Dejan Savićević i Predrag Mijatović obilježili su jednu fudbalsku epohu. Proslavljeni asovi, legende crnogorskog fudbala ostavili su dubok trag u evropskom i svjetskom fudbalu i ispisali najblistavije momente u istoriji Milana, odnosno Reala.
Od osnivanja Kupa evropskih šampiona, kasnije i Lige šampiona Real Madrid je bio sila. Madriđani su uvodnih godina dominirali Starim kontinentom, osvojili pet vezanih titula, zatim u finalu protiv Partizana 1966. šestu, da bi potom nastalo zatišje - sve do 20. maja 1998. i finala sa Juventusom u Amsterdamu.
Duel sa Italijanima pred 48.000 gledalaca riješio je Mijatović u 66. minutu - Roberto Karlos je šutirao, lopta se od jednog igrača Juvea odbila do Mijatovića, koji je zaobišao Perucija i loptu poslao u mrežu. Bilo je to veliko olakšanje za sve kojima je Real u srcu, a i dan-danas se pamti da je njihov dugogodišnji post prekinuo momak iz Podgorice.
Na čelu Reala tih godina bio je Lorenco Sanc, najzaslužniji za dolazak Mijatovića u glavni grad Španije. Nažalost, Sanc je preminuo krajem marta od posljedica koronavirusa
Savićevićev gol za sva vremena
A prije dva dana obilježeno je 26 godina od magije Dejana Savićevića i spektakularnog gola protiv Barselone u finalu Lige šampiona 1994. na "Olimpijskom stadionu" u Atini.
Bio je to sudar dva moćna tima - Kapelov Milan predvođen Savićevićem, Bobanom, Maldinijem na jednoj, te Krojfova Barselona sa tandemom Romario - Stoičkov na drugoj strani.
Plesali su "rosoneri" te atinske večeri, osvojili petu evropsku titulu, dva gola je postigao Masaro, jedan Desai, ali je prva asocijacija na taj meč situacija iz 47. minuta kada je Savićević uzeo loptu Nadalu, a potom efektno lobovao Zubizaretu.
Gol za pamćenje i jedan od najljepših u istoriji evropskog fudbala.
Inače Savićević godinu ranije nije bio u protokolu za finalni meč sa Olimpikom iz Marseja. "Rosoneri" su taj meč izgubili, a ko zna šta bi bilo da je u timu bio Genije.
Bonus video:
