Svi novi automobili koji se prodaju na evropskom tržištu će od septembra ove godine u zvaničnim specifikacijama će imati podatke o prosječnoj potrošnji i emisiji ugljen-dioksida izmjerene po novom, realističnijem WLTP standardu - jedinstvenom postupku testiranja lakih vozila.
Dosadašnji način testiranja novih automobila, NEDC, koji paradoksalno i dalje u nazivu ima atribut “novi” (Novi evropski vozni ciklus) iako je uveden prije više od dvije decenije, postao je prevaziđen prije svega zbog procedure koja nije dovoljno realistična.
Zato su organi Evropske unije odlučili da uvedu WLTP standard, koji je zvanično počeo da se primjenjuje 1. septembra 2017. godine. Od tog datuma svi novi modeli automobila, koji se prvi put pojavljuju na tržištu EU, podatke o potrošnji goriva i CO2 emisiji dobijaju po WLTP ciklusu, dok za ostale nove automobile, koji su se prodavali i prije septembra 2017. ova obaveza stupa na snagu godinu kasnije, od 1. septembra 2018.
Tako će od jeseni biti ujednačene procedure i podaci istaknuti u brošurama svih novih automobila koji su dostupni kupcima u zemljama EU. Izuzetak će predstavljati manji, ograničeni kontingenti modela koji izlaze sa tržišta, ali na lagerima i dalje postoji određeni broj ovih vozila. Za takve modele dat je rok od godinu dana (1. septembra 2019.) da ih proizvođači rasprodaju koristeći pri tome stare, NEDC test podatke.
WLTP procedura pruža realističniju sliku, pre svega kada je riječ o emisiji ugljen-dioksida, pa će ona na papiru biti približnija stvarnoj emisiji novih automobila u svakodnevnoj eksploataciji.
To je veoma važno, kako za proizvođače koji moraju da ispune uslov da prosječna CO2 emisija svih njihovih modela ne prelazi propisanu granicu (prema trenutnoj regulativi EU ona iznosi 95 g/km), tako i za vlasti zemalja koje će moći da preciznije kontrolišu da li količina ugljen-dioksida koju emituju novi automobili odgovara onoj koju su projektovali u svojim planovima o smanjenju efekta staklene bašte na atmosferu.
Da bi WLTP pružio relevantnije podatke, procedura testiranja je pooštrena. Tako, na primjer, dok je NEDC imao jednostavan, “ravan” ciklus, WLTP ima dinamičniji koji reprezentuje stvarne uslove vožnje.
Razlika je i u dužini testnog procesa, NEDC je trajao 20 minuta, a WLTP traje 30 minuta. Veća je i prosječna brzina automobila, pa u WLTP ciklusu ona iznosi 46,5 km/h, dok je na NEDC bila samo 34 km/h, a porasla je i maksimalna brzina koja se postiže prilikom testiranja, sa 120 km/h na 131 km/h.
Takođe, promijenjeni su i temperaturni uslovi prilikom testnog ciklusa. Mjerenja po NEDC proceduri vršena su na temperaturi 20-30 stepeni Celzijusa, dok se podaci o emisiji ugljen-dioksida po WLTP standardu dobijaju na 14 stepeni.
Ove, i neke druge razlike između dva ciklusa garancija su da će novi automobili imati sertifikate sa realističnijim podacima, kako o CO2 emisiji, tako i o potrošnji. To se naročito odnosi na izmjerenu emisiju ugljen-dioksida koja će svakako biti veća nego ranije.
Proizvođači automobila moraće zbog toga da ulože više napora (i novca) prilikom razvoja novih pogonskih sistema kako bi se “uklopili” u propisane norme.
Da li će to postići daljim unapređenjem motora sa unutrašnjim sagorijevanjem ili hibridizacijom pogona uvođenjem električne komponente, zavisiće od konkretnog modela automobila i procjene kompanije šta im se u datom slučaju više isplati.
U zemljama gdje se automobili oporezuju na osnovu CO2 emisije, povećanje izmjerenog ugljen-dioksida uticaće i na promjene visine poreza i ekoloških taksi, dok bi neki proizvođači mogli da snize cijene starijih modela na tržištu da bi ih što prije rasprodali, kako ne bi morali da ih podvrgnu novom test ciklusu.
Bonus video:
