Crna Gora i Mađarska - vječita borba Davida i Golijata

I prije dvije noći se vidjelo kome pripada sadašnjost, a ko bi možda u budućnosti mogao da bude šampionski kalibar. Ali, samo pod uslovom da i Crna Gora nekada počne da gleda na vaterpolo kao što to radi Mađarska... Nije nemoguće, ali da li je realno?

22426 pregleda 20 komentar(a)
Foto: waterpolo.hu
Foto: waterpolo.hu

Od specijalnog izvještača "Vijesti"

Kako izgleda borba Davida i Golijata na najvećoj vaterpolo sceni, moglo je da se vidi prije dvije noći u Budimpešti u duelu mađarskih i crnogorskih vaterpolista na premijeri Svjetskog prvenstva.

Na jednoj strani tim i nacija koja daje sve za ovaj sport, na drugoj predstavnici države u kojoj se vaterpolo voli, igra, trenira, računa za nacionalni sport broj jedan, ali koji je prepun problema - organizacionih, finansijskih, infrastrukturnih...

Ispričana je priča o tome da su “ajkule” odavno postale fenomen, da svaka medalja s velikih takmičenja vrijedi višestruko zbog uslova u kojima se rađaju šampioni, ali kada se i nakon više od deset godina priča o istim, možda još i većim problemima i anomalijama - onda jednostavno nije dobro.

Zato, svako gostovanje naših reprezentacija i klubova u nekom od mađarskih gradova čini da se svi u Crnoj Gori zapitaju da li je vaterpolo isti sport ovdje (konkretno u Budimpešti, koja ima 110 bazena) i bilo gdje drugdje u Evropi ili svijetu.

Mađari možda ovaj sport ne igraju najbolje, to je relativna stvar - uvijek je najbolji onaj koji uzme zlatnu medalju - ali ga bez dileme igraju s najviše ljubavi i emocija, isto tako mu prilazi i publika koja dolazi na bazene. A kada je tako, onda ni rezultat ne mora uvijek da bude vrhunski, jer mađarski sistem stalno gleda naprijed.

Vaterpolo reprezentacija Mađarske
foto: Waterpolo.hu

Mađarska je prvak svijeta bila samo tri puta - 1973, 2003. i posljednji 2013. godine. Tada je u Barseloni u finalu bila bolja upravo od Crne Gore. A sada je, umjesto japanske Fukuoke, dobila šansu da na svom tlu juri novi pehar i prvi je favorit da do njega i dođe.

Selektor Tamaš Marc je za ovo takmičenje “aktivirao” između ostalih Deneša Vargu i Martona Vamoša, tu je i as Gergo Zalanki, pa Kristijan Manherc... Dakle, očekuje se i traži se titula, ali ako to i ne bude - ne očekujte nacionalnu sportsku tragediju u Mađarskoj.

Nije se to tako predstavilo ni 2014. na Evropskom prvenstvu kada je Srbija u spektakularnom finalu na bazenu “Alfred Hajoš” srušila domaćina, nije ni kada su, primjera radi, Mađari bili tek osmi na Evropskom prvenstvu 2018. u Barseloni.

Vaterpolo reprezentacija Crne Gore
foto: waterpolo.hu

Samo dvije godine kasnije su postali evropski šampioni u Budimpešti, kada su u polufinalu eliminisali Crnu Goru (koja je kasnije stigla do bronze poslije velikog preokreta protiv Hrvatske).

Crna Gora i Mađarska za ovih 15 godina imaju istoriju duela na velikim takmičenja, ljuti su rivali, naš tim je imao i nekih čudesnih trijumfa, ali uvijek je to bila borba Davida i Golijata - sudar istorijskog velikana i tima koji je samo nekoliko godina bio veliki.

I prije dvije noći se vidjelo kome pripada sadašnjost, a ko bi možda u budućnosti mogao da bude šampionski kalibar. Ali, samo pod uslovom da i Crna Gora nekada počne da gleda na vaterpolo kao što to radi Mađarska...

Nije nemoguće, ali da li je realno?

Bonus video: