Prva asocijacija na Kamerun je Svjetsko prvenstvo u Italiji 1990. godine i senzacionalni nastup afričke reprezentacije koja je tada u grupi na krilima Rožea Mile srušila Maradoninu Argentinu, onda u osmini finala i Kolumbiju koju su predvodili Karlos Valderama i Fredi Rinkon.
”Neukrotivi lavovi” su prije 32 godine zaustavljeni u četvrtfinalu, izbacila ih je Engleska, i plasman među osam najboljih je ujedno i najveći uspjeh nacionalnog tima na mundijalima.
Pred turnir u Kataru se Kamerun vidi kao tim kojem se daju najmanje šanse da se kroz grupu G, u kojoj su i Brazil, Srbija i Švajcarska, domogne nokaut faze. Ali da je totalni autsajder - to bi bila pregruba konstatacija.
Kamerunci dugo čekaju na pobjedu i uopšte bod na svjetskim prvenstvima. Prošle su čak dvije decenije - 2002. u Južnoj Koreji i Japanu je savladana Saudijska Arabija kada je strijelac bio legendarni Samuel Eto, sada predsjednik Fudbalske federacije. Nakon toga, u Njemačkoj 2006. i Rusiji 2018. Kamerun nije ni učestvovao, dok je u Južnoj Africi 2010. i četiri godine kasnije u Brazilu doživio ukupno šest poraza i postigao samo tri gola...
Sve to jasno govori zašto je Kamerun u zaostatku za rivalima u grupi u Kataru, ali reprezentacija koju vodi nekadašnji kapiten Rigober Song ne želi da se unaprijed preda.
Song je kamerunski rekorder, četiri puta je kao igrač učestvovao na svjetskim prvenstvima, a sakupio je i najviše utakmica za nacionalni tim - 137.
Kamerun je pod njegovim vođstvom odigrao samo tri utakmice i nije ostavio poseban utisak. Tačnije, napadački je tim djelovao potpuno bezidejno, u kvalifikacijama i u proteklom periodu se uglavnom preskakala igra ko god bio protivnik, pa tamošnja javnost baš i ne djeluje otpimistično pred prvi duel na SP - sa Švajcarskom 24. novembra.
Najveće zvijezde reprezentacije su golman Andre Onana, koji je prije otprilike dva mjeseca “sklonio” Samira Handanovića sa gola Intera, sve bolji Napolijev vezista Zambo Angisa, golgeter Bajerna Erik Maksim Čupo-Moting, te as Liona Karl Toko Ekambi...
Kao vrlina Kamerunaca se navodi to da su fizički dominantni, da im odgovara fudbal sa mnogo kontakata, dok im je jedna od slabosti upravo neiskustvo i ne baš jasan plan koji ima selektor, jer je Song do marta ove godine - kada je preuzeo A tim - vodio samo olimpijski i U23 tim.
Ako ništa drugo, Songov autoritet je nesporan - svi vjeruju da bi baš njegova harizma na kraju mogla “lavovima” da donese napredak u odnosu na prethodna najveća takmičenja. Posljednji uspjeh je Kamerun imao 2017. kada je osvojio Kup afričkih nacija, dok je prošle godine bio trećeplasirani.
Bonus video:
