Gruzija, Ukrajina i Poljska ugrabile su tri posljednje karte među 24 učesnice Evropskog prvenstva u Njemačkoj.
Za razliku od Ukrajine i Poljske, Gruzija je nova na evropskoj fudbalskoj mapi - Hviča Kvarachelija, Georgi Mamardašvili i drugovi penalima su protiv Grčke prvi put u istoriji izborili plasman na finalni turnir Evropskog prvenstva.
Ono što nije uspjelo dvostrukom prvaku Lige šampiona sa Milanom, Kahaberu Kaladzeu u generaciji sa vlasnikom 20 klupskih trofeja, Šotom Arveladzeom i Temurom Kecbajom, uspjela je generacija koju sa klupe vodi nekadašnja francuska zvijezda Vili Sanjol.
Možda za neke neočekivano, ali Gruzija je bila okosnica velikih i trofejnih selekcija Sovjetskog Saveza. Čak trojica Gruzijaca bili su starteri u osvajanju premijernog Evropskog prvenstva u Francuskoj 1960. godine - 23-godišnji defanzivac Givi Čoheli, njegov vršnjak na krilu Mihail Meshi i godinu stariji vezista Slava Metreveli, koji je i dao gol SFR Jugoslaviji u finalu za izjednačenje. Meshi je u produžetku asistencijom Viktoru Ponedeljniku donio zlato za SSSR.
“Gruzijci su selekciji SSSR-a donosili eleganciju u igri, a van terena humor i dobro raspoloženje”, napisao je kasnije član te zlatne generacije Valentin Bubukin u knijzi “Vječno zeleni teren života”.
Ne treba zaboraviti ni da je Dinamo Tblisi bio sila u šampionatu SSSR-a, dva puta je bio prvak, 1981. godine trijumfovao je i u Kupu UEFA, ali je nakon raspada velike države dugo trebalo da Gruzijci napokon opet pokažu fudbalski smisao i šmek.
- Evropo, mi dolazimo - uzviknuo je heroj Gruzije i zvijezda Napolija Hviča Kvarachelija.
A ista ta Evropa, čak i izvan svojih granica (jer, Gruzija teritorijalno pripada Aziji) vidjela je nestvarno lijepe slike slavlja i sreće gdje je preko 55.000 gledalaca na stadionu “Boris Paičadze” u Tbilisiju uživalo u pobjedi i plasmanu na EP.
Gruzija će istorijski nastup na velikim takmičenjima početi 18. juna u Dortmundu protiv Turske. Četiri dana kasnije igraće u Hamburgu protiv Češke, a 26. juna u Gelzenkirhenu protiv Portugala.
Jedna od najljepših priča kvalifikacija je i ratom zahvaćena Ukrajina, koja je igrajući van svoje kuće tek u foto-finiš, kroz plej-of, ugrabila kartu za kontinentalni šampionat.
Izabranici Sergeja Rebrova su sa dva preokreta slavili u plej-ofu, nakon što su “preživjeli” u Zenici i gotovo izubljen meč pretvorili u pobjedu (od 0:1 do 2:1), na sličan način su identičnim rezultatom u poljskom Vroclavu pobijedili Island.
Ukrajinci su pokazali da imaju ogroman izbor vrhunskih fudbalera, da su spoj mladosti i iskustva i favoriti su u prvom meču protiv Rumunije, 17. juna u Minhenu. U istoj grupi su još Belgija i Slovačka.
- Znali smo da smo kvalitetnija ekipa od Islanda, ali upozoravao sam saigrače na Alberta Guđmundsona. Uzalud. Dao nam je fantastičan gol, Izraelu prije toga čak tri, ali mi smo znali da samo treba da damo sve kako bismo držali pozicije i ispunili plan u igri. Na poluvremenu smo sve loše ostavili u svlačionici i režirali preokret - kazao je Aleksandr Zinčenko, prvotimac Arsenala i “žuto-plavih”.
5.
učešće zaredom na Evropskom prvenstvu obezbijedila je Poljska. Izabranici Mihala Probeža su u finalu plej-ofa penalima u Kardifu eliminisali Vels. Zanimljivo je da su Poljaci u penal serijama od 19 jedanaesteraca promašili samo jedan za 25 godina, ali on ih je koštao eliminacije u 1/4 finalu EP 2016. od Portugala
Poljaci su se, poput Gruzije, plasmana u završnicu domogli penalima, remija bez golova protiv Velsa u Kardifu. Poljska startuje na Euro protiv Holandije u Hamburgu 16. juna u teškoj grupi u kojoj su još Francuska i Austrija.
- Sve je lakše kada u timu imate igrača klase i iskustva Roberta Levandovskog. U Velsu smo odigrali jako tešku i emocionalno napregnutu utakmicu. Uspjeli smo da se izborimo u za nas nevjerovatno važnom danu - naglasio je Mihal Probež, selektor Poljske.
Bonus video: