Najopasniji momci svjetskog fudbala

U fudbalskom svijetu, pa čak i vrhunskom, bilo je fudbalera koji su više pokrivali naslovnice djelima van terena nego na njemu. Od najbrutalnijih zločina do blažih prestupa - ovo je priča o najlošijim i najopasnijim momcima najpopularnije igre.

DROGA MU UNIŠTILA ŽIVOT I DOVELA DO LUDILA

Horhe Garsija je u najmanju ruku obećavao kao fudbaler - između ostalog bio je saigrač u reprezentaciji Urugvaja do 17 godina Godinu, Kavaniju, Garganu, Musleri... - ali problematična sredina El Boro, u kojoj je odrastao i u kojoj su droge i bodeži bili dio svakodnevice, spriječila ga je u toj namjeri. Nakon neuspjelog prelaska iz Danubija u Čelsi sa 17 godina, nizali su se problemi za Garsiju - prvo kazna za vožnju u pijanom stanju i odlazak zatvor, a 2010. još dramatičnija stvar - uhvaćen je kako prenosi drogu. Upletenost u poslove sa narkoticima rezultirala je katastrofalnim posljedicama - tri godine kasnije majka mu je ubijena zbog neraščišćenih računa sa narko-mafijom.

Samo godinu nakon toga, svađa između fudbalera i preostalog roditelja završila je tragično - Horhe je udarcem pikslom u glavu usmrtio svog 50-godišnjeg oca. Pobjegao je sa mjesta zločina i uhapšen dva sata kasnije pod dejstvom psihoaktivnih supstanci. Proglašen je krivim, a mentalna studija je pokazala da se nalazio u stanju akutnog delirijuma. Poslat je direktno u psihijatrijsku bolnicu u kojoj je proveo tri godine. Danas je posvećen, između ostalog, pravljenju dekorativnih klupa sa čepovima od plastičnih boca, a jedna od njih poslata je i urugvajskom nacionalnom timu i nalazi se na ulazu trening kompleksa “Seleste”.

BRUTALNO UBIO LJUBAVNICU PA KIDNAPOVAO SVOJE DIJETE

Brazilski golman Bruno Fernandeš das Dores de Souzaoptužen je za napad, mučenje i ubistvo bivše ljubavnice Elize Samudio, ujedno majke svog najmlađeg djeteta. Dok je bila u drugom stanju tvrdila je da nosi Brunovo dijete, a da je fudbaler odbio da ga izdržava. Uslijedila je tužba u vrijeme dok je Brazilac pregovarao o prelasku u Milan, da bi nedugo nakon toga, u junu 2010. Eliza Samudio nestala. Samo mjesec kasnije dijete se pojavilo sa Brunovom suprugom. U martu 2013. Brunu je za naručivanje ubistva, sakrivanje tijela i kidnapovanje djeteta izrečena 22-godišnja zatvorska kazna.

KRVAVA NOVOGODIŠNJA NOĆ PORODICE KABRAL

Fudbalska karijera Lućana Kabrala nije dugo trajala. Rođeni Argentinac, kasnije reprezentativac Čilea, već godinu je u zatvoru, a preostalo mu je još osam zbog saučesništva u ubistvu.

Jutro poslije novogodišnje noći, 1. januara 2017, otac igrača, Hose Kabral, usmrtio je Đoana Viljegasa. Na obući tada 21-godišnjeg Lućana Kabrala pronađena je krv žrtve, a on je osuđen na devet godina zatvora, iako je stalno isticao svoju nevinost. Hoseu Kabralu izrečena je 16-godišnja zatvorska kazna.

U vrijeme ubistva, Lućano Kabral je nekoliko sedmica nastupao za Atletiko Paranaense, koji je automatski raskinuo ugovor kada je Čileanac uhapšen.

MUČIO, ZLOSTAVLJAO I SILOVAO USVOJENU ĆERKU

Nigerijac Godvin Okpara, nekadašnji igrač Pari sen Žermena i Strazbura je u avgustu 2005. optužen za silovanje, mučenje i zlostavljanje svoje usvojene 13-godišnje kćerke Tine, a zatim je i uhapšen od strane francuske žandarmerije. Policija ga je uhvatila u krevetu sa usvojenom uplakanom kćerkom. Ona je izjavila da je zlostavljanje trajalo više od tri godine, a igrač je negirao navode da je silovao i istakao da je želja bila obostrana. Okpara je u svojoj verziji priče naveo da je planirao da sa njom ode u Katar i napusti suprugu Lindu. Nigerijac i dan-danas tvrdi da je bio žrtva zamke Linde (koja je bila zgrožena nevjernošću sa mladom ženom) i Tine, odnosno njene želje za novcem.

Linda je dobila kaznu od 15 godina zatvora kao saučesnik nigerijskom reprezentativcu u zlostavljanju kćerke.

Godvinu je nakon uložene žalbe kazna smanjena sa 13 na sedam godina. Trenutno je na slobodi i živi u Lagosu, prijestonici Nigerije.

BIRAO ŽRTVE ZA KIDNAPOVANJE

Komplikacije je izazivao i meksički golman Omar Ortis. On je u januaru 2012. optužen da pripada bandi kidnapera povezanih sa Gulf Kartelom i da je učestvovao u barem 20 kidnapovanja. Njegova uloga bila je da izabere žrtve, za koje bi dobijao po 100 hiljada pezosa. Priznao je da je odabrao dvoje ljudi.

Meksikanac je uhapšen pri isticanju dvogodišnje zabrane bavljenja fudbalom, koju je zadobio nakon što je bio pozitivan na oksimetolon i dromostanolon, dvije zabranjene anaboličke supstance. Nikada ga nisu jurili zbog konzumiranja kokaina, supstance čiji je bio zavisnik. Optužili su ga za “nezakonito lišavanje slobode i zločinačko udruživanje”, a 8. januara ove godine proglašen je krivim zbog kidnapovanja tri osobe i osuđen na 75 godina zatvora.

OSTRVSKI KRALJ KRIMINALNIH RADNJI

Brojne kriminalne radnje koštale su Marlona Kinga veće karijere. Rođeni Englez sa pasošem Jamajke i bivši igrač mnogih premijerligaških timova (Votford, Vigan, Hal, Birmingam), kombinovao je fudbalski i život kriminalca. Član reprezentacije Jamajke u periodu od 2004. do 2013. optuživan je za falsifikovanje vozačke dozvole i kreditnih kartica, pljačku, seksualni napad...

U oktobru 2009, King je osuđen u čak 14 slučajeva. U zatvoru je boravio tri puta uz dodatne novčane kazne - prvo 2002, a zatim i šest godina kasnije kada je osuđen za seksualni i fizički napad 20-godišnje studentkinje kojoj je slomio nos. Dodijeljena mu je 18-mjesečna zatvorska kazna, čime je boravak u Viganu bio okončan. U aprilu 2013. učestvovao je u saobraćajnoj nesreći i ozbiljno povrijedio jednu osobu, dok je tri mjeseca kasnije ponovio isto i dobio kaznu od godinu i po dana iza rešetaka. Oženio se sa mis Zambije i sa njom ima troje djece.

GRIZAO JE I UDARAO DRUGE

Denis Vajs je sa Vimbldonom osvojio FA Kup savladavši Liverpul u finalu 1988, a dvije godine kasnije je postao, do tada, najskuplje pojačanje u istoriji Čelsija (1,6 miliona funti), u kome se zadržao 11 godina. Zajedno sa Vini Džonsom bio je dio “Lude bande” Vimbldona, prepoznatljive po bezobraznom i neobuzdanom ponašanju. Upravo takvo ponašanje dovodilo ga je do problema.

Drugi najuspješniji kapiten u istoriji Čelsija i najpoznatije ime sa liste, poznat je i po tome što je tokom Uefa Super kup meča ugrizao za ruku igrača Majorke i zaradio isključenje i suspenziju. Osuđen je na tri mjeseca zatvora za napad na taksistu u Londonu, mada je ta odluka na kraju preinačena. U Lesteru je nastavio sa kontroverzama pa je tako jednom prilikom slomio nos i vilicu svom saigraču Kalumu Dejvidsonu, nakon čega mu je uručen otkaz.

CIGARETA U OKO KAO RAZLOG PROPADANJA

Na Božićnoj zabavi 2004, još jedan “Bed boj” engleskog fudbala, Džoi Barton, ugasio je cigaretu u oku Džejmija Tandija, nekada jednog od najvećih talenata Mančester sitija, a sam Tandi navodi taj događaj kao početak svih problema koji će trajati duže od decenije.

Tandi je optužen da je pokušao da zadavi svoju djevojku, Lizu Sjuart, ali je na kraju proglašen nevinim. Tokom višestrukih suđenja koje je imao, često je isticao incident sa Bartonom kao razlog svih problema, a naposljetku ga je i tužio.

Pratili su ga problemi sa alkoholom, išao je na rehabilitaciju 2008, ali se, ipak, vratio poroku godinu kasnije. Proveo je neko vrijeme i u zatvoru, a dva puta je pokušao da se ubije kada je bio preplavljen dugovima. U pokušaju da se rehabilituje, 2010. je prao prozore da bi zaradio novac dok je igrao u Viton Albionu.

Fudbal kao spas od kriminala

Najgora ideja u životu bila je kobna za tada 22-godišnjeg Maksima Molokojedova - pokušaj šverca kokaina iz Južne Amerike u Evropu. Nekadašnji igrač Dinamo Petrograda završio je na tri godine iza rešetaka. Odslužio je kaznu u Čileu, kada je uhvaćen na aerodromu u Santjagu u julu 2010. Stigao je iz Ekvadora i planirao je da prenese šest kilograma kokaina u Španiju tako što ih je sakrio u dnu paketa knjiga za djecu.

A u zatvoru, fudbal je bio taj koji mu je pomogao. Umijeće sa zelenih terena prenio je na zatvorske i tako je mladi Rus dobre nastupe za svoju ekipu u zatvoru mijenjao za razne namirnice (šampon, dezodorans, toalet papir...) kao i izbjegavanje nevolja sa drugim prestupnicima. Nakon nekog vremena, Aleksej Braguin, Čileanac ruskih korijena, iz očinske ljubavi prema Molokojedovu povukao je veze i omogućio mu transfer u sigurniji zatvor kako bi mogao da nastavi da igra fudbal.

Godine 2012. potpisao je profesionalni ugovor sa drugoligašem Santjago Morningom. Iako je imao još godinu zatvora, dozvoljeno mu je da trenira i igra mečeve, a na debiju protiv Palestina postigao je dva gola koja su mu podigla slavu u Čileu.

Zahvaljujući fudbalu, Maksim je pet mjeseci ranije od predviđenog izašao na slobodu. Obećao je da će nastaviti karijeru u Čileu, ali nakon odlaska u Rusiju odlučio je da se ne vrati. Oženio se djevojkom sa kojom je odrastao iz okoline Lenjingrada, a prije toga posjetio je svoje prijatelje iz zatvora koje je stekao u najmračnijem periodu života. Trenutno nastupa za amaterski klub iz Rusije, Zvijezdu Petrograd.