Umro je Luis Aragones, legendarni španski fudbaler i trener, otac novog stila fudbala koji je odveo “furiju” do titule prvaka Evrope 2008. godine, najuticajnija figura u istoriji Atletiko Madrida...
Popularnog Kornjaču smrt je zatekla u 75. godini, a stigla je kao posljedica izgubljene borbe sa leukemijom.
"Leukemija ga je uzela. U posljednja dva mjeseca dva puta je oslabio, ali se oba puta vraćao. Treći put nije mogao. Patio je samo malo, jer sve to nije trajalo dugo - kazao je doktor Pedro Gulijen.
„Un mito”
Fudbalska Španija klanja se treneru koji je 2008. godine odveo nacionalnu selekiciju do trofeja na Evropskom prvenstvu u Švajcarskoj i Austriji, čime je počela era dominacije Španaca, nastavljena trijumfima na Mundijalu 2010. i Euru 2012. pod vođstvom Visentea del Boskea.
“Tužni smo i šokirani. Aragones je bio igrač i trener nekoliko španskih klubova, a reprezentaciju je prvi u novoj eri odveo do slave”, kaže se u saopštenju Fudbalske federacije Španije.
“Un mito” (mit), naslov je madridskog sportskog lista “As”.
Aragones je preuzeo nacionalni tim 2004. godine i krenuo u reforme koje u rezultirale četiri godine kasnije, trijumfom u finalu Evropskog prvenstva protiv Njemačke (1:0) na “Ernst Hapelu” u Beču.
Na tom putu, koji nije prošao bez trzavica (ispadanje od Francuske u osmini finala Mundijala 2006. umalo ga je koštalo posla), Aragones je znao da pribjegne i radikalnim mjerama, kao što je postepeno sklanjanje iz tima Realove legende Raula i još nekih fudbalera sa dugim stažom, poput Mičela Salgada.
Gotovo neosjetno, rađao se novi stil fudbala, oslonjen na fudbalsku školu Barselone. Kasnije je prozvan je tiki-taka, a Španija se igrom kratkih pasova prošetala do titule prvaka Evrope u Beču, prvog velikog trofeja od 1964. godine.
"Aragones je jedan od glavnih razloga naše titule 2008. godine. Prije toga smo prolazili kroz teške momente, ali on je uvijek vjerovao u nas, bio je vjeran istom timu, istim idejama. Sve njegove odluke bile su prave", kazao je vezista reprezentacije, sada igrač Reala Ćabi Alonso.
Aragones je nakon trijumfa u Beču završio na rukama fudbalera, nakon čega je odlučio da se povuče, prepustivši Visenteu del Boskeu da nastavi nisku uspjeha.
Najveći dio igračke i trenerske karijere Aragones je bio posvećen Atletiko Madridu. Dres “kolčonerosa” nosio je od 1964. do 1974. godine, kada je na 372 meča postigao 172 gola.
Madriđane je vodio u tri mandata, posljednji put 2003. godine, a navijači pamte titulu koju je osvojio sa Atletikom davne 1977.
“Napustila nas je jedna od najvećih crveno-bijelih legendi”, objavljeno je na sajtu Atletika.
"Bio je veliki igrač i trener, a iznad svega sjajna osoba i prijatelj", kazao je predsjednik Atletika Enrike Serezo.
Lansirao Mijatovića
Aragones je kao igrač promijenio devet, a kao trener čak osam španskih klubova. Osim Atletika, vodio je Barselonu, Betis, Espanjol, Sevilju, Valensiju, Ovijedo i Majorku.
Legendarni crnogorski napadač Predrag Mijatović fudbalski je “procvjetao” kod Aragonesa u Valensiji, u sezoni 1995/96. postigao je 28 golova na 40 mečeva i dobio nagradu za najboljeg fudbalera Primere.
Aragones je trenirao i Ardijana Đokaja u Majorki.
Španiju je napustio tek na kraju karijere, 2008. godine, kada je jednu sezonu vodio turski Fenerbahče. Bio je to posljednji klub u njegovoj karijeri.
Bonus video:
