Fudbaleri Mogrena su četiri puta ove sezone prijetili štrajkom čelnicima kluba, njihova upozorenja su početkom ovog mjeseca konačno konkretizovana desetodnevnom obustavom rada.
Razlog su neizmirena dugovanja, jer se pojedinim fudbalerima, kako se moglo čuti, duguje sedam, osam, a nekima i nevjerovatnih 13 plata.
Štrajk je prekinut kada je predsjednik kluba Boro Lazović okupio fudbalere, tražio strpljenje i obećao im da će dio duga biti izmiren u najkraćem mogućem roku. Priča je poznata...
A gdje su milioni?
Ne bi se na Lugovima dogodilo ništa novo i neuobičajeno za crnogorske fudbalske prilike, da čelnici Mogrena u minule tri godine nisu ostvarili milionsku zaradu od prodaje fudbalera, ispunivši valjda suštinu regionalnih poslovnih standarda u „najvažnijoj sporednoj stvari“ - stvori fudbalera i prodaj ga što skuplje.
U sezoni 2010/11. Petar Grbić se istakao noseći žuti dres da su se za njega zainteresovali i jaki evropski klubovi. Najkonkretniji je bio Olimpijakos, koji je u maju 2011. godine poslao svog emisara Darka Kovačevića u Podgoricu i posao je sklopljen - tačno milion eura, kako piše na specijalizovanom i vrlo pouzdanom njemačkom sajtu za transfere, www.transfermarkt.de. Transfer je realizovan u julu 2011. godine.
Prodaja Grbića bila je samo početak „zlatnog doba” poslovanja čelnika budvanskog kluba. Samo sezonu kasnije, Luka Đorđević je sjajnim partijama skrenuo pažnju na talenat koji posjeduje, a ruski Zenit je bio izričit u namjeri da ga dovede. Kako je Đorđević tek napunio 18 godina, nije mogao da ima profesionalni ugovor sa Mogenom, pa Rusi nisu ni morali da plate klasično obeštećenje.
Bila je stvar dogovora između klubova koliku sumu da uplati Zenit, a Budvanima je u najgorem slulaju na osnovu propisane trening-kompenzacije (Đorđević je ponikao u klubu) pripalo 200 hiljada eura.
I to je sjajna cifra za domaće klupske fudbalske prilike, iako se pretpostavlja da je bila još veća.
Transfer je realizovan u julu 2012. godine.
Prodaje Grbića i Đorđevića, ispostavilo se, bile su samo uvod u najveći udarac - prodaju Marka Bakića Torinu i Fiorentini za ravno tri miliona eura! Baš tako piše na „transfermarktu”, a o istoj cifri je tog avgusta 2012. godine pisao i italijanski „Tutosport”, dok čelnici Mogrena nigdje nisu objavili koliko je iznosio transfer.
Prodaja Bakića za tri miliona eura bio je najveći transfer u istoriji, ne samo Mogrena, već i crnogorskog klupskog fudbala uopšte.
Od Grbića, Đorđevića i Bakića, Mogren je, dakle, po pouzdanom „transfermarktu”, zaradio makar 4,2 miliona eura. Kada se tome dodaju i još neke ranije prodaje, mada ne toliko unosne (Janko Simović je prešao u kijevski Dinamo za 200 hiljada eura, Marko Ćetković u poljsku Jagieloniju za 150 hiljada, Luka Pejović u isti klub za 100 hiljada, Nikola Vujović u Partizan za 200 hiljada), dolazi se do nevjerovatne cifre od gotovo pet miliona eura koju su Budvani zaradili u posljednje četiri godine od prodaje fudbalera.
Jesu li Torino, Fiorentina, Olimpijakos, Zenit i ostali klubovi uplaćivali novac u ratama, ili na neki drugi način, ne mijenja suštinu priče.
Nadrealni klub
Šta se dešava u Budvi, gdje je otišao zarađeni novac od transfera kada se fudbalerima duguje dvocifreni broj plata, znaju samo čelnici kluba.
Nije ulagano ni u stadion - livada na Lugovima sa jednom drvenom i jednom montažnom tribinom, te oronulim svlačionicama, izgleda gotovo isto kao i prije 25 godina.
Izgrađeni trening kompleks na Jazu, uz nerazjašnjene imovinsko-pravne odnose, samo dopunjuje ovu sumornu sliku.
Mogren je definitivno nadrealna fudbalska priča - tri “drim-tima”, dvije titule, milionski transferi, a stadion se raspada, igrači štrajkuju, ekipa se već drugu sezonu bori za opstanak...
Za sezonu je dovoljno i 500.000 eura
Za lagodno funkcionisanje kluba u jednog takmičarskoj sezoni, računajući plate fudbalerima i stručnom štabu, troškove putovanja, smještaja, priprema, održavanja terena i isplatu službenih lica, u današnjim uslovima dovoljno je i 500 hiljada eura, i to sa natprosječnim iznosima plata fudbalera.
To su „Vijestima“ saopštili čelnici nekoliko crnogorskih klubova.
Moguće da su čelnici Mogrena sa fudbalerima sklapali nerealno visoke ugovore (koje nisu izmirivali), pa je budžet možda bio i veći od pola miliona.
Svjedno, zarada koju je ostvario Mogren minulih godina dovoljna je za - makar sedam ili osam finansijski bezbrižnih sezona. U Budvi nijedna nije prošla bez potresa, većina potpisanih ugovora sa fudbalerima imala je epilog pred Arbitražnom komisijom FSCG.
Brojke
1 milion eura iznosio je transfer Petra Grbića iz Mogren u Olimpijakos u julu 2011. godine, po navodu specijalizovanog sajta Transfermarket
3 miliona eura koštao je prelazak Marka Burića u Torino i Fiorentinu avgusta 2012. godine. U pitanju je najveći transfer u istoriji iz jednog crnogorskog kluba.
? Niko ne zna koliko je Zenit platio Mogrenu za Luku Đorđevića. Budvanima je u najgorem slučaju pripalo nekoliko stotina hiljada eura.
Bonus video:
