Prvi šampion svijeta u istoriji, reprezentacija koja je uvijek bila protivnik kojeg žele da izbjegnu velikani i tipičan predstavnik južnoameričkog fudbala - to je Urugvaj.
”Seleste” i pred Svjetsko prvenstvo u Kataru ima poštovanje svih, ali čeka ga težak posao da to i opravda na turniru koji će biti posljednji na velikoj sceni za “senatore” Luisa Suaresa, Edinsona Kavanija, Dijega Godina, Fernanda Musleru, Martina Kaseresa...
Urugvaj u grupi H defitivno vidi realnu šansu da se domogne osmine finala. Ako se Portugalu daje uloga favorita, ni Gana ni Južna Koreja nisu rivali kojih bi “urusi” trebalo da se plaše, ali nerijetko su Urugvajci najbolje mečeve na mundijalima igrali upravo protiv najboljih. Pamti se 2014. u Brazilu kada je Urugvaj sa Kostarikom prošao grupu u kojoj su bili Italija i Engleska, a onda u osmini finala ispao od Kolumbije.
Četiri godine ranije tim koji je dugo vodio Oskar Tabares je bio četvrti u Južnoj Africi, dok je 2018. u Rusiji takmičenje završio u četvrtfinalu, gdje je bolja bila Francuska, kasnije prvak svijeta.
Ako su Suares i Kavani i još nekoliko njih u poznim igračkim godinama, očekuje se da i dalje drže konce igre Urugvaja, ali neke novije generacije garantuju da će i u Kataru nacionalni tim biti prepoznatljiv po “tuči” i visokom ritmu - sazreo je vezista Totenhema Rodrigo Bentankur, sezonu iz snova igra Realov Federiko Valverde, čvrstinu garantuje defanzivac Hose Marija Himenes (Atletiko Madrid), a bitnu ulogu bi trebalo da ima i štoper Barselone Ronald Arauho - ako dobije trku s vremenom i oporavi se do Svjetskog prvenstva.
Neizostavni su i omaleni Lukas Toreira, zadnji vezni Galatasaraja i bivši fudbaler Arsenala i Fiorentine, te saigrač našeg Adama Marušića u Laciju - Matijas Vesino...
U periodu između dva Mundijala su se “pojavila” i imena Matijasa Oliveire, beka koji je ljetos pojačao Napoli, te čovjeka čiji potencijal je dobro poznat - Darvina Nunjesa, mladog napadača Liverpula. Kada se sve sabere - gotovo da nema slabe pozicije u timu Urugvaja, ali veliki znak pitanja stoji iznad svježine i mogućnosti, prije svih, Kavanija i Suaresa. Za ovog drugog se očekuje da na početku, 24. novembra protiv Korejaca, bude na klupi, da šansu uz Kavanija dobije upravo Nunjes.
Dilema je i selektor Dijego Alonso, koji je na klupi od decembra prošle godine. Alonso ima 47 godina, najveće uspjehe je ostvario sa meksikom Pačukom, a data mu je šansa da nastavi tamo gdje je “Maestro” Tabares, koji je 15 godina sjedio na klupi reprezentacije.
Urugvaj je dvostruki svjetski šampion (1930. i 1950), osam puta ga nije bilo na planetarnom takmičenju - 1934. i 1938. je bojkotovao turnire u Italiji i Francuskoj, a propuštao je i SP 1958, 1978, 1982, 1994, 1998. i 2006. godine.
Bonus video:
