Termonuklearna ili hidrogenska bomba, kakvu je Sjeverna Koreja navodno danas testirala, razvijena je nakon upotrebe nuklearne bombe u Japanu u Drugom svjetskom ratu i od nje je mnogo razornija.
Iako je Sjeverna Koreja i ranije izvodila nuklearne probe, međunarodna zajednica se ovaj put znatno više uspaničila.
Stručnjak za bezbjednost Melisa Hanam napisala je da nema načina da se otkrije je li to što na fotografijama gleda sjevernokorejski lider Kim Džong Un stvarna bomba koja je eksplodirala u tunelu.
"To može biti samo model, ali poruka koju Sjeverna Koreja šalje je jasna. Žele da pokažu da jako dobro znaju šta je nuklearno oružje", rekla je Hanam.
Obje bombe - atomska i hidrogenska - vrsta su nuklearnog oružja, što znači da se energija oslobađa usljed nuklearne reakcije. Međutim, način na koji zapravo oslobađaju energiju je različit, što dovodi i do razlika u snazi jedne i druge bombe.
Jedna od najvećih razlika jeste ta što atomska bomba koristi nuklearni fisiju, koja veći atom dijeli na dva manja kako bi stvorila energiju. Hidrogenska bomba, s druge strane, koristi fuziju, odnosno dva ili više manjih atoma spaja u jedan veliki.
Hidrogenska bomba takođe u sebi ima i fisiono oružje koje služi da pokrene oslobađanje energije i fuziju. To je neophodno jer fusiono oružje zahtijeva ogromnu količinu energije da bi se pokrenulo - onoliku koliku može da oslobodi atomska bomba. Zvijezde takođe proizvode energiju kroz fuziju.
"Zamislite šta se dešava unutar sunca. U teoriji, proces je potencijalno beskonačan. Količina energije je ogromna”, izjavio je Takao Takahara, profesor međunarodne politike i mira na tokijskom univerzitetu Meidji Gakuin pri testiranju Pjongjanga početkom 2016. godine.
H-bomba, koja se naziva i termonuklearna i “superbomba”, prema procjeni stručnjaka može biti i do hiljadu i više puta jača od atomske bombe kakva je bačena na Japan u Drugom svjetskom ratu.
Najsnažnija H-bomba koja je ikad detonirana bila je sovjetska takozvana "car-bomba" koja je 1961. oslobodila energiju od pedeset megatona.
Hidrogenska bomba dobila je ime od vodonika (hydrogen) koji se koristi u fuziji.
Zbog načina na koje su napravljene, hidorgenske bombe obično su mnogo moćnije od atomskih.
Sjeverna Koreja svoj prvi nuklearni test izvela je 2006. godine, a od tada je više puta isprobala nuklearno oružje.
Koliko je jaka hidrogenska bomba najbolje pokazuje ogromna greška koja se dogodila Amerikancima 1954. Krajem februara, na jednom vještačkom ostrvu testirana je prva američka termonuklearna bomba koja se mogla izbaciti iz bombardera (eksperiment „Castle Bravo“). Bila je to najveća nuklearna proba i, istovremeno, najveći nuklearni incident u čitavoj američkoj istoriji. Neočekivano velika eksplozija od 15 megatona (dva puta veća od očekivane), u kombinaciji sa nepovoljnim vremenskim uslovima izazvala je radiološku kontaminaciju na preko 7.000 kvadratnih kilometara. Iako su brojna ostrva hitno iseljena pred naletom radioaktivne magle, za mnoge ozračene stanovnike nije bilo spasa. Tokom narednih decenija masovno su umirali od raka i drugih bolesti izazvanih radijacijom.
Činjenice zbog kojih je hidorgenska bomba mnogo opasnija:
1. Hidrogenska bomba mnogo je moćnije nuklearno oružje
2. Energija koju oslobađa hidorgenska bomba nekoliko je magnituda viša od atomske. Hidrogenska bomba može da zbriše cijele gradove u jednoj eksploziji.
3. Hidrogenska bomba crpi energiju iz atomske fuzije, a atomska iz fisije.
4. H bomba je mnogo komplikovanija za proizvodnju s obzirom na to da zahtijeva mnogo višu temperaturu - nekoliko miliona stepeni.
5. Lakše je proizvesti H-bombe u manjim veličinama, te ih je stoga lakše ubaciti u projektile i tako ispaliti i na drugi kontinet.
6. Na Hirošimu i Nagasaki bačene su atomske bombe, a do danas H bomba nijednom nije upotrijebljena u ratu.
7. I atomska i hidrogenska bomba koriste radioaktivne materijale kao što su uranijum i plutonijum, ali H-bomba zahtijeva veću kontrolu i precizost zbog veće količine energije koja se oslobađa.
Bonus video:
