Ne postoji zakonski osnov da Vrhovno državno tužilaštvo (VDT) dalje preispituje sporazume o priznanju krivice koje su pripadnici organizovane kriminalne grupe Svetozara Marovića zaključili u milionskim aferama sa Specijalnim državnim tužilaštvom (SDT).
To proističe iz odgovora VDT-a dostavljenim Sekretarijatu za zaštitu imovine Opštine Budva, u koji su “Vijesti” imale uvid.
Sekretar Đorđe Zenović uputio je nedavno imenovanom VDT-u Miloradu Markoviću dopis u kome je zahtijevao da se preispitaju sporazumi o priznanju krivice. Podsjetio je da je sličan dopis uputio i njegovoj prethodnici Maji Jovanović, kojoj je ukazao da se preispitaju sporazumi koje su zaključili uhapšeni specijalni tužilac Saša Čađenović i njegova koleginica Lidija Vukčević sa pripadnicima budvanske kriminalne grupe, kojim su povrijeđena prava Opštine Budva na pravičnu nadoknadu štete, a okrivljeni se “jeftino izvukli”.
Ipak, iz VDT-a je stigao odgovor na adresu Sekretarijata da se ne mogu baviti zaključenim sporazumima za koje postoje pravosnažne presude.
“Povodom vašeg podneska koji ste uputili VDT-u, a kojim tražite da se preispitaju Sporazumi o priznanju krivice iz ranijeg perioda kojima je, kako tvrdite, oštećena Opština Budva, obavještavam vas da su sporazumi usvojeni od strane nadležnog suda i da su na osnovu istih donijete pravosnažne presude. S time u vezi, ne postoji zakonski osnov da državno tužilaštvo dalje preispituje sporazume o priznanju krivice”, odgovorio je državni tužilac Veljko Rutović.
Zenović je u podnesku, dostavljenom početkom februara Markoviću, naglasio da je sporazumima sklopljenim u vrijeme Milivoja Katnića, nanijeta višemilionska šteta Opštini Budva.
“Razlog našeg obraćanja je vaša izjava... u kojoj ste izrazili spremnost da izvršite nadzor u pogledu procedure i sadržine zaključenih Sporazuma o priznaju krivice za vrijeme ranijih rukovodstava Vrhovnog i Specijalnog tužilaštva. Naš Sekretarijat se već obraćao pritužbom na rad određenih specijalnih tužilaca Tužilačkom savjetu (konkretno tadašnjoj v. d. VDT-a Maji Jovanović), koji je nakon sprovedenih radnji kontrole tužilaca utvrdio da nema propusta u radu, sa čime se mi kao organ koji je dužan da se stara o interesima Opštine Budva u pogledu raspolaganja imovinom apsolutno ne slažemo”, naglasio je Zenović u podnesku dostavljenom Markoviću.
Tužilaštvo krilo procjenu založene imovine
Zenović je u dopisu Markoviću istakao da izražava otvorenu sumnju u savjestan rad i postupanje nadležnih tužilaca i rukovodioca tužilaštava, a prije svega SDT-a, koji su zaključili sporazume o priznanju krivice sa osobama za koje je postojala osnovana sumnja da su oštetili budžet Opštine Budva.
“U javnosti su vrlo dobro prepoznati predmeti za koje su godinama podnošene krivične prijave zbog postojanja osnovane sumnje da su radnjama državnih i loklanih funkcionera, kao i drugih osoba, počinjena krivična djela kojima je budžet Opštine Budva oštećen. Određeni broj tih krivičnih postupaka su okončani postizanjem sporazuma sa nadležnim tužilaštvom, a na osnovu njih su donijete pravosnažne sudske presude kojima su osuđeni bili dužni da Opštini Budva nadoknade pričinjenu novčanu štetu. Kao sredstvo obezbjeđenja naknade dosuđene novčane štete tužilaštvo je prihvatalo nepokretnu imovinu čija vrijednost u najvećem broju slučajeva po našoj ocjeni nije odgovarala visini dosuđenog obeštećenja. U pojedinim slučajevima je Opština zahtijevala od tužilaštva da joj se dostavi procjena vrijednosti nepokretne imovine koja je bila garancija za isplatu štete po presudama, dobijali smo odgovore da procjene uživaju određeni stepen tajnosti, zbog čega nismo bili u mogućnosti da se uvjerimo u transparentan i zakonit postupak vršenja procjene, što dodatno otvara sumnju u zloupotrebe koje su vršene”.
Prodajom Marovićeve imovine nije namirena ni četvrtina štete
Naveo je da je donošenjem pravosnažne sudske presude na osnovu takvih sporazuma, Opština izgubila mogućnost da ponovo otvara okončane postupke, iako smatra da visine dosuđenih iznosa nijesu vrednosno adekvatno pokriveni garancijama u vidu nepokretne imovine.
“Iz tog razloga smo sada u situaciji da nakon prodaje nepokretne imovine koja je dosuđivana kao sredstvo obezbjeđenja, ne uspijevamo da namirimo ni četvrti dio iznosa koji se Opštini Budva morao uplatiti po osnovu pravosnažnih presuda. Takav je, recimo, primjer sa imovinom koja nam je dodijeljena kao sredstvo obezbjeđenja po presudi Višeg suda u slučaju Svetozara Marovića. Slična situacija je i sa ostalim predmetima u kojima se Opština nalazi na strani oštećenog. Obavještavamo vas da su krivične prijave protiv tzv ‘budvanske grupe’ procesuirane od strane SDT-a zaključenjem više sporazuma o priznanju krivice, dok je obaveza obeštećenja prema Opštini Budva bila uvijek na strani jednog fizičkog ili pravnog lica. Iz tog razloga obavještavamo vas da je Opština Budva nezadovoljna radom SDT-a u predmetima protiv ‘budvanske grupe’...”
Sporazumi Saše Čađenovića i Lidije Vukčević
Zenović naglašava da su na snazi svi sporni pravni predmeti čije izvršenje je predstavljalo krivično djelo i za koje su zaključeni sporazumi o priznanju krivice. Podsjetio je da je Opština Budva obeštećena kroz tri sporazuma.
“Sporazum broj KT - S od 18. 05. 2016. (tužilac Saša Čađenović), Sporazum KT - S od 4. januara 2016. godine (tužilac Lidija Vukčević) i Sporazum KT - S od 9. juna 2016. godine (tužilac Saša Čađenović). U konkretno navedenim Sporazumima o priznanju krivice, Opština Budva je na ime imovinsko-pravnog zahtjeva dobila nepokretnosti koje su znato manje vrijednosti od tržišne. Smatramo da je u svim navedenim sporazumima tužilaštvo moralo insistirati i na poništenju tih pravnih poslova koji su izvršeni zloupotrebom službenog položaja, što bi značilo i poništaj svih posljedica koje su iz takvih poslova nastupili po Opštinu Budva. Kao organ koji se stara o imovini Opštine Budva i njenih građana, nadam se da ćete uvažiti ovaj naš dopis i da ćete razumjeti situaciju u koju smo dovedeni usljed, po nama, očigledne zloupotrebe instituta sporazuma o priznanju krivice i nesavjesnog rada nadležnih tužilaca i rukovodilaca tužilaštva. Razumijemo da smo već iskoristili mogućnost ulaganja pritužbe na rad konkretnih tužilaca i da se Tužilački savjet već o tome izjasnio, ali molimo da u okviru svog autoriteta koji nesumnjivo crpite iz činjenice da ste izabrani od strane Skupštine Crne Gore ubjedljivom većinom da štitite javni interes, ali i iz zakonskih ovlašćenja uzmete u razmatranje navedene primjedbe i izvršite nadzor nad cijelom procedurom zaključenja sporazuma”.
Faust priznao da je nanio štetu od tri miliona eura
Iz Sekretarijata su u ranijem dopisu Tužilačkom savjetu podsjetili da je Čađenović bio postupajući tužilac u predmetu sporazuma o priznanju krivice koji je Ginter Faust (izvršni direktor preduzeća “Otpadne vode”) zaključio sa SDT-om, a u vezi sa izgradnjom postrojenja za otpadne vode u bečićkom naselju Vještice, i da je priznao štetu od tri miliona eura.
“Taj pravni posao, iako dokazano visoko koruptivan, nikada nije poništen. Zato sada Opština vodi jedan od najtežih arbitražnih postupaka na ovim prostorima. Ne želim da okrivim nikoga konkretno, ali je činjenica da su se vrlo čudne stvari dešavale u SDT-u i Višem sudu u vezi sa institutom sporazuma o priznanju krivice i da su tu očigledno znatno bolje prolazili osuđeni nego oštećeni, što nikako nije svrha tog krivično-pravnog instituta”.
Čađenović je uhapšen u decembru 2022. godine zbog sumnje da je počinio krivično djelo stvaranje kriminalne organizacije i više krivičnih djela zloupotrebe službenog položaja. Specijalno tužilaštvo sumnjiči ga da je službeno djelovanje podredio interesima kavačkog kriminalnog klana.
Marovićev dug naplaćuju od penzije
Svetozar Marović zaključio je sporazum o priznanju krivice u vrijeme kada je SDT-om rukovodio Katnić, i obavezao se, kasnije i sudskom presudom, da će da nadoknadi 1.096.481 eura na ime imovinske koristi koju je stekla njegova organizovana kriminalna grupa.
Početkom aprila 2022. Opština Budva preuzela je po upola manjoj procijenjoj cijeni đedovinu Marovića, jer na ročištu nije bilo zainteresovanih za kupovinu. Opština je tada ponudila ukupno 65.322 eura za tri parcele na Jazu i Krimovici koje su bile na ponovoljenom drugom ročištu.
Postupak prodaje Marovićeve imovine započeo je još u novembru 2019. godine, od kada se praktično stalno odlagao, a prošlo je govoto šest i po godine od kada je Marović morao da izmiri milionski iznos. Naime, 10. oktobar 2017. bio je krajnji rok, na koji se prilikom izricanja presude u podgoričkom Višem sudu, a nakon postizanja sporazuma sa SDT-om, Marović obavezao da će nadoknaditi 1,09 miliona eura.
Prodajom imovine Opština je naplatila oko 80 hiljada eura, a prethodno je po istom principu po upola manjoj cijeni preuzela hektar zemlje u Mrčevom polju za 225.000 eura od Marovićevog sina Miloša, koji je tom parcelom garantovao da će njegov otac izmiriti dug.
Preostalih 793 hiljade eura, koliko je ostalo da lokalnoj upravi na ime sporazuma o priznanju krivice i sudske presude izmiri stariji Marović, Opština namjerava da nadoknadi prodajom imovine njegovog rođenog brata Dragana Marovića, koji osporova prodaju. Naime, javna izvršiteljka je na zahtjev Opštine Budva donijela rješenje o izvršenju kojim je predviđeno da se proda imovina koju je Dragan Marović založio na ime duga svog brata.
Dug Svetozara Marovića Opština naplaćuje tako što mjesečno od njegove penzija “skida” 240 eura.
Marović je uhapšen u decembru 2015. godine, da bi u maju sljedeće bio pušten iz spuškog zatvora nakon što je priznao krivicu i zaključio sporazum koji je verifikovao Viši sud. Potom se domogao Beograda, od kada mu se gubi “svaki trag”, jer srbijanske državne institucije navodno ne mogu da pronađu bivšeg visokog funkcionera DPS-a, za kojim je Crna Gora raspisala potjernicu.
Vlada je više puta od Srbije tražila izručenje Marovića.
Glavna kazna kojom je stariji Marović osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora od tri godine i devet mjeseci apsolutno zastarijeva 10. oktobra 2026...
Bonus video:
