Eduard Venijaminovič Limonov (77) ruski je pisac i disident, osnivač i vođa opozicione Nacional-boljševičke partije Rusije, kasnije partije Druga Rusija preminuo je danas, javio je Itar Tas.
Na ovim prostorima će ostati upamćen kao poklonik politike Radovana Karadžića i Slobodana Miloševića. U pratnji Karadžića je i pucao sa Pala iz mitraljeza prema opkoljenom Sarajevu, a prije toga boravio u Erdutu kao prijatelj Željka Ražnatovića Arkana.
Od 1967. do 1974. živio je u Moskvi.
Tu se bavio pjesničkim radom i ostvario određeni uspjeh, prije nego što mu je oduzeto državljanstvo i nego što je bio izgnan iz SSSR-a.
Otišao je u Njujork 1974. kao emigrant i počeo da se baviti pisanjem romana. Povezao se s njujorškom pank i avangardnom scenom, a postao je obožavatelj Lua Rida, i američkog pisca Čarlsa Bukovskog.
Stihove je pisao do početka 1980-ih, a zatim se usmjerio prema prozi i nakon toga novinarstvu. God. 1980. preselio se u Pariz s ljubavnicom Natalijom Medvjedevom i ubrzo postao aktivan u francuskim književnim krugovima. Dobio je i francusko državljanstvo. Ondje se zbližio i s rukovodstvom Francuske komunističke stranke.
Pisao je za časopis Revolutién, glasilo FKS-a. Rusko državljanstvo mu je vratio Mihail Gorbačov.
Limonov je stekao svjetsku slavu kao prozni pisac - njegov roman "To sam ja Edička" preveden je na tridesetak jezika, a svojim kasnijim djelima Limonov stiče nove čitaoce.
U svojoj domovini objavljen je prvi put 1989 godine.
Bonus video:
