Nikola Vučević je najbolje košarkaške godine proveo u ekipi Orlando Medžika i ostaće upamćen kao legenda kluba koji je uspio da zabilježi i neke rekorde te franšize.
Vučević je igrač koji je imao najviše pogodaka iz igre u istoriji Orlanda, drugi je po broju skokova, treći po broju poena (svega 200 mu fali da prestigne Nika Andersona) i blokada, četvrti po broju utakmica, šesti po broju ukradenih lopti i osmi u asistencijama. Kada je u pitanju PER (rejting efikasnosti igrača) koji se uzima kao najvalidnija ocjena nekog košarkaša, ispred Vučevića su samo apsolutne legende NBA lige - Šekil O’Nil, Trejsi Mekgrejdi i Dvajt Hauard, a iza su ostali čak i Anferni „Peni“ Hardavej, Grent Hil, Stiv Frensis...
Vučević će sigurno u jednom trenutku postati dio Orlandove „Kuće slavnih“ u kojoj su već pomenuti Hardavej, Mekgrejdi, О’Nil i Anderson kao i plejmejker Darel Armstrong, ali ono što će biti jako zanimljivo jeste da li će možda upravo crnogorski centar biti prvi igrač u čiju čast će Orlando povući broj na dresu.
Na svodu „Amvej centra“ je trenutno samo broj šest koji je povučen zbog navijača kao „šestog igrača“ ekipe.
U Vučevićevu korist ide nekoliko stvari - iz Orlanda ide usred svoje devete sezone u klubu (samo su Anderson i Džamir Nelson odigrali po deset), a godinama je najbolji igrač ekipe koju je u posljednje dvije sezone doveo i do plej-of nastupa. Koliko je taj poduhvat impresivan pokazuje i podatak da Orlando do Vučevića nije imao Ol-star igrača još od trejda Hauarda u okviru kog je i stigao „Vuč“, kako mu Amerikanci tepaju.
Štaviše, jedini igrač koji je ikada igrao u Orlandu sa Vučevićem, a da je postao Ol-star igrač je Viktor Oladipo, ali se to desilo mnogo godina nakon njegovog odlaska.
Osim toga, Vučević je jedina zvijezda koja nije tražila da ide iz ekipe. Šek je otišao nakon isteklog ugovora, dok su Mekgrejdi, Hardavej i Hauard trejdovani, a naročito je ovaj posljednji taj čin posebno dramatizovao.
Da je Vučević bio veliki miljenik Orlandove publike pokazuje i emotivan oproštaj novinara Majka Bjankija iz Orlando Sentinela u tekstu „Zašto, o zašto, je Orlando Medžik morao da trejduje Vuča“.
Bjanki objašnjava da su trejdovi Evana Furnijea (inače, jednog od najboljih drugova Vučevića) i Erona Gordona logični i očekivani, ali postavlja pitanje da li je morao da bude trejdovan i Vučević u zamjenu za Vendela Kartera, Oto Portera i dva pika prve runde.
Podsjeća se da je Vučević jedan od svega četiri košarkaša koji su u posljednje tri sezone imali prosjek od 21 poena i 11 skokova, a da je ove godine Vučević među u top 20 strijelaca lige sa 24.5 poena po meču i da je u pet najboljih skakača sa skoro 12 uhvaćenih lopti u prosjeku.
“I on je broj jedan kada je u pitanju lojalnost franšizi”, podvlači Bjanki.
Orlando je godinama pokušavao da zadrži svoje zvijezde bez uspjeha, ali Vučević je želio da ostane i nakon skoro decenije neuspješnih pokušaja izgradnje tima iznova, otpuštenih trenera, povrijeđenih saigrača i konstantnih poraza.
Ova sezona je dobro počela, ali su uslijedile povrede Markela Fulca i Džonatana Ajzaka, a neko vrijeme su odsutni bili i Gordon i Furnije. Analitičari su bili redom složni u ocjeni da, kada se pogleda petorka Orlanda, to nije ekipa dostojna NBA lige.
Ipak, i pored toga je Vučević uspio da se izbori za mjesto na Ol-star utakmici gdje je imao priliku da igra sa novim saigračem Zekom Lavinom.
Kada se sve te činjenice spoje, čini se da je pred Orlandom laka odluka kome da učini čast da postane prvi košarkaš čije će se ime i broj naći vječno iznad terena
Bonus video:
