Kako je Golden Stejt postao dinastija

Golden Stejt Voriorisi su do prije četiri godine bili tipična osrednja NBA franšiza, koja je uspjela da u u ranim godinama lige osvoji dvije titule (1947. i 1956. kada su još bili u Filadelfiji), dok su treću uzeli šokantnom pobjedom nad Vašington Buletsima 1975. i tada je heroj bio legendarni Rik Beri (poznat po čudnom izvođenju slobodnih bacanja).

Sa igračima kao što su bili Pol Arizin, Vilt Čemberlen (šest godina u ekipi, ali bez titule), pomenuti Beri i Nejt Turmond, pa sve do onih iz savremenije ere - Krisa Malina, Tima Hardaveja, Miča Ričmonda i Latrela Sprivela, Voriorsi su mnogo uglednija franšiza od recimo Klipersa, Hornetsa ili Netsa, ali su (bili) daleko iza Seltiksa, Lejkersa, Pistonsa ili Bulsa.

Sve je počelo da se mijenja 2008. godine, a prvi plodovi su stigli osvajanjem titule 2015. godine kada su i postavili rekord po najvećoj pauzi između titule jedne franšize u istoriji - čitavih 40 godina.

No, vratimo se malo dalje, u 1997. godinu...

Decenija haosa

Nakon uzbudljivih tuce godina (85-97) kada su treneri bili Džordž Karl, Don Nelson i Rik Adelman, a glavno lice franšize bio Kris Malin (stigli do polufinala Zapada 1987. i izgubili od Lejkersa), sve je počelo odlukom da se krene u ponovno građenje tima.

Za trenera je doveden Pi-Džej Karlisimo, koga je u decembru 1997. na treningu za gušu zgrabio Latrel Sprivel, tada glavna zvijezda tima. Naslov „Voriorsi na samom dnu“ se ispostavio kao promašaj jer je to bio samo početak propadanja tima.

Glavne zvijezde narednih godina su bili igrači koji su prošli zenit - Džon Starks, Muki Blejlok, Teri Kamings, a draft izbori su bili tragično loši - Tod Fuler ispred Kobija Brajanta i Adonal Fojl ispred Trejsija Mekgrejdija. Čak i solidni izbori kao što su bili Džejson Ričardson, Entoan Džejmison i Gilbert Arinas su bili upropašteni davanjem visokih ugovora Fojlu, Deniju Fortsonu i Eriku Dampijeru. Na mjesto generalnog menadžera je došao legendarni Malin i razmrdao ekipu dovođenjem Berona Dejvisa koji je bio prvi ol-star igrač još od upravo Malina, a na mjesto trenera se vratio Don Nelson. U sezoni 2006-07 su uspjeli da uđu u plej-of kao osmi na Zapadu i da šokiraju Dalas kao prvi tim u istoriji koji je izbacio prvoplasiranu ekipu u prvoj rundi plej-ofa. U sljedećoj rundi ih je izbacila Juta, a godinu kasnije su postali prvi tim ikada koji sa 48 pobjeda nije uspio da uđe u plej-of...

2008-09: Odlazak Malina, dolazak Karija

Ekipa se raspala odlaskom Dejvisa, pa su prije tačno deset godina su glavne zvijezde bili Monta Elis, Džamal Kroford i Stiven Džekson, a petorku su činili i Andris Bjedrins i Kelena Azubuike. Klupa je bila predvođena Korijem Magetijem, a tu su bili i Roni Turijaf, Entoni Rendolf, Brendan Rajt... Sezona je završena sa svega 29 pobjeda i to je značilo rastanak sa Malinom i promovisanje Lerija Rajlija na mjesto GM-a, a asistent je postao Bob Majers. Oni su napravili ključan potez - draftovali Stefa Karija kao sedmog pika 2009. godine.

2009-10: Stiže Radmanović

Kari je zamijenio Kroforda u startnoj petorci, a „razlika“ u ekipi na početku sezone je bilo i novo ime na klupi za rezerve - Entoni Toliver. Džekson je brzo trejdovan u zamjenu za Vladimira Radmanovića i Radžu Bela jer je htio da bude dio ekipe koja se bori za titulu. Kari je bio drugi u izboru za rukija godine (iza Tajrika Evansa) i oborio je rekord u trojkama u sezoni za rukija. Ipak, Voriorsi su uspjeli da zabilježe svega 26 pobjeda i dobili su šestog pika na draftu.

2010-11: Novi vlasnici i epidemija trojki

Na draftu se naredne godine nisu proslavili izborom centra Ekpe Judoa (dostupni bili Pol Džordž i Gordon Hejvord). Iz Njujorka je stigao ol-star igrač poslije dugo vremena - krilni centar Dejvid Li. Franšiza je dobila nove vlasnike Džoa Lejkoba i Pitera Gubera. Startnu petorku je dopunio Dorel Rajt, a na klupi je bio, tada potpuno nepoznati, Džeremi Lin. Rajt je oborio rekord franšize po broju trojki u sezoni, a uspio je da u svojoj sedmoj sezoni postigne više poena nego u prvih šest zajedno! Don Nelson se povukao uoči početka sezone koju je tim završio sa 36 pobjeda.

2011-12: Stvaranje Splash brothersa

Ozbiljni koraci naprijed su počeli ove sezone - Mark Džekson je postavljen za novog trenera, a na draftu je kao 11. pik izabran Klej Tompson. Iste godine je draftovan i Čarls Dženkins, koji će ovdašnjim ljubiteljima košarke postati poznat i po epizodama u Crvenoj zvezdi. Trejdom Elisa u Milvoki u zamjenu za Endrjua Boguta je oslobođen prostor da se rode „Splash brothers“ kako popularno nazivaju Karija i Tompsona. Sa druge strane australijski centar je bio odličan defanzivni parnjak Dejvidu Liju koji je imao više prostora u ofanzivi. Kari je počeo da se bori sa povredama članaka i skraćena sezona zbog „lokauta“ je završena sa 23 pobjede i 43 poraza.

2012-13: Ugovor koji će promijeniti sve

Bob Majers je napredovao od asistenta do novog GM-a i donio, u to vrijeme, diskutabilnu odluku da Karija nagradi sa četvorogodišnjim ugovorom od 44 miliona dolara. Kari je upravo završio sezonu gdje je odigrao dvadesetak utakmica, neki analitičari su ga nazivali „čovjekom bez članaka“, prosjek poena mu je pao na ispod 15, a tada je već bio proglašavan igračem koji to jedino i umije da radi. Ispostaviće se, da je to potez koji je omogućio Golden Stejtu ogroman prostor kojim je počelo građenje dinastije. Na draftu je kao sedmi pik izabran Harison Barns, ali je bitniji pik koji došao kao 35. izbor - Drejmond Grin. Barns je zauzeo svoje mjesto u startnoj postavi kao nisko krilo, a Grin se pridružio Ezeliju, Džeretu Džeku i Kentu Bejzmoru na klupi. Bila je to sezona u kojoj su Kari i Tompson eksplodirali, ušli su u plej-of, ali je San Antonio bio jači.

2013-14: Trejd koji nikad nije bio

Andre Igudala je bio sljedeći dio slagalice kada je stigao iz Denver Nagitsa. Te sezone su Voriorsi pokušali i da se domognu Dvajta Hauarda koji je tada otišao u Hjuston. Klupu su pojačali Moris Spajts i iskusni Džermejn O’Nil. Popravili su učinak u regularnom dijelu sezone gdje su imali 51 pobjedu, ali je ekipa LA Klipersa bila bolja već u prvoj rundi. Cijenu je platio trener Mark Džekson, što je u tom trenutku izazvalo gnijev i laičke i stručne javnosti, jer je Džekson uz Majersa doživljavan kao arhitekta tima sa velikim potencijalom. Svi su bili saglasni da su Klipersi jednostavno bili bolji tim sa Blejkom Grifinom, Krisom Polom i DeAndre Džordanom uz vođstvo Doka Riversa. Zamijenio ga je - Stiv Ker, koji kao i Džekson prethodno, nije imao nikakvo trenersko iskustvo. To ljeto je umalo donijelo i trejd koji bi vrlo vjerovatno sve poremetio - Kevin Lav je umalo doveden u zamjenu za Kleja Tompsona.

2014-15 Era Stiva Kera

Sedam godina nakon jezive povrede zbog koje mu je umalo amputirana noga, Šon Livingston je postao rezervni plej Voriorsa. Grin je ušao u startnu postavu i odmah počeo da pokazuje nevjerovatnu raznovrsnost u igri, a Igudala je prihvatio ulogu šestog igrača.

Kari je imao nevjerovatnu sezonu i osvajio je MPV nagradu, a zajedno sa Klejom Tompsonom oborio je brojne NBA rekorde. Sezonu su završili sa nevjerovatnih 67 pobjeda i prošetali su se do NBA finala gdje su bili bolji od Lebrona Džejmsa i Klivlenda Kavalirsa. Skepticizam je međutim i dalje bio prisutan jer je Klivlend ostao bez Kevina Lava i Kajrija Irvinga, što je po mnogima bio ključni razlog da „Ratnici“ nadjačaju „Konjanike“. Ekipu je odmah nakon kraja sezone napustio Dejvid Li, koji je želio veću minutažu.

2015-16 Eksplozija Karija i oboreni rekord

Svima je brzo postalo jasno da „small ball“ postavka nije prolazna stvar i da Golden Stejt mijenja čitavu igru uvođenjem petorki koji nemaju klasičnog centra i koje ubijaju protivnike u tranziciji. Sezonu počinju sa 24 vezane pobjede, a Kari oduševljava iz noći u noć nevjerovatnim trojkama sa više od deset metara. Pada i NBA rekord Džordanovih Bulsa i postavlja se novi sa 73 pobjede i svega devet poraza cijele sezone. Kari postaje prvi igrač u istoriji koji je jednoglasno izabran za MVP regularnog dijela sezone i obara sopstveni rekord po broju trojki u sezoni sa 402, čak 116 više od prethodnog rekorda koji je sam držao. U nevjerovatno uzbudljivoj seriji protiv Oklahoma siti Tandera su se vratili poslije deficita od 1-3 i plasirali se u finale, gdje su i sami poveli sa 3-1. Uslijedio je šok i tri vezane pobjede Klivlenda uz herojske partije Džejmsa i Irvinga. Karijeve povrede, suspenzija Drejmonda Grina, Barns koji je pogodio pet od 32 šuta u posljednje tri utakmice, sve su to bili faktori koji ne mogu biti dio jednačine kada se sa druge strane nalazi jedan od najboljih igrača svih vremena.

2016-17 Durent šokira svijet

Majersov produžetak ugovora Kariju sada već izgleda kao krađa decenije jer novi TV ugovor podiže limit za plate i otvara ogroman prostor Voriorsima da dovedu još jednu zvijezdu. U opticaju je Kevin Durent čiji je Tander upravo ispao od Voriorsa. Međutim, Lejkersi, Vašington Vizardsi, Majami Hit, Nujork Niksi, kao i Oklahoma siti i dalje figuriraju kao glavni favoriti za potpis sjajnog strijelca. Zato je 4. jula uslijedio šok kada je objavljeno da je Durent izabrao da se za manje novca pridruži Kariju, Tompsonu i ekipi.

Ekipa koja je upravo oborila rekord NBA lige je dovela igrača koji je posljednji bio MVP prije dvije uzastopne nagrade za Karija. Barns i Bogut su otišli u Dalas, a stigao je veteran Dejvid Vest. Kari je oborio rekordč6 po broju trojki u jednoj utakmici, Grin je imao tripl-dabl sa manje od 10 poena, a poslije 146 utakmica su izgubili dva meča uzastopno pri kraju sezone. Bez poraza su završili plej-of runde na Zapadu, a onda su rutinski sa 4-1 bili bolji od Klivlenda.

2017-18: Zvanično dinastija

Stef Kari je konačno dobio ugovor kakav zaslužuje - 200 miliona za pet godina, a novi ugovor je potpisao i Kevin Durent. Ostali su i Livingston, Igudala i Dejvid Vest, a sezona je završena sa 58 pobjeda. Hjuston je došao do 3-2 u finalu Zapada, ali nije izdržao i Golden Stejt je u finalu sa 4-0 pobijedio Klivlend. Prvi put u NBA istorijii su se četiri puta dva ista tima sastala u finalu. Svi veliki američki mediji su nakon ove pobjede Voriorse označili kao novu NBA dinastiju.