Između 50.000 i 100.000 smrti moglo bi da bude izbjegnuto ove godine u Kini ako bi nivo zagađenja vazduha ostao kao tokom mjera izolacije uvedenih zbog epidemije koronavirusa, pokazuje studija koju je u martu sproveo Centar za međunarodna klimatska istraživanja (CICERO) u Norveškoj.
Bolji kvalitet vazduha zabilježen je i u drugim djelovima svijeta, ali će uticaj tog faktora verovatno biti manji u Evropi nego u Kini, smatra Kristin Onan iz istraživačkog centra.
Studija, koja nije bila predmet stručne evaluacije, dio je projekta Iscrpljenost (EXHAUSTION), koji proučava kako toplota i zagađenje vazduha utiču na javno zdravlje, uzimajući u obzir globalno zagrijevanje i očekivan rast temperature u Evropi.
"Nikome na umrlici ne piše da je umro od zagađenja vazduha, kao što je slučaj sa koronavirusom. Ali veliki broj dokaza, zasnovanih na epidemiološkim studijama širom svijeta, govore nam da zagađenje vazduha povećava broj umrlih i oboljelih. To je posebno izraženo u slučaju respiratornih i kardiovaskularnih bolesti", izjavila je Kristin Onan u intervjuu za časopis EU za istraživanja i inovacije Horajzon (Horizon).
Prema prvom proračunu do kojeg se došlo u istraživanju, između 50.000 i 100.000 života bi moglo da bude sačuvano ako bi tokom jedne godine zagađenost vazduha ostala za 20-30 odsto niža od prosjeka, kao što je bilo tokom trajanja mjera izolacije.
Podsjećajući na podatke Svjetske zdravstvene organizacije da zbog zagađenja vazduha godišnje umre 4,2 miliona ljudi, Onan ističe da je cilj njenog istraživanja bio da podsjeti da zagađenje ubija ljude svaki dan širom svijeta.
"Već znamo da nivo zagađenosti vjerovatno neće ostati na nivou tokom izolacije, sada kada ekonomija ponovo oživljava u Kini. Ipak, čak je i dva ili tri mjeseca manje zagađenosti zbog mjera izolacije moralo da ima uticaj na smrtnost. Tačno koliko, za sada je teško reći", izjavila je Onan.
Po njenom mišljenju, nije nemoguće da je zagađenje vazduha moglo da pogorša posljedice pandemije koronavirusa. Život u zagađenoj sredini utiče na stanje pluća i zdravlje čovjeka.
"Posle epidemije SARS-a 2003. u Kini napravljena je studija koja je pokazala da su stanovnici veoma zagađenih područja izgleda bili podložniji ozbiljnijim posledicama virusa SARS. Činilo se da su oni koji su pogodjeni zagađenjem bili u većoj smrtnoj opasnosti. Nedavno, istraživanja o koronavirusu u Italiji i SAD pokazuju slične rezultate", navodi Onan.
Za razliku od Kine, gde je zagađenost mikroskopskim česticama ekstremno visoka, Evropa ima veći problem sa azot-dioksidom (NO2). Prema izveštaju Evropske agencije za životnu sredinu, u mnogim većim evropskim gradovima nivo NO2 je tokom trajanja mjera izolacije bio za 20 do 50 odsto niži.
Mada je zagađenje vazduha mikroskopskim česticama najštetnije po zdravlje, veliko smanjenje koncentracije NO2 u Evropi će takođe vjerovatno imati pozitivne efekte, posebno u slučaju astmatičara.
Iako sadašnje mjere izolacije neće dugo trajati, Onan veruje da ova situacija može pomoći ako ljudi postanu svjesni velikog smanjenja zagađenja i počnu da cijene pozitivne efekte toga na njihovo zdravlje, "tako da se zahtijevaju strože politike o zagađenju vazduha, i to ne samo od ekoloških grupa, nego uopšte glasača".
"Konačno, potreban je prelaz sa fosilnih goriva na čistu obnovljivu energiju da bi se riješio problem", istakla je Onan.
Prema nedavnom izveštaju Evropske agencije za životnu sredinu, procjenjuje se da je više od 50 odsto od 400.000 preranih smrti zbog mikroskopskih čestica PM2,5 u Evropi moglo da bude izbjegnuto da su potpuno primjenjivane postojeće politike o kvalitetu vazduha.
"Stroži standardi, zajedno sa pojačanim sprovođenjem postojećih politika može da sačuva mnoge živote", izjavila je Onan.
Bonus video:
