Trinaest porodica, koje decenijama žive na južnoj padini poluostrva Suka ispod nekadašnjeg hotela Jadran, dobile su prije nekoliko dana ključeve od stanova u Pinješu, izgrađenih 2015, isključivo za njihove potrebe.
Nakon potpisivanja ugovora kod notara, kojim im se garantuje pravo vlasništva kada o svom trošku uklone trošne montažne objekte sa poluostrva, ključeve im je uručio predsjednik Opštine Ulcinj Ljoro Nrekić.
Prije upisa u katastar, stanari bi trebalo da plate i troškove priključka na vodovodnu, kanalizacionu i elektro mrežu.
Rok za preseljenje, kako je kazao sekretar za zaštitu imovine Ahmet Aloshi, ističe dva mjeseca nakon zaključenja ugovora što znači da bi početkom jula poluostrvo moglo biti oslobođeno od stvari i ljudi, što je bio ključni zahtjev investitora za izgradnju novog hotela “Jadran”.
Aloshi je naveo da su stanovi veličine između 49 i 61 kvadrata.
“Shodno ranijem dogovoru između Morskog dobra i Opštine, porodice neće platiti stanove, iako u ugovorima stoji tržišna cijena” kazao je Aloshi.
Radovi na zgradi počeli su 2014, a završeni 2015.godine.
Koštali su oko 660.000 eura, koje je uglavnom obezbijedilo Morsko dobro dok je Opština ustupila zemljište.
Mještanin Osman Leskovac u montažnom objektu od 55 kvadrata na Suki živi 31 godinu. Kaže da u Ulcinju nema ljepšeg mjesta ali „da se ne može protiv države“.
“Ovdje sam se oženio, tu su mi i djeca porasla. Žao mi je što idem ali mora se”, kaže Leskovac koji je u zgradi na Pinješu dobio stan od 51 kvadrata.
Podsjetio je da su kolibe bile izgrađene za turiste iz Njemačke.
“Naselje se zvalo Pan Evropa, tako se i danas zove plaža. Ali poslije zemljotresa, kada je “Jadran” srušen, Njemci više nijesu dolazili”, kaže Leskovac.
Novi “Jadran” trebalo je da gradi kompanija “Star of Montenegro”, ćerka kompanije “Montenegro 2000”, koja ima njemačko-crnogorski kapital. Međutim, UO Morskog dobra je 2016, raskinuo ugovor o zakupu sa tom kompanijom, zaključenim 1999. godine.
Postupak u Privrednom sudu je u toku jer je osnivač kompanije Star of Montenegro Novak Durutović ponudio Morskom dobru vansudsko poravnjanje u tom predmetu.
Tokom dugogodišnjeg zakupa, alibi investitora za odlaganje radova bio je nedostatak urbanističkih planova. Kasnije, kada su stekli uslovi, investitori nijesu htjeli da grade dok im se poluostrvo ne oslobodi od ljudi i stvari.
U međuvremenu, Montenegro 2000 ostao je bez neophodnog kapitala za izgradnju “Jadrana”, ali se kao novi strateški partner pojavila holandska kompanija Nedifact. Ona je tražila reviziju projektne dokumentacije, pa je projekat umjesto planiranih 50, dostigao cifru od 70 miliona eura. Holanđani su kasnije odustali a Durutović je za to optužio Morsko dobro da je navodno odugovlačilo sa zaključivanjem aneksa ugovora.
Bonus video:
