Do prošle godine, u Africi se znalo ko je šampion. Rukometašice Angole su vladale godinama, osam puta uzastopno bile kontinentalne prvakinje, ali ih je lani sa trona neočekivano skinuo Tunis i tako ih tek treći put na posljednjih 14 šampionata onemogućio da uzmu zlato.
To je bio dokaz da Angolke više nisu ono što su nekad bile. Tim koji je namučio Crnu Goru na Svjetskom prvenstvu u Brazilu (28:26) i Olimpijskim igrama u Londonu (30:25) je, doduše, obezbijedio vizu Rio de Žaneiro, ali jedva - na afričkom kvalifikacionom turniru je pred svojim navijačima porazio Tunis sa 26:23.
3 kluba iz glavnog grada Angole, Luande, daju 16 reprezentativki te zemlje. Devet ih igra za nacionalnog šampiona „1. avgust”, pet za Atletiko Petroleo, a dvije za Progreso Sambizangu
Da Luiza Kijala i drugarice više nisu ono što su bile, vidi se i ovdje u Danskoj, jer su ubjedljivo izgubile od Švedske (37:23) i Holandije (37:24). Od Poljske su poražene sa 29:27, da bi mjesto u osmini finala jedva izborile protiv Kine (32:29).
U odnosu na te mečeve Crne Gore i Angole više nema drugog simbola angolskog rukometa Marseline Kijale, čijeg je supruga Vivalda Eduarda na klupi zamijenio Žoao Florensio. U timu su ostale njena sestra Kijala i polusestra Natalija Bernardo.
Bonus video:
