Proizvođači automobila ulažu milione da bi pronašli alternativu motoru sa unutrašnjim sagorijevanjem. Nevolja je u tome što oni još ne znaju koja će od novih tehnologija da prevagne u budućnosti.
Kandidata u trci za zamjenu 100-godišnjih benzinskih i dizel motora je mnogo. Čistunci koji žele da brzo eliminišu tradicionalne mašine koje “bljuju” ugljen-dioksid forsiraju električne automobile koji rade samo na baterije ili gorive ćelije.
Drugi, koji vjeruju da tradicionalnu tehnologiju treba postepeno mijenjati tako što ćemo je učiniti štedljivijom i zdravijom, preferiraju hibride, kod kojih baterije služe da smanje potrošnju goriva, ili motore sa unutrašnjim sagorijevanjem čine efikasnijim ugradnjom uređaja za regeneraciju energije, deaktivacijom cilindara i turbopunjačima. Nove globalne količine prirodnog gasa i nove tehnologije za njegovo vađenje i pretvaranje u tečno stanje obećavaju da i u tome treba tražiti čistije gorivo koje će pokretati vozila u budućnosti.
Međutim, nijedna od ovih ideja se još uvijek nije izdigla iznad ostalih, i svaka je ostala na nivou relativno malih proizvodnih serija. Ali, na pomolu je prekretnica koja bi mogla da odredi put kojim će ići vozila sjutrašnjice.
Pežo je izašao u javnost sa tehnologijom koju je nazvao HybridAir (vazdušni hibrid), za koju eksperti vjeruju da će postati prava revolucija. Ona radi na principu komprimovanog vazduha koji bi zamijenio bateriju iz klasičnih hibridnih sistema. Francuski proizvođač automobila je dosta stidljivo početkom godine pokazao mali automobil 2008 koji je opremljen upravo ovom tehnologijom, koja ima veliki potencijal.
Pogon na principu vazduha pod pritiskom nije nova ideja, i već je korišćen za pokretanje torpedo projektila kod borbenih brodova i podmornica. Ovaj sistem radi slično pari kod starih lokomotiva - širenje vazduha nakon komprimovanja stvara energiju.
Pežo je kod eksperimentalnog modela 2008 primijenio sistem koji ima tri načina rada: jedan samo na benzinski pogon, drugi je kombinacija benzinca i komprimovanog vazduha, a treći omogućava pokretanje vozila samo uz pomoć vazduha.
Konceptni pežo 2008 ima rezervoar vazduha pod pritiskom odmah iza prednjih točkova. Komprimovanje vazduha se vrši snagom koja se dobija dok se točkovi automobila slobodno okreću, pri takozvanom regenerativnom kočenju. Kompjuter mjeri protok komprimovanog vazduha da pojača 3-cilindarski benzinski motor tokom kombinovanog djelovanja, potpuno prekida napajanje vazduhom tokom brze vožnje, dok u gradu koristi samo hidrauličnu pumpu, i tada uopšte nema emisije CO2.
U Pežou priznaju da nijesu riješeni svi tehnološki problemi, ali se nadaju da će HybridAir na tržište stići do 2016. godine. Analitičari kažu da je ovaj sistem u teoriji briljantna ideja, i da bi mogla da ima veliki uticaj na tržište do kraja decenije. Međutim, pitanja oko izdržljivosti i bezbjednosti tek treba da budu riješena, a neophodno je uraditi još zahtjevnih istraživanja i razvojnih elemenata.
Francuzima u svakom slučaju, u ime planete, treba poželjeti sreću na ovom putu, a oni su sami svoju misiju rezimirali ovim sjajnim citiranjem Marka Tvena: “Nijesu znali da je nemoguće, pa su uradili”.
Potrošnja manja od tri litra
Pežo, koji je zajedno sa svojom sestrinskom firmom Citroen, u posljednje vrijeme u velikim finansijskim problemima, sa godišnjim gubicima od oko 2 milijarde eura, ističe da je HybridAir tehnologija jeftinija od aktuelnih benzinsko-električnih hibridnih sistema i da može da ostvari potrošnju od samo 2,9 litara na 100 kilometara, što je ekvivalentno emisiji CO2 od 69 grama po kilometru.
Automobil može da se kreće isključivo pomoću vazduha čak 60 do 80 odsto vremena tokom gradske vožnje, u zavisnosti od gustine saobraćaja i uslova za regeneraciju energije tokom slobodnog okretanja točkova.
Troškovi su znatno smanjeni jer nema potrebe za baterijama, a samim tim je i tokom proizvodnje smanjena emisija CO2, dok je recikliranje lakše.
Bonus video:
