Većini turista najčešće foto impresije sa odmora u barskoj opštini donedavno su bile pješčane plaže, Stari Bar i Stara maslina, Dvorac kralja Nikole, jahte u marini, Nulti kilometar..., sticane uglavnom na nultoj nadmorskoj visini tokom ljeta.
Uvid u raskošne primorske slike postaje sve popularniji i iz ptičje perspektive, sa planinskog masiva Rumije koji dijeli slatku i slanu barsku vodu - Skadarsko jezero i Jadransko more.
Zahvaljujući trekingu, sve popularnijoj rekreativnoj disiplini, obronke i visove Rumije i Lisinja sve češće pohode ljubitelji prirode, ali i aktivnog odmora.
“Grupe koje planinare Rumijom znaju da budu jako velike - ‘Montenegro foto treking’ je vodio grupu od dva autobusa, 100 ljudi, i to na jednu od najtežih tura koje se ovdje organizuju zbog velike visinske razlike - od Donjih Murića na jezerskoj strani do samog vrha, pa onda do Starog Bara, što je skoro tri hiljade metara visinske razlike”, priča za “Vijesti” jedan od najaktivnijih barskih planinara-trekera Danilo Dado Pavlović, član planinarskog društva “Montenegro foto treking”.
Termin treking podrazumijeva planinarenje i pješačenje na duže rute.
Kada treker ide u planinu, mora da se obuče što udobnije, i da ima što udobnije cipele gojzerice. Nosi se hrana, voda, štapovi, za zaštitu od sunca kape, kreme i naočari jer se na visini jako brzo izgori. U rancu valja imati i presvlaku i zaštitu od kiše, a baterija mobilnog telefona treba da bude puna za svaki slučaj, ne samo za fotografisanje, kaže Pavlović.
Pavlović dodaje da je treking šetnja prirodom.
Od 2006. i trasiranja Primorsko-planinarske transverzale (PPT) Orjen - Lovćen - Rumija, krševito zaleđe crnogorske rivijere iz dana u dan je sve atraktivnije za evropske trekere - planinare, vrlo mobilnu, brojnu i dinamičnu turističku populaciju kojoj između riječi „aktivno“ i „odmor“ stoji znak jednakosti. Transverzala tako istovremeno obogaćuje turističku ponudu i promoviše planinarenje kao zdrav i zabavan način da se Crna Gora istraži tokom cijele godine.
Istočni-barski portal transverzale je u selu Lunje na obroncima Lisinja, sedam kilometara od magistrale Bar - Ulcinj.
“Stranci trekeri koji su došli da planinare po Crnoj Gori, uglavnom dolaze ljeti i obilaze je samoinicijativno, eventualno unajme jednog vodiča, pogotovo po sjeveru. Naš moderni treker ide na planinu da bi imao atraktivnu fotografiju, a ljudi koji stvarno vole planinu, traže u njoj odmor od svakodnevnih obaveza, buke, stresova. To kažem i na osnovu ličnog iskustva, svake nedjelje sam u planini, šest dana radim, a sedmi dan ‘odmaram mozak’, ni o čemu se ne razmišlja, već se na ovakvim turama samo uživa”, kazao je Pavlović koji radi kao optičar.
138 kilometara ukupna je dužina Primorsko-planinarske transverzale (PPT) Orjen - Lovćen - Rumija, a iskusni planinari tvrde da se može prepješačiti za 10 dana. Trasa je podijeljena u šest sektora - Orjenski, Bokokotorski, Lovćenski, Paštrovački, Crmnički i Rumijski, ima 15 kontrolnih tačaka i tri planinska vrha - Zubačko kabao 1.894 mnv na Orjenu, Jezerski vrh 1.657 na Lovćenu i vrh Rumije 1.595
Za glavne barske planinarske staze on kaže da su dobro obilježene i da “Sutorman nije toliko atraktivan za planinarenje”.
“Markacije na stazama su dobre i još su vidljive. U doba najvećih vrućina organizovane grupe u rumijskom masivu su rijetke, najviše ih je krajem jeseni ili početkom proljeća kada su ture na sjeveru nedostupne zbog snijega. Rumija, kao i ostale primorske planine, nema nimalo hladovine, u odnosu na druge planine mnogo je ‘suvlja’”.
Bonus video:
