Američki bankarski gigant Citigroup ove godine obilježava 200 godina od osnivanja, a to je najbolje proslaviti uz prasak, piše londonski poslovni list Economist.
Do praska je i došlo, iznenadnom ostavkom Vikrama Pandita, izvršnog direktora banke od decembra 2007. godine, koja je iznenadila mnoge u banci i van nje.
Za Panditov odlazak krive se tenzije u odboru banke, iako niko, od odlazećeg šefa do njegovog naslednika Michaela Corbata, nije umio navesti razloge za takav razvoj situacije.
Čak i prema Citijevim haotičnim standardima, sve djeluje dosta čudno.
Ako su evropski bankari u iskušenju da se raduju tuđoj nesreći, pokajali bi se zbog toga.
I pored svih mana, Citi je snažan podsjetnik na to koliko daleko je američki bankarski sektor odmakao u vraćanju u normalu i koliko je još posla pred evropskim bankama prije nego što budu mogle kazati isto.
Panditove tvrdnje da je oživio banku stoje u grlima akcionara, koji su, tokom njegovog mandata, pretrpjeli pad cijena akcija od 89 posto.
Rizična sredstva i loše banke
Međutim, Pandit je smanjio broj zaposlenih u banci, uspio u tome da vlada proda svoj dio akcija u Citiju, ojačao bazu kapitala, a najrizičnija sredstva banke prebacio u odvojenu filijalu Citi Holdings.
Američki bankarski regulatori su 2008. godine primorali banku da obezbijedi preko 100 milijardi dolara novog kapitala, u vrijeme kada je otpisala oko 150 milijardi dolara vrijedne loše kredite i investicije.
S druge strane, regulatori u eurozoni oklijevaju narediti bankama da obezbijede kapital ili izoliraju rizična sredstva u takozvane loše banke.
Najveća količina novca koju je neka banka u eurozoni pribavila od početka krize iznosi manje od 30 milijardi dolara, a najveći otpis duga otprilike isto toliko.
U oba slučaja radi se o španskoj banci Santander, koja se smatra jednom od zdravijih finansijskih institucija u Evropi.
Najveća količina novca koju je neka banka u eurozoni pribavila od početka krize iznosi manje od 30 milijardi dolara
Kada se uzmu u obzir otpisi dugovanja sedam najvećih banaka eurozone, cifra ne premašuje 150 milijardi dolara.
Privatni sektor Grčke duguje preko 60 milijardi dolara bankama u drugim zemljama eurozone, a španski privatni sektor čak oko 440 milijardi.
Predstoji bolan period
Evropske banke imaju veći odnos duga prema kapitalu nego američke i bore se da povrate povjerenje investitora.
Logično je da postoje razlike u rezultatima američkih i evropskih banaka poslije krize, piše Economist.
Bankarski sektori u Evropi prema udjelu u bruto društvenom proizvodu (BDP) veći su nego u SAD-u, što vrši veći pritisak na evropske državne balagajne kada bankama zatreba pomoć.
Američke banke imaju više depozita, što olakšava njihovu poziciju u situacijama kada imaju problema s finansiranjem, a euro je značajno otežao proces prilagođavanja Evrope krizi.
JPMorgan Chase i Wells Fargo, koji su u vrijeme krize zajedno otpisali preko 130 milijardi eura duga, zabilježili su rekordnu zaradu po akciji u trećem kvartalu.
Velikim evropskim bankama tek predstoji bolan period.
Američke banke došle su do tačke u kojoj odlazak direktora predstavlja šok; kapacitet Evrope da nas šokira mnogo je veći, zaključuje Economist.
Bonus video:
