Od specijalnog izvještača "Vijesti"
Dva posljednja svjetska šampiona, Španija i Njemačka, otišla su kući sa Mundijala u prethodnih pet dana, u peketu sa najboljim igračima današnjice, Ronaldom i Mesijem.
Poslije 20 godina, u četvrtfinalu je Hrvatska, danas bi nakon deceniju tu mogla da se nađe i kolijevka fudbala, Engleska, dok će Švajcarci, ako pobijede Švedsku, napraviti najveći nacionalni fudbalski uspjeh poslije ravno 64 godine.
Svjetsko prvenstvo u fudbalu piše romane, po običaju, ali ništa u dosadašnjem toku 21. Mundijala nije odjeknulo kao senzacionalni plasman domaćina Rusije u četvrtfinale Svjetskog prvenstva, i to preko igrački moćne Španije.
“Urlik koji čujete - iz Rusije je”, naslov je čuvenog “Njujork tajmsa”.
Hiljade automobila sa sirenama defilovalo je nakon istorijskog meča ulicama Moskve, žurka se sa stadiona “Lužnjiki” i platoa ispred grandioznog zdanja Univerzieta “Lomonosov” (Fifin fan-fest) prelila i na grad.
Ljudi su izašli na trgove, sa zastavama i svim mogućim navijačkim rekvizitima, pjevali su “Kaljinku”, “Kaćušu”, orila se “ljubimaja naša strana” (himna Ruske Federacije), a nepreglednim hodnicima podzemne željeznice grmjelo je ono hrapavo - Ra-si-ja!
Monumentalna Moskva ne pamti takve scene - takvo fudbalsko oslobađanje energije, a slično je bilo i u ostalim velikim ruskim gradovima. Jednostavno, bila je to sveta nedjelja ruskog fudbala.
“Uraaaaaa”, razvukao je na prvoj strani list “Sport ekspres”.
“Drugovi i drugarice - pred vama je apsolutno najbolja reprezentacija Rusije u istoriji”, piše u uvodu teksta.
Nekadašnji Sovjetski Savez bio je prvak Evrope 1960. godine, finalista Eura 1988. i četvrti na Mundijalu u Čileu 1966. godine, dok samostalna Rusija ovakav uspjeh nije imala, iako je Gus Hidink prije 10 godina odveo ekipu u polufinale Eura.
Ovi istorijski fakti možda i nisu dobri za poređenje - Sovjeti i Rusi su kroz istoriju imali puno bolji tim, puno bolje igrače, od ovih koje je Stanislav Čerčesov senzacionalno “otpremio” u četvrtfinale domaćeg Mundijala. U ove, zapravo, niko nije vjerovao, čak ni Rusi. Izjava Artjoma Dzjube nakon meča sa Špancima takođe djeluje oslobađajuće:
- Hrvatska ili Danska? Ma, pustite nas da uživamo u ovom prazniku, toliko g..... smo istrpjeli!
Tajna se krije iza brkova selektora “zbornaje komande” Čerčesova ubijeđeni su ruski mediji, koje je takođe savladala mundijalska euforija i ekstaza.
- Svako može da postane Bog, ali prvo mora da pokuša - izjava je Čerčesova uoči meča sa Španijom, a citira se i nakon drame i penal-ruleta na stadionu “Lužnjiki”.
“Ti si naš kosmos, Stas”, direktno se obraća “Sport ekspres” Čerčesovu u podnaslovu, dok je “Sovjetski sport” preko cijele prve strane razvukao naslov “Naši”. Čerčesov, 54-godišnjak iz sjeverne Osete, ostao je miran i nakon utakmice.
- Za nas Mundijal tek počinje.
Dok je Rusija slavila, a španski navijači pognutih glava tumarali Crvenim trgom, u nedjelju veče, 500 kilometara istočno, u Nižnjem Novgodu na Volgi, odvijala prava drama. Hrvatska i Danska su raspucavali penale za prolaz među osam.
Ljudi su u Moskvi slavili po ulicama, nije bilo video-bimova, utisak je i da nije previše Rusa bilo opterećeno (ili zainteresovano) ko će biti protivnik u polufinalu.
Preveliki optimizam ili, samo, naglašeno samopouzdanje?
- Pričaćemo nakon finala - poručio je Fjodor Smolov.
Rusija protiv Hrvatske, 7. jula u Sočiju. Sa obale Crnog mora jedna reprezentacija će biti katapultirana pravo u fudbalsku istoriju.
Maradona ima božju ruku, Akinfejev božju nogu
Argentina već 30 godina slavi “božju ruku” Dijega Armanda Maradone, koja im je donijela polufinale Svjetskog prvenstva u Meksiku 1986. godine protiv Engleza.
Iako u fudbalu samo golmani mogu da se služe rukama, Rusi slave “božju nogu” svog čuvara mreže Igora Akinfejeva.
Njegova odbrana nogom Jagu Aspasu u 5. seriji penala, pred 80 hiljada navijača na stadionu “Lužnjiki”, biće jedan od hajlajta 21. Mundijala i po njegovom završetku, a posebno kada se budu izvlačili kadrovi ruskog puta ka završnici.
Igor Akinfejev ima 32 godine i u karijeri je nosio samo dva dresa - matičnog CSKA i reprezentacije Rusije.
Prošao je, ipak, puno toga u karijeri, od baklje u Podgorici, koju je dobio pravo u glavu, do negativnog rekorda u Ligi šampiona sa 43 uzastopna meča u kojima je primio gol.
Ipak, nakon dva odbranjena penala u seriji jedanaesteraca protiv Španije, definitivno je sebe svrstao u ruske golmanske velikane, gdje je legendarni Lav Jašin neprevaziđen, a gdje ima mjesta možda još samo za Rinata Dasajeva.
- Kada sam vidio Akinfejeva, bio sam miran - prepričavao je nakon meča Rus Denis Čerišev.
Akinfejev je drugi fudbaler po broju nastupa u reprezentaciji Rusije (110), iza još jednog junaka istorijskog meča protiv Španije, 37-godišnjeg staloženog štopera Sergeja Ignaševiča (126).
Galerija
Bonus video:
