Manfred Veber, potpredsjednik bavarskog CSU-a i dugogodišnji poslanik u Evropskom parlamentu u kojem je na čelu frakcije Evropske narodne stranke (EPP), biće "Špicenkandidat", odnosno glavni kandidat EPP-a na izborima za Evropski parlament sljedeće godine. Tako je danas odlučilo 79 odsto delegata na skupu EPP-a, na kojem je protivkandidat Veberu bio bivši finski premijer Aleksander Stab.
Pozicija "Špicenkandidata", što je izraz koji je došao iz njemačke političke prakse, znači i da bi Veber trebalo da bude sljedeći predsjednik Evropske komisije, pod uslovom da EPP bude najveća frakcija u Evropskom parlamentu nakon sljedećih izbora, piše Indeks.
"Špicenkandidati" postoje od prošlih evropskih izbora
Ta je praksa uvedena na prošlim evropskim izborima, kada je "Špicenkandidat" EPP-a bio Žan-Klod Junker, kao pokušaj da se funkcionisanje EU demokratizuje i približi građanima EU, umjesto da se o tome ko će biti šef EK odlučuje iza zatvorenih vrata u Briselu. Zabilježeno je i da tada njemačka kancelarka Angela Merkel nije bila oduševljena tom idejom, ali nakon blijede Komisije pod vodstvom Hoea Manuela Barosa, bilo je jasno da nešto treba mijenjati.
No ko je zapravo Manfred Veber, čiji je zadatak EPP opet dovesti do pozicije najveće frakcije u Evropskom parlamentu, a onda i preuzeti vođenje sljedeće Evropske komisije?
Veber je rođen 1972. godine u južnobavarskom gradiću Rotenburg an der Laber, a u Minhenu je diplomirao na Tehničkoj visokoj školi i ima zvanje inženjera. U politiku je ušao na izborima 2002. kao poslanik CSU-a u bavarskom pokrajinskom parlamentu, da bi se 2004. nakon izbora prebacio u Evropski parlament. Veber se dugi niz godina nije ni po čemu isticao u odnosu na stotine drugih evropskih poslanika iz EPP-a, te ga i danas s razlogom prati glas bezličnog konzervativnog aparatčika.
Potpredsjednik CSU-a
Veber i danas živi u bavarskom selu Vildenberg u kojem je odrastao, 90 kilometara sjeverno od Minhena. U CSU-u je bio neko vrijeme predsjednik stranačke omladine, a danas je na poziciji potpredsjednika stranke.
U Evropskom parlamentu je nakon nekoliko mandata 2014. konačno došao do pozicije lidera frakcije EPP-a, ponajviše zbog toga što Njemačka u toj frakciji ima najveći broj poslanika. Ipak, kada se napokon domogao pozicije kakve-takve moći, Veber se pokazao snalažljivim u briselskim hodnicima te je uspio stvoriti razna savezništva i, možda još važnije, nikome se ne zamjeriti.
Nije se čak ni jasno ogradio od problematičnog mađarskog premijera Viktora Orbana, koji je blizak s predsjednikom CSU-a Horstom Sihoferom, te nije nikada zauzeo stav da Orbanovu stranku Fides treba izbaciti iz EPP-a, za što se, na primjer, zalagao njegov harizmatičniji konkurent za poziciju "Špicenkandidata" Stab. No, Veber je taktički ipak u Evropskom parlamentu glasao da se pokrene proces oduzimanja prava glasa Mađarskoj.
Pristalice ga predstavljaju kao čovjeka iz naroda
Veber je u međuvremenu dao mnogo intervjua, nastupio u raznim talk show emisijama i govorio za medije, ali je teško izvući barem jedan njegov citat koji je vrijedan pamćenja. Njegovi podržavaoci ga pokušavaju predstaviti kao čovjeka iz naroda, staloženog i sposobnog, što je ljepši način da se kaže da je dosadan i da se nikome nikad nije zamjerio, piše Indeks. Veber sam ističe da je veliki zagovornik evropskog projekta i timski igrač.
Kao konzervativac protivio se antidiskriminatorskim mjerama Evropske unije, a ne podržava ni bračnu ravnopravnost za istopolne parove. Davao je i izjave o izbjegličkoj odnosno migrantskoj krizi koje su na liniji ekstremne desnice.
U svakom slučaju, Veber je očekivani "Špicenkandidat" EPP-a za Evropske izbore od kojega zapravo niko ne očekuje ponavljanje rezultata od prije četiri godine.
Svaki dobar rezultat EPP-a, naročito ako evroskeptične stranke i ekstremna populistička desnica ne ostvare očekivani trijumf, za Vebera će biti uspjeh. No teško je povjerovati da jedan široj evropskoj javnosti nepoznati političar može kao lider desnog centra zaustaviti uspon populističkih snaga, zaključuje Indeks.
Bonus video:
