Iako gradončelnik Podgorice Ivan Vuković konstatuje kako je nepodijeljeno mišljenje da je glavni grad tokom mandata ove uprave doživio najintenzivniju transformaciju u svojoj istoriji,sa ovom konstatacijom nisu saglasni civilni aktivisti i stručnjaci sa kojima je Televizija Vijesti razgovarala u susret Danu oslobođenja.
Oni ističu da su dugogodišnji problemi poput nefunkcionalnog javnog prevoza, saobraćajnih gužvi i neplanske gradnje i dalje nenačeti, a da su na djelu ad hok rješenja cčja je svrsishodnost i ekonomska opravdanost često upitna.
I ovaj 19. decembar Podgoričani dočekuju sa problemima, koji se u gradu ne rješavaju već decenijama.
Poboljšanje javnog prevoza, presudno važnog za svaki administrativni centar, svelo se na nabavku novih autobusa.
Saobraćajne gužve, kombinovane sa hroničnim nedostatkom parking mjesta, naročito u određenim periodima dana, bukvalno parališu život.
Ne gradimo humanije, a kada se i dese humane korekcije u prostoru, isključivo su posljedica građanskog bunta.
A sve ovo, samo je dio problema… Primjećuju to i građani.
Baš zato što javni prevoz ne funkcioniše u skladu sa potrebama grada, ljudi su primorani da u daleko većoj mjeri koriste sopstvene automobile ili taksi.
Iako su napravljene biciklističke staze,one bez rješavanja krucijalnog problema nemaju značaj koji bi inače imale, a nekada su i smetnja za automobilski saobraćaj i pješake.
Pronaći slobodno parking mjesto u Podgorici, tek je muka.
Iz Glavnog grada ranije su najavili gradnju garaže u centru , koji sve više postaje simbol odumiranja Podgorice ,sa i dalje pustom poslovnom zgradom nekadašnje robne kuće Beograd, zapuštenom Hercegovačkom i trgom čiji je plan za rekonstrukciju, većina stručne ali i laičke javnosti vidjela kao potpuni promašaj.
Aktuelna uprava se međutim hvali da je izgradila deset parkova i uredila deset Mikro 020 lokacija, da je niklo 29 dječijih igrališta, formirano 35 drvoreda, posađeno osam ipo hiljada stabala.
Iako ne pominju Goricu koja je ljetos tesko postradala u požaru, građani kao pozitivno registruju gradnju šetališta pored Morače, popravke u Njegoševom parku, pa čak i asfaltiranje ulica, mada radovi na mnogima traju nedopustivo dugo, a sporno je i što se više važnih saobraćajnica rekonstruiše istovremeno, pa to dodatno otežava saobraćaj i život građana.
Pa ipak, za stručnjake, arhitekte, sve su ovo kozmetičke promjene, čija je svrsishodnost i ekonomska opravdanost upitna.
Veliki dio odgovornosti za ove probleme svakako snosi i Ministarstvo urbanizma i prostornog planiranja, ali se odgovornost nekada dijeli, kao u slučaju nelegalno izgrađenih lamela ispod Ljubovića, koje su već trebale da budu srušene.
A bez odgovornosti i strateških rješenja nema ni razvoja biznisa.
Podgorica su, ne zaboravimo, i divlja naselja, građena mahon zauzimanjem državne ili opštinske zemlje, kao što su Park šuma Zagorič, Kakaricka gora i Malo brdo.
Naselja sa gomilom nabacanih kuća, koja nemaju nijedan javni sadržaj i u kojima nećete naići na novogodišnje ukrase kao u centru grada…
I njima će se, kako aktuelna uprava tako i stranke više posvetiti s proljeća.
Jer u maju su izbori, a budemo li dočekali da se predizborna obećanja konačno i ostvare, biće to zbilja dobar život.
Bonus video:
