Kako se odvijala istorija (5)

U susret jubilarnoj 50. utakmici koju će fudbalska reprezentacija Crne Gore odigrati 7. juna protiv Ukrajine, donosimo kratak pregled dosadašnjih 49 mečeva
6 komentar(a)
Ažurirano: 04.06.2013. 12:06h

29. BUGARSKA – CRNA GORA 0:1 (7. SEPTEMBAR 2010)

Crna Gora je sanjala otvorenih očiju – četiri dana nakon uvodne pobjede nad Velsom, Bugari su pali usred Sofije.

Bio je to start kvalifikacija iz snova, najava da će se Crna Gora boriti za plasman na Evropsko prvenstvo, uprkos teškim povredama Jovetića i Drinčića, te suspenziji Poleksića.

- Još da dobijemo Švajcarce u Podgorici, pa idemo u London u šoping - komentarisao je u polušali predsjednik FSCG Dejan Savićević.

Bila je to prva gostujuća pobjeda Crne Gore u kvalifikacijama uopšte, a Bugarima su naplaćeni svi dugovi iz prethodnog ciklusa. Duel na stadionu „Vasil Levski“, u kojem je domaćin samo u prvih 20 minuta stavio na muke crnogorsku odbranu, odlučio je Elsad Zverotić rezantnim udarcem sa ivice šesnaesterca.

30. CRNA GORA – ŠVAJCARSKA 1:0 (8. OKTOBAR 2010)

Velika euforija vladala je pred premijerni duel sa Mađarskom, pred prvi meč u kvalifikacijama sa Bugarima, pred gostovanje svjetskog šampiona Italije, ali nikada do tada nije se tražila karta više za jednu utakmicu kao što je bio slučaj uoči obračuna sa Švajcarcima 8. oktobra 2010. godine.

Crna Gora je imala šansu da “zatvori krug” i savlada sve konkurente u borbi za drugu poziciju u grupi. Sa druge strane, vladao je veliki respekt prema opasnom protivniku, predvođenom “generalom” Otmarom Hicfeldom, jednim od najpoznatijih evropskih trenera.

I novo čudo se dogodilo – Crna Gora je treći put u kvalifikacijama slavila sa 1:0, magičnim golom Vučinića u 67. minutu, nakon akcije sa malog fudbala i duplog pasa sa Novakovićem. “Sokoli” su postali evropski hit, Zlatko Kranjčar heroj nacije, a fudbalska euforija u Crnoj Gori dostigla tačku ključanja.

31. ENGLESKA – CRNA GORA 0:0 (12. OKTOBAR 2010)

Prvo gostovanje na mitskom “Vembliju”, i to kao lideri u grupi - bilo je privilegija navijati za crnogorsku reprezentaciju tih dana.

No, u trenucima nezapamćene fudbalske euforije, malo je ko u Crnoj Gori zaista vjerovao da naša reprezentacija i na obali Temze, u kolijevci fudbala, može do novog podviga, naročito nakon povrede Vučinića. Jedan od rijetkih koji je vjerovao bio je Zlatko Kranjčar:

- Nismo ovdje došli u šoping, već po dobar rezultat!

Ostalo je istorija – Crna Gora je izborila 0:0 i sačuvala nepobjedivost i prvo mjesto u grupi. Maestralna odbrana na čelu sa golmanom Božovićem opet je perfektno obavila posao, a Jovanović u finišu uzdrmao prečku engleskog gola.

Oko 100 navijača je na podgoričkom aerodromu dočekalo fudbalere, uz transparent “Vi ste naši heroji”.

32. CRNA GORA – AZERBEJDŽAN 2:0 (17. NOVEMBAR 2010)

Prilika da se fenomenalna godina zaključi pobjedom u prijateljskom meču. Izabranici čuvenog Njemca Bertija Fogtsa poraženi su sa 2:0, a prve golove za reprezentaciju postigli su Luka Pejović i Fatos Bećiraj.

Crna Gora je tada mogla ponosno da pogleda u retrovizor – iza je ostalo šest uzastopnih mečeva bez primljenog gola, pet pobjeda i remi na “Vembliju”.

33. CRNA GORA - UZBEKISTAN 1:0 (25. MART 2011)

Godina je otvorena još jednom pobjedom, protiv Uzbekistana u prijateljskom meču. Utakmica je zakazana nakon otkazivanja mečeva u Japanu i Koreji, zbog razornog zemljotresa i cunamija koji je pogodio zemlju izlazećeg sunca. Kod nas, u Evropi, sve je išlo od ruke crnogorskoj reprezentaciji, pa je azijska selekcija pobijeđena srećno, golom Simona Vukčevića glavom nakon kornera u 90. minutu.

Ali, počeli su i problemi, daleko od očiju javnosti – “pouzdane informacije” govorile su da je došlo do prvih razmirica na relaciji Kranjčar – Savićević.

34. CRNA GORA – BUGARSKA 1:1 (4. JUN 2011)

Crna Gora je imala lijepu šansu da osigura baraž protiv selekcije koja je bila van svih kombinacija, ali serija pobjeda nije mogla vječno da traje – Bugari su pod Goricom izvukli 1:1.

Uprkos vođstvu golom Đalovića u 53. minutu, Crna Gora je pomalo emotivno i naivno krenula u napad, i dozvolila da bude iskontrirana od selekcije koja je gubila – izjednačio je Popov u 66. minutu.

Jutro nakon meča Kranjčar je “prespavao” konferenciju za novinare, a nakon Savićevićeve izjave da je protiv Bugara izboren “loš rezultat koji bi mogao skupo da košta Crnu Goru”, bilo je jasno da predsjednik Saveza i selektor više nisu na istim talasnim dužinama.

35. ALBANIJA – CRNA GORA 3:2 (10. AVGUST 2011)

Iako nebitan, doživljen u prijateljskom meču, poraz od Albanije u Skadru nakon preokreta domaćina imao je i svoje naznake. Sve će izaći na vidjelo samo 30 dana kasnije.

Selektor Kranjčar ušao je u sukob sa napadačem Bećirajem, koji je bio nezadovoljan što ne dobija šansu. I bio bi u pitanju samo običan problem na relaciji trener-igrač da selektor Savićević nije stao na stranu – fudbalera.

Dva gola Stefana Savića nisu bila dovoljna. Albanija, koju je predvodio nekadašnji trener Budućnosti Josip Kuže, slavila je sa 3:2.

Galerija

Bonus video: