Rijeka Zeta je sve zagađenija, piše Marianne van Twillert, autorka bloga Montenegro for me.
Van Twillert je rođena u Holandiji, ali pola vijeka živi u Crnoj Gori. Piše blog u kojem objavljuje tekstove sa putovanja, uglavnom po Crnoj Gori, a povremeno objavi i tekst koji ukazuje na probleme kada je zaštita životne sredine u pitanju.
U najnovijem blogu, ona je pisala o “ostrvu smeća” na Zeti.
“Nakon obilnih kiša i visokog nivoa vode u januaru, ne čude velike količine smeća koje smo ovih dana našli na obali Zete”, piše ona.
Čišćenje na porodičnom imanju u Rogamima, navodi autorka, je ritual koji se ponavlja svake godine. Tako se njenap orodica priprema za toplije dane, kada će vrijeme provoditi na obali i diviti se “smaragdno zelenoj rijeci... uživajući uz cvrkut ptica i posmatrajući žabe”.
“Ove zime je postalo jasno da je Zeta zagađenija nego ranije... A šta smo mogli da učinimo - da čekamo avgust, mjesec kada je nivo vode nizak i kada će biti moguće organizovati akciju čišćenja? Samo se držati dalje od prljave rijeke u najljepša doba godine. Ne, morali smo pronaći rješenje”, piše van Twillert.
I akcija čišćenja je počela, pridružili su se i prijatelji. Akciju je nakratko u prvim danima prekinuo neprijatan miris, kada su u smeću u rijeci otkrili leš ovce.
“Nevjerovatno je da ljudi bacaju toliko smeća u rijeku: plastične kese pune smeća, plastične i staklene boce, stare cipele, tekstil, prazne boce od spreja, limenke... i da ne zaboravim - mrtvu mačku”.
Ovom akcijom, piše van Twillert, ona i njena porodica su riješili sopstveni problem.
“Znam da je rijeka Zeta jedna od najzagađenijih rijeka u Crnoj Gori. Ljudi koji žive uz rijeku često u rijeku odlažu otpad. Drugi izvori zagađenja su kanalizacija, industrija, farme kokošaka i svinja”, navodi autorka, dodajući da je više NVO organizovalo akcije čišćenja, pod pokroviteljstvom Opštine Danilovgrad.
“Ali, je li to dovoljno? Edukacija stanovništva je izuzetno važna. Vjerujem da bi efekta imalo i uspostavljanje neke vrste ekološke policije, koja bi naplaćivala kazne. Prije oko 25, 30 godina, moja djeca su uživala kupajući se u čistoj Zeti. Od tada, mnogo toga se promijenilo”, navodi Marianne.
Ona u tekstu podsjeća na član 19. Ustava Crne Gore, u kojem se navodi da "Svako ima pravo na zdravu životnu sredinu”
“Ali, ko je odgovoran za sprovođenje tog člana”, pita ona.
Galerija
Bonus video:
