Engleska je protiv Crne Gore igrala 1.000. utakmicu u istoriji, na Vembliju je bila fešta, Gordi Albion je proslavio plasman na Evropsko prvenstvo, ali London ovih dana novembra - nije samo fudbalski grad.
Završni teniski masters, popularno ATP finale, ili ATP šampionat, koji okuplja osam najboljih tenisera u sezoni, već 11 godina se održava u gradu na Temzi.
I dok su rasporedi fudbalskog i teniskog spektakla bili “nemilosrdni” - barem prema putnicima iz Crne Gore, jer gotovo u isto vrijeme kada se igrao meč sa Englezima na drugom kraju velikog grada odvijao se “sudar titana”, Đokovića i Federera, petak 15. novembar bio je rezervisan za tenis.
Siva, “Džubili lajn” čuvenog londonskog metroa i pravac jugoistočni dio grada - punih 45 minuta traje vožnja sa sjeverozapada, od “Vembli parka” do “Nort Griniča”, za ovu priliku fudbalskih i teniskih stanica 13-milionske metropole.
ČAROBAN ODSJAJ NA TEMZI
Tu - nedaleko od starog stadiona Vest Hema, “Apton parka”, nedaleko i od Olimpijskog stadiona u Londonu, olimpijskog parka gdje su crnogorske rukometašice 2012. osvojile srebro, ali malo južnije - gdje Temza pravi veliku krivinu, Englezi su 2007. godine, maltene na poluostrvu, napravili velelepnu dvoranu.
O2 arena, nazvana po sponzoru, telekomunikacionoj kompaniji, izgleda toliko grandiozno da je teško odlučiti djeluje li impresivnije iznutra ili spolja.
Prepoznatljiva po kupoli i velikim “antenama” koje izviru iz krova, povezanim užadima, a koje noću daju čaroban odsjaj na Temzi, multifunkcionalna dvorana, ujedno i veliki tržni centar, domaćin je različitih manifestacija, ne samo sportskih. Godine 2018. bila je prva na svijetu po zaradi od koncerata, ispred njujorkšog Medison skver gardena i Arene u Mančesteru.
Iako London ima najveći teniski turnir na svijetu - nezvanično prvenstvo svijeta, Vimbldon, grandioznost i komocija koju nudi O2 arena, uz organizacione moći Engleza, donijeli su najvećem britanskom gradu još jedan spektakl “bijelog sporta” - završni sudar najboljih osam tenisera.
- Ovo je uživanje, ovo je šou, ovo nije kao grend slem. Drugačije je, opuštenije - pričao je Rodžer Federer u najavi turnira, vozeći se brodom na Temzi zajedno sa najvećim rivalima.
POJAVA FEDERERA I ĐOKOVIĆ KOJI JE RAZBIO ŠABLONE
Noć ranije, u O2 areni, izvšena je definitivna primopredaja teniske krune, Federer je nakon skoro četiri godine pobijedio Đokovića, priredio mali revanš srpskom teniseru za poraz u epskom finalu Vimbldona pet mjeseci ranije - u istom gradu, ali i omogućio svom drugom najvećem rivalu, Rafi Nadalu, da definitivno završi sezonu kao broj 1.
I dok je Švajcarac u petak u medija centru skoro tri sata razgovarao sa novinarima, davajući 20-ak različitih intervjua, pričajući na tri jezika (engleski, francuski, njemački), objašnjavajući kako je 2001. pobijedio Pita Samprasa a 2019. Novaka Đokovića (od - do, kakva vremenska paralela) a ujedno pokazujući zašto je jedan od najvećih sportista svih vremena, u maloj sali 02 arene zagrijavali su se Rafael Nadal i Stefanos Cicipas.
Tenis je gospodski sport, skoro pa predodređen najvišim društvenim slojevima i bogatim državama (dok se ne pojavi neko kao Novak Đoković pa razbije sve koncepcije i šablone), a takva je i publika koja ga gleda, novinari koji ga prate - ukratko, drugačija nego fudbalska.
Legendarni hit grupe Guns N’ Roses - “Sweet Child O’Mine”, tutnjao je sa zvučnika velike dvorane, svjetlosni šou obasjavao je podijum i tribine (nigdje nema ovakve scene, objašnjavao je iskusni italijanski novinar), a dok je 15-ak hiljada ljudi hrlilo na svoja mjesta prije početka spektakla, Nadal se već spremao za prvi servis.
Skoro tri sata trajao je dvoboj jednog od tri najveća tenisera ikada i jednog od predvodnika mlade generacije, sadašnjeg i vjerovatno budućeg broja jedan.
„VAMOS RAFA” ZASJENILO „HELAS CICIPAS”
Grci su brojni u Londonu, brojniji od Španaca, brojnije su bile i grčke zastave od španskih, na svim nivoima velike dvorane.
Grčki teniser je bio za nijansu bolji u prvom setu, odlučenom u svega nekoliko poena taj-brejka, pa nije ni čudo što je skladno skandiranje “Helas Cicipas” dominiralo iz više uglova.
U preostala dva seta je, međutim, bilo “Vamos Rafa” - Španac je krvavom borbom, bukvalno za svaki poen, probudio i brojne ne-španske navijače njemu naklonjene, pa je na obali Temze viđen veliki preokret i tijesna pobjeda “Bika sa Majorke”.
Cicipas je pokazao sav talenat gracioznost u igri (ni jučerašnja pobjeda nad Federerom za plasman u finale nije bila slučajna), a Nadal potvrdio zašto je među najvećim šampionima i zašto toliko traje - okršaj ispod svodova “O2 arene” ponudio je i pomiješana osjećanja, jer se Grk već bio plasirao u polufinale, dok Španac nije mogao da se potpuno raduje, morao da čeka ishod večernjeg duela u grupi “Andre Agasi”.
Rafa se, simpatično, pozdravio sa londonskom publikom primajući pehar ATP-a za prvo mjesto na kraju godine, a uveče nije dočekao poklon Danila Medvedeva - Saša Zverev je slavio u dva seta i Nadal je morao da se pakuje. Baš kao i Đoković, noć ranije...
Rijeka navijača, ljubitelja tenisa, odmah je po završetku duela ispunila broje restorane u O2 areni, napravila i veliku gužvu u metrou, na liniji ka Vestminsteru, Voterluu, London Bridžu...
Jedan spektakl se završio, drugi je uskoro počinjao - brojni, koje London nudi...
Torino će pokušati da parira Londonu
ATP finale u londonskoj O2 areni - još samo naredne godine. Biće to jubilarno, 50. izdanje završnog mastersa, ujedno i oproštajno i prijestonici Velike Britanije.
Spektakl se, naime, u novembru 2021. godine seli u Italiju, u Torino, u dvoranu Pala Alpitur.
Torino je pobijedio u konkurenciji Londona, koji je i dalje želio da organizuje turnir, ali i Mančestera, Singapura i Tokija.
London je svakako među gradovima koji su najviše puta organizovali završni masters, a jedino je njujorški “Medison skver garden” duže bio domaćin, od 1977. do 1989. godine.
Da li će Torino organizacijom moći da parira Londonu i O2 areni? Većina novinara koji su barem jednom pratili završni masters u Engleskoj unaprijed daje negativan odgovor, ali Pala Alpitur će imati šansu...
Bonus video:
