Neke od ključnih poruka predsjedničkih kandidata Aleksanda Vučića, Saše Jankovića i Vuka Jeremića mogle bi kod birača izazovu element straha, da prizovu sjećanja na rat, prazne rafove ili zaplaše novim apokaliptičnim scenarijima.
Strah su, kao dominantnu emociju uveli Vučić, Nikolić i SNS, kaže za Insajder.net psiholog i narodni poslanik i Žarko Korać.
"Bilo je upotrebe straha i ranije, ali nikada u ovolikoj mjeri. Kada su 2012. osvojili vlast Tomislav Nikolić kao predsjednik i Alekandar Vučić kao PPV, a potom i premijer, konstatno su govorili da neko hoće da ih ubije, da ih prisluškuju, da postoje zavjere protiv njih, ali, uvijek su dodavali da se oni ne plaše“, podsjeća Korać.
Insajder piše da Korać konstatuje da je riječ o shvatanju političke utakmice u kojoj nemate protivnike, već neprijatelje koji vam u bukvalnom smislu žele smrt.
„Naš politički život je postao nepodnošljiv. Liči na gladijatorsku arenu iz koje samo jedan izlazi živ. To je negacija demokratskog političkog života i podsjeća na neke od najgorih tiranija u 20. vijeku. Na žalost, opozicioni kandidati se tome prilagođavaju, djelimično i zato što trojica vodećih u opoziciji nemaju nikakvo političko iskustvo“, ocjenjuje Korać.
On zaključuje da strah ne motiviše ljude da izađu da glasaju, već ih uvodi u apstinenciju jer se, u strahom zatrovanoj atmosferi, građanke i građani boje da donose odluke, a glasanje je odluka. „Nisam odlučio (glasao), nemoj da me napadaš“, objašnjava Žarko Korać psihološki mehanizam djelovanja poruka preplavljenih pretnjama da će se nešto loše dogoditi.
Zato su pitanja Insajdera, na koja bi voljeli da dobiju komentare i odgovore - "da li je upotreba straha etička, ako etiku uopšte možemo da dovedemo u vezu s politikom, da li strah podiže izlaznost, da li uopšte razmišljate u kategorijama straha i hrabrosti kada je riječ o izborima i posljedicama tih izbora."
Bonus video:
