Serijal tekstova o osnivaču “Vijesti” Željku Ivanoviću, portal CDM objavio je u namjeri njegovog omalovažavanja i diskreditacije, bez dokaza za iznijete tvrdnje i ne poštujući profesionalne standarde...
To, između ostalog, proizilazi iz presude podgoričkog Osnovnog suda, koji je tuženoga obavezao da s interneta ukloni pet tekstova iz “ekskluzivnog serijala”, u kojima se Ivanović brutalno vrijeđa i naziva prevarantom, manipulatorom, lopovom...
CDM će, osim toga, morati tužiocu da isplati 1.500 eura, na ime naknade nematerijalne štete zbog povrede prava ličnosti na psihički integritet, prava na čast, prava na ugled i prava na dostojanstvo.
“Obavezuje se tuženi da o svom trošku objavi uvod i izreku presude na internet portal CDM... u roku od 15 dana od dana prijema presude pod prijetnjom prinudnog izvršenja”, navodi se u presudi.
Autor serijala nazvanog “Kuća srama i užasa u Zeti” je Šemsudin Šeki Radončić.
Najprije su “Dnevne novine” krenule s tim feljtonom, a onda naprasno prekinule objavljivanje... Nastavak serijala završio je na internet stranicama, kako ih Ivanović naziva, organizovane propagandne grupe, kao što su CDM, Antena M, Aktuelno i slični...
ODLUKA
U odluci sudije Veljka Radovanovića, citira se i dio tužbe u kojoj se navodi da je CDM od 28. januara do 4. februara 2019. godine objavio neistinite i uvredljive informacije o Ivanoviću.
“Sud nalazi da se prilikom objavljivanja spornih tekstova, tuženi nije rukovodio svojim pravom i obavezom da upozna javnost ne samo s činjenicama, već i s indicijama koje treba da navedu na određeno razmišljanje, a što je interes svakog demokratskog društva, već s ličnim ubjeđenjima i s namjerom i tendencijom omalovažavanja i diskreditacije tužioca (Ivanovića)...”
Polje primjene koju pruža Evropska konvencija o ljudskim pravima (član 10 stav 1), obrazlaže sudija u odluci, obuhvata i one informacije i jezičke konstrukcije koje mogu uvrijediti neke ljude, međutim, zabranjene su uvredljive riječi, psovke, klevete, uopšte riječi kojima se može upućivati na govor mržnje.
“Mora se razlikovati uvredljiv govor od govora mržnje, čije eventualno postojanje treba posmatrati kroz standard da tolerancija i poštovanje za ravnopravno dostojanstvo svih ljudskih bića - predstavljaju temelje jednog demokratskog, pluralističkog društva. S toga, načelno gledano, u određenim demokratskim društvima može se smatrati neophodnim da se kazne ili čak spriječe svi oblici izražavanja koji šire, podstiču, promovišu ili opravdavaju mržnju zasnovanu na netoleranciji”, navodi se u presudi Osnovnog suda u Podgorici.
Tuženi je, konstatuje sudija, objavljivanjem spornih tekstova prekoračio granice profesionalnosti u radu, postupao je s namjerom da diskredituje tužioca, a svoje uvredljive i neargumentovane tvrdnje o tužiocu nije potkrijepio dokazima, pa isti nije postupio profesionalno.
“Prilikom odlučivanja o objavljivanju spornog teksta, tuženi je zanemario svoju obavezu profesionalne pažnje i poštovanja dostojanstva ličnosti.”
SATISFAKCIJA
Postupajući na takav način, navodi se u odluci Radovanovića, tuženi je direktno uticao na čast i ugled Ivanovića i stavio na njega etiketu prevaranta, manipulatora, lopova: “I time povrijedio njegovo ljudsko dostojanstvo koje je garantovano Ustavom, zbog čega se smatra odgovornim za štetu...”
“Odmjeravajući visinu naknade, sud je vodio računa o značaju povrijeđenog dobra i cilju kojem ova naknada služi. Povrijeđena lična dobra tužioca su nemjerljiva u novcu i između njih se ne može uspostaviti odnos ekvivalencije. Zato naknada nematerijalne štete nije kompenzacija, već satisfakcija za tužioca, činidba zadovoljenja povrijeđenog.”
“Sud je posebno cijenio činjenicu da se tužilac u spornim tekstovima naziva zlikovcem, zločincem, mafijašem, da mu se daju razni nadimci i imena kao ‘proruski matematičar Rubljov’, ‘Žeton’, ‘Kapo’, pa je vodeći računa o značaju povrijeđenog dobra i u cilju kojem ovakva naknada služi, kao i dužini i intenzitetu duševnih bolova tužioca, sud našao da adekvatna novčana naknada, kao satisfakcija za pretrpljeni duševni bol tužioca, u konkretnom slučaju predstavlja iznos od 1.500 eura, nalazeći pritom da navedeni iznos neće dovesti u pitanje funkcionisanje medija, odnosno ugroziti njegovu ekonomsku egzistenciju...”
Irelevantno bi bilo saslušanje Radončića
Sud je odbio predlog punomoćnika tuženog - da se u svojstvu svjedoka sasluša Šemsudin Radončić, pisac tekstova, iz razloga što bi insistiranje na izvođenju tog dokaza samo odugovlačilo postupak.
Naime, za odgovornost tuženog nužno je bilo da je dati članak s određenom sadržinom objavljen na portalu tuženog i da je njegova sadržina bila takva da se istom narušava pravo na psihički (duševni) integritet, pravo na čast, pravo na ugled i pravo na dostojanstvo tužioca. Samim tim, samo saslušanje autora teksta s aspekta odgovornosti tuženog, bilo je irelevantno...”
Ivanović: Još jedan šamar za OPG
I ova presuda sudije Veljka Radovanovića potvrđuje ono što smo tvrdili deceniju i po - da je Đukanovićev režim, osim OKG (Organizovane kriminalne grupe) proizveo i OPG ili Organizovanu propagandnu grupu s ciljem da se obračuna s “Vijestima”, najuticajnijim i najkredibilnijim medijem u Crnoj Gori, saopštio je juče predsjednik Odbora menadžera “Vijesti” Željko Ivanović.
“Kao i u slučaju afere Koverta i niza drugih kriminalnih aktivnosti režima s dosta bliskom, a ne udaljenom sumnjom koje je otkrio profesor Knežević, OPG se, umjesto da se bavi tim temama, bavila nama, osnivačima ‘Vijesti, kako bi sakrili sramotu i kriminal svoga Šefa i njegove stranke. Jer, ispada da nije ‘Vijesti’, niko u Crnoj Gori pored takve OPG ne bi mogao da zna za ta nepočinstva i sumnjiva djela režima. Ova presuda je još jedna odbrana, s jedne strane novinarske, a s druge i sudske profesije u Crnoj Gori i još jedan šamar brojnim novinaletama koje se po ko zna koji put osuđuju za najteža djela u sferi povrede prava ličnosti kao što je govor mržnje”, konstatovao je Ivanović povodom presude podgoričkog Osnovnog suda.
Bonus video:
