Širi se smrtonosna kuga sa Madagaskara, “U stampedu na Madagaskaru poginulo 15 ljudi”...
Ukucajte Madagaskar na internet pretraživačima i uglavnom će vas dočekati ovakvi ili slični naslovi.
Madagaskar je, doduše, prije 15-ak godina bio i svjetski bioskopski hit, zahvaljujući briljantnom animiranom filmu kompanije “Dream Works” o životinjama iz njujorškog zoološkog vrta, koji je zaradio više od pola milijarde dolara...
Sa tog ostrva se izvozi 80 odsto prirodnog ekstrakta vanile, tako da nema Madagaskara ne bi bilo ni - sladoleda.
Uglavnom se, ili tragične, ili egzotične informacije mogu naći o životu na četvrtom najvećem ostrvu na svijetu.
A onda se pojavio - fudbal, i Madagaskar je postao sportska priča.
Debitant na Kupu afričkih nacija stigao je do četvrtfinala, nakon senzacionalnog puta u kome je savladao supersilu Crnog kontinenta - Nigeriju, osvojio prvo mjesto u grupi, zatim preskočio i Kongo, dok u četvrtak veče nije naletio na Tunis, koji je bio neumoljiv - 3:0.
Ipak, priča o timu iz fudbalske “zabiti”, sa najslabijom uslovima za igru na najsiromašnijem kontinentu, dugo će se pamtiti.
“Madagaskar je afrička verzija Islanda, ali bez ogromnih i uređenih trening centara i visokokvalifikovanih trenera”, napisao je “Gardijan”.
Fudbal je u Madagaskaru najpopularniji sport, ali zbog izrazitog siromaštva i velikog društvenog raslojavanja (prosječna mjesečna plata je 33 dolara) nije uređen, ni sistemski, ni infrastrukturom.
Liga je, praktično, na dobrovoljnoj osnovi, ne zna se tačno koliko i koji klubovi uopšte igraju nacionalno takmičenje. Jedni krenu, pa odustanu, drugi se uključili naknadno...
Madagaskar je dugo bio francuska kolonija, ali za razliku od drugih nekadašnjih francuskih teritorija, koji godinama daju asove za fudbalski tim “trikolora”, sa ostrva nisu nikada dolazili vrhunski fudbaleri - samo pomni pratioci možda su čuli za Franka Rabarivonija i Erika Rabesandratanu.
Prva zvijezda je Žeremi Morel, 34-godišnji igrač Liona, a nekada Marseja, čiji je otac sa Madagaskara.
U nacionalnom timu koji je prvi put izborio plasman na prvenstvo Afrike, nekoliko momaka igra u Francuskoj, ali niko preko trećeg ranga takmičenja, a i selektor - Francuz Nikola Dupoa je tehnički direktor i trener četvrtoligaša Florija.
Marko Ilaimaharitra igra za Šarlroa, Romejn Matanire za Minesotu junajted, Aniset Abel za Ludogorec.
- Nije ovo tim sa zvijezdama, cijeli tim je zvijezda - bio je ushićen selektor nakon plasmana u četvrtfinale.
- To je tim pravih prijatelja - naglasio je Dupoa.
Za više od četvrtfinala trebalo je, ipak, i malo više kvaliteta, Tunis je maksimalno ozbiljno shvatio autsajdera, pa je nakon poraza Dupoa shvatio šta je realnost.
- Mi bolje od ovoga ne možemo i teško da će Madagaskar ikada više ponoviti ovakav rezultat. Potrebno je mnogo više ozbiljnosti i ulaganja na nacionalnom nivou. Ja sam tu da pomognem, ali mnogo toga mora da se se uradi ako se želi nešto više i u budućnosti - kazao je on.
Barea - simbol časti, ponosa i snage
Prema podacima svjetskih bioloških organizacija, Madagaskar je poseban biodiverzitet - čak 90 odsto biljnog i životinjskog svijeta na tom ostrvu ne živi u ostalim ostalim djelovima svijeta.
Jedna od takvih životinja je i barea, bik koji u plemenima Madagaskara predstavlja simbol časti, ponosa i snage.
I po njemu je nacionalni tim dobio nadimak, a igrači slave golove tako što se okupe i plešu sa prstima na glavi oponašajući rogove.
Bonus video:
