Uoči odlučujućih 90 minuta polufinalnih duela u ova evropska takmičenja, četiri kluba su za bar jedan procenat bliža finalu - i sva četiri su iz Španije.
Iako nijedan dvomeč Lige šampiona i Lige Evrope nije riješen, Real, Atletiko, Viljareal i Sevilja imaju dobru startnu prednost pred revanše naredne sedmice i ne bi bilo iznenađenje, a ni čudo, da se prvi put u istoriji za trofeje u direktnom duelu i u jednoj utakmici na neutralnom terenu bore predstavnici jedne zemlje.
U Ligi šampiona pet puta su dva tima iz iste države igrali finale.
Posljednji put to se dogodilo prije dvije godine, kada su Real i Atletiko igrali u Lisabonu. Sezonu ranije u Londonu su se sastali Bajern i Borusija.
Mančester junajted i Čelsi igrali su 2008. godine u Moskvi, pet godina ranije u Mančesteru je viđeno italijansko finale, između Milana i Juventusa.
Prvi put takav slučaj dogodio se 2000. godine, kada su se u Parizu našli Real i Valensija.
U Ligi Evrope, računajući i nekadašnji Kup Uefa, bilo je duplo više takvih slučajeva, što je i normalno, s obzirom na sistem takmičenja.
U posljednjih desetak godina takvo finale odigralo se tri puta. U dva su akteri bili španski klubovi - Sevilja - Espanjol (2007) i Atletiko Madrid - Atletik Bilbao (2012), jednom su se sastali portugalski, i to Porto i Braga (2011).
Pet puta se dogodilo da dva tima iz iste zemlje iste godine osvoje dva evropska trofeja. Posljednje dvije godine obje titule pripale su španskim timovima - Realu i Barseloni u Ligi šampiona, Sevilji u Ligi Evrope.
I to je znak moći Primere, ali bi dva španska finala bila - apsolutna, do sada neviđena dominacija.
Sevilja može kao Milan
Sevilja bi plasmanom u finale napravila nešto što nijedan klub nije uspio, još od slavne generacije Milana iz 90-ih godina prošlog vijeka.
„Roso-neri“ su 1993, 1994. i 1995. godine igrali u finalu tadašnjeg Kupa šampiona, a Sevilja ima šansu da treću godinu zaredom dođe do finala Lige Evrope.
Tim iz Andaluzije dvostruki je uzastopni osvajač, a ima ukupno četiri pehara u tom takmičenju.
Bonus video:
