Cijeli radni vijek Miodraga Mića Biberčića iz Herceg Novog dug četiri decenije može se sabrati u nekoliko definicija: mnogo ljudi, kratkih susreta, razgovora, pješačenja, a na kraju radosti, pa i ponosa.
Mića poznaju svi u gradu, što i nije čudno kada je kao kurir 40 godina radio u Opštini i raznosio pozive za razne sjednice, pozivnice za opštinske programe i proslave odbornicima, direktorima, novinarima.
Do penzije dočekao je, kaže, 20, a ispratio 21 predsjednika Opštine.
"Za četiri decenije nikada nisam odbio radni zadatak i nikada nisam rekao da nešto ne mogu”, priča Mićo i dodaje da nije uvijek bilo lako.
Počeo je da radi u vrijeme kada je predsjednik Opštine bio Petar Stijepčić, za čijeg je mandata počeo i Praznik mimoze koji naredne godine obilježava 50 godina.
"Većinu posla obavljao sam pješke, a koliko sam kilometara prešao za mog radnog staža ni sam ne znam. Poznavao sam sve ulice, skale i uličice gdje je trebalo isporučiti opštinsku poštu. Nije mi bilo teško, osim kada je bilo jako kišovito vrijeme, a kakve su novske kiše, činilo mi se da sam bio mokar do gole kože čim bih napustio opštinsku zgradu”, priča Biberčić.
Simpatičnog i srdačnog, Mića su voljele kolege, a i on je lijepo sarađivao sa njima. Od svih predsjednika i načelnika kaže da je najviše povjerenja imao u pokojnog Svetozara Seferovića, koji je bio načelnik za opšte i društvene djelatnosti.
"Kada bih nešto zaboravio ili zakasnio da odnesem, nikada nije prijetio ili kažnjavao. Samo bi popričao i tražio da se to više ne ponovi”, kaže Mićo, koji sada zadovljan uživa u penzionerskim danima i slobodnom vremenu.
Nostalgija ga nerijetko, ipak, natjera da krene u đir starom maršutom, pa ga poznanici i kolege sreću na Karači, na Belavisti u centru grada. Navrati često i do kolega. Sa mnogima je još u kontaktu. Obiđe ih na nekada zajedničkom radnom mjestu, tek da ga mine želja za poslom koji je dugo obavljao i volio.
- 40 godina Biberčić je radio kao kurir u Opštini i raznosio pozive za razne sjednice, pozivnice za opštinske programe i proslave odbornicima, direktorima, novinarima. Priča i da su ga iz Opštine u penziju ispratili organizujući zajednički ručak i darivavši mu ručni sat od koga se sada ne odvaja
Bonus video:
