Da biste krenuli pravim putem ka vrhu, ponekad prethodno treba da dotaknete samo dno.
Takvim primjerom su se u prošlosti vodile mnoge fudbalske nacije, pa čak i one najveće - Francuska i Njemačka, koje su proživljavale godine strahovite krize, a nedugo nakon toga osvajali velika takmičenja, postajali svjetski prvaci. Crna Gora, naravno, ne može da se poredi sa Francuskom i Njemačkom, ona ima svoj “mikrokosmos”, rivale sa kojima želi da se nadmeće, da iz pozadine prokrči put ka nekom velikom takmičenju.
Nije, takođe, Crna Gora još dotakla dno - bila bi to pregruba formulacija nakon ubjedljivog poraza u Češkoj (3:0) i gubitka najvećeg dijela šansi za plasman na Evropsko prvenstvo već na polovini kvalifikacija, gdje “sokoli” leže na samom začelju grupe A.
Sve okolnosti, međutim, koje su našu selekciju zadesile uoči junskog termina kvalifikacija, “političkog udara” iz Srbije - od gubitka selektora, dvojice važnih fudbalera, do gubitka kvaliteta i vjere, prekida kompletnog projekta, mogle bi da budu pravi poziv za buđenje - da se nakon 12 godina napokon krene od nule, sa mnogo nižim, ali realnijim ciljevima i ambicijama.
A realnost kaže da Crna Gora više nema reprezentaciju, ni fudbalere (a ni selektora, koji je imao neki koncept) kako bi u takmičenju poput kvalifikacija za Svjetsko ili Evropsko prvenstvo, dakle na nešto duži rok, parirala i reprezentacijama prosječnog kvaliteta.
“Sokoli” i dalje imaju pojedinačnu klasu, barem na papiru - Stevan Jovetić, Stefan Savić..., ali kada osam od 10 utakmica zbog povreda odigrate bez najboljih, onda to više ne može da se tretira kao izuzetak, već kao surova realnost.
Takva, uzdrmana Crna Gora, izgubila je 3:0 u Olomucu, u naizgled izjednačenoj fudbalskoj predstavi gdje je domaćin rutinski stigao do ubjedljive pobjede. Poraz kao poraz - i ne boli mnogo, koliko boli to što je bio - očekivan. To je i neka nova realnost naše reprezentacije, koja će u narednom periodu, na sličnim utakmicama, protiv rivala sličnog kvaliteta, biti ausajder. I biće najvažnije prihvatiti tu ulogu.
Najteži posao sada čeka čelnike Fudbalskog saveza Crne Gore. Kao prvo, treba izabrati selektora. Iako je još uvijek rano, jer su “rane svježe”, ne pominje se nijedno ime - da li iko uopšte ima ideju ko bi to mogao da bude?
Crnoj Gori treba trener koji će imati dugoročnu viziju, jer je prošlo vrijeme visokih (i kratkoročnih) ciljeva. Njegova vizija treba da bude ista kao vizija Fudbalskog saveza - čija je trenerska akademija nedavno krenula u totalni remont rada sa mlađim kategorijama.
Reprezentativnom fudbalu u Crnoj Gori predstoji težak period (u klupskom je odavno tako). Seniorska reprezentacija je do sada, nekim čudom, skrivala probleme, a sada, neminovno, postaje njihovo ogledalo.
Izbor selektora jeste važan, jeste prvi u slijedu događaja, ali nije jedini. Crnoj Gori su potrebni fudbaleri, treba joj reprezentacija. Takvi procesi traju i po deset godina.
Dakle, vrijeme je za “restart”, usred takmičarskog ciklusa, gdje ne treba gajiti iluzije da Crna Gora može na Evropsko prvenstvo.
“Sokoli” ni nakon Češke ne gube nadu
Fudbalska reprezentacija Crne Gore - ili ono što je ostalo od nje, nakon “diverzija” i brojnih povreda, izgubila je 3:0 od Češke u Pragu, u meču u kojem je dobrim dijelom igrom parirala protivniku. Ipak, rezultat ne laže...
- Igrali smo protiv jake ekipe, koja igra kod kuće dosta dobro. Znate i sami kakve smo sve probleme imali u prethodnom periodu i nije bilo lako koncentrisati se - neki su i umorni, neki nervozni... Najteže igrati ove utakmice na kraju, a od nas se očekivao pozitivan rezultat. Svi igrači su se trudili, dali svoj maksimum i ne može im se zamjeriti, iako je rezultat takav kakav jeste - rekao je Marko Janković.
Marko Bakić je nakon više četiri godine bio starter u dresu reprezentacije.
- Teško je reći išta pametno nakon poraza od 3:0. Primili smo golove iz naših grešaka, koje su mogle da se spriječe. Gledajući samu igru, imali smo posjed, imali smo i neke šanse. Sa druge strane, tri gola u našoj mreži ostavljaju utisak teškog poraza. Stvarno nam je žao, svi koji su izašli na teren dali 120 odsto - nije nam se dalo, izgubili smo zasluženo, rezultat se pamti, a ne igra. Ostaje nam da izvučemo pozitivne strane, da ispravimo greške, jer nije ništa izgubljeno, barem ja tako mislim - u ovoj grupi svako svakog može da pobijedi. Trebaće nam i znanja i sreće - kazao je Bakić.
Upravo je Češka naredni rival naše reprezentacije - pod Goricom, 10. septembra.
- Moramo da izvučemo pouke i da idemo dalje. Treba da pobjeđujemo kod kuće. Ništa nije gotovo - istakao je Stefan Mugoša.
Bonus video:
