjima bolovi su umjerenog intenziteta sa periodima pogoršanja koji mogu trajati od nekoliko sati do nekoliko dana.
Hronični bolovi dovode do smanjenja aktivnosti, utiču na kvalitet života, dugo traju i teško se liječe, zbog toga je od izuzetne važnosti liječiti bol dok je u akutnoj fazi i ne dozvoliti njegov razvoj u hronicitet
Hronični bolovi dovode do smanjenja aktivnosti, utiču na kvalitet života, dugo traju i teško se liječe, zbog toga je od izuzetne važnosti liječiti bol dok je u akutnoj fazi i ne dozvoliti njegov razvoj u hronicitet. Na razvoj hroničnog bola utiču i razni psihosocijalni faktori, kao što su nerealna očekivanja od tretmana, preokupacija bolešću, neadekvatna ponašanja, kao što je strah od aktivnosti. Sve ovo dalje dovodi do emocionalnih problema, problema na poslu i sl. Patofiziološki uzroci nastanka honičnog lumbalnog bola su degenerativne promjene intervertebralnih diskusa, fasetnih zglobova i okolnih struktura, stenoza (suženje) kičmenog kanala, spondiloza, spondilolisteza. Manje od 1% su drugi uzroci: infekcije, traume, kongenitalni uzroci, bolesti okolnih organa.
Liječenje hroničnog lumbalnog bola je kompleksno. Prije svega pacijenta savjetujemo da modifikuje dosadašnji stil života (redukcija tjelesne težine, modifikacija radnog i životnog prostora). Pored medikamentozne terapije (analgetici, miorelaksanti) u liječenju primenjujemo različite modalitete fizikalne terapije (elektroterapija, magnetoterapija, fototerapija, mehanoterapija, termoterapija).
Kineziterapija
Kineziterapija, odnosno vježbe, predstavlja efikasan tretman u smanjenju bola i poboljšanja funkcije kod osoba sa hroničnim lumbalnim bolom. Postoje različiti, visokospečificni kineziterapijski programi koji se formiraju u cilju povećanja funkcionalnosti i smanjenja bola kod pacijenata sa hroničnim lumbalnim sindromom. Najbolji rezultati postižu se kombinovanim vježbama istezanja, vježbama jačanja velikih mišićnih grupa trupa, odnosno mišića spoljašnjeg sloja koji omogućavaju izvođenje pokreta, uz jačanje duboke mišićne jedinice kojom se vrši stabilizacija kičmenog stuba.
U Centru za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju Kliničkog centra Crne Gore od jula ove godine biće organizovan kineziterapijski program upravo koncipiran na ovaj način. Program će se sprovoditi vikendom i ima za cilj edukaciju pacijenata zaštitinim položajima i pokretima kičmenog stuba, obuku za pravilno izvođenje odredjenih aktivnosti iz dnevnog života, kao i sprovođenje sveobuhvatnog seta vježbi u svrhu poboljšanja pokretljivosti, jačanja mišića trupa i smanjenje bola.
Doktori specijalisti fizikalne medicine i rehabilitacije u Centru za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju Kliničkog centra Crne Gore će prilikom specijalističkog pregleda preporuciti pacijente za ovaj program u odnosu na njihov klinički pregled, a program će biti sporvođen od strane fizioterapeuta našeg Centra.
Autorka je specijalista fizikalne medicine i rehabilitacije u Kliničkom centru Crne Gore
Bonus video:
