Opština Pljevlja izjavila je Vrhovnom sudu Crne Gore reviziju na presudu Apelacionog suda, koji je kao neosnovanu odbio tužbu kojom je Opština od Rudnika uglja tražila ispunjenje ugovora o naknadi za uređenje građevinskog zemljišta, potpisanog u avgustu 2004. godine.
Prethodno je Privredni sud u novembru prošle godine presudio u korist Opštine, ali je u drugostepenom postupku po žalbi Rudnika uglja, Apelacioni sud presudio u korist pljevaljske kompanije.
Vrijednost spora je bila više od pet miliona eura.
Zbog izmještanja korita rijeke Ćehotine zbog napredovanja rudarskih radova, Rudnik uglja ugovorom se obavezao da će finansirati izradu izradu glavnog projekta postrojenja za prečišćavanje otpadnih voda u Židovićima i izradu glavnog projekta za prečišćavanje vode iz akumulacije Otilovići u sklopu objekta na Pliješi.
Ugovorom Rudnik je trebalo da finansira izvođenje radova na preostalom dijelu fekalnog kolektora do mjesta na kom je izgrađeno postrojenje za otpadne vode, u Židovićima ukupne dužine preko četiri kilometra, izvođenje radova na regulisanju korita rijeke Breznice u dužini od 600 metara i radove na glavnom dovodu pitke vode visoke i niske zone sa Pliješi.
Rudnik je trebalo da finansira i izvođenje radova na objektima postrojenja za prečišćavanje vode na Pliješi, sekundarnom kolektoru, izgradnji fekalne kanalizacije na područiju MZ “Ševari” u Ulici Karađorđevoj, Ibarskoj i Ćehotinskoj i radove na produbljivanju korita rijeke Ćehotine na neregulisanom djelu u dužini od oko 3,5 kilometara.
Tumačenjem ugovora sudije Apelacionog suda su utvrdile da su stranke samo na opšti način regulisale svoja prava i obaveze u pogledu naknade za uređivanje građevinskog zemljišta bez preciznog utvrđivanja te obaveze.
“U prilog tome je i činjenica da su stranke ugovorile da će realizacija radova koje je tuženi dužan izvesti prema čl. 3 ugovora trajati do momenta završetka eksploatacionog polja “Cementara”, dok će se izrada planske projektne dokumentacije vršiti u skladu sa Zakonom o izgradnji objekata i Zakonom o javnim nabavkama i dinamički usaglašavati između stranaka shodno čl. 4 ugovora…Na navedeni zaključak upućuje i to što je prilikom realizacije predmetnih radova na eksploataciji polja “Cementara” došlo do izmjene određenih tehničkih rješenja. Tako je izmjena tehničkog rješenja i to izlaznog portala sa pripadajućim rješenjem otvorenog kanala za tunel “Velika Pliješ” prouzrokovala zaključenje aneksa ugovora od 29. 10. 2008. godine kojim su stranke precizno regulisale prava i obaveze u pogledu radova koje je potrebno izvesti u skladu sa novim tehničkim rješenjem, kao i obavezu tuženog na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta finansiranjem dijela planske projektne dokumentacije i izvođenje radova na jednom broju objekata za 2008. i 2009. Navedena obaveza tuženog je izražena u novčanom iznosu koji je tuženi nesporno platio. Iz tih razloga stranke su čl. 4 aneksa od 29. 10. 2008. godine predvidjele da će ostale obaveze iz čl. 3 osnovnog ugovora naknadno utvrditi zaključenim aneksima”, navodi se u obrazloženju presude Apelacionog suda.
Sud smatra i da se na osnovu ugovora od 16. 8. 2004. Rudnik uglja ne može obavezati da na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta finansira izradu projektne dokumentacije i izvođenje investicionih radova kako se to tužbom traži, bez preciznog regulisanja te obaveze imajući u vidu stanje lokacije gdje se vrši eksploatacija i prihvaćena tehnička rješenja. “Stranke nakon zaključenja Aaneksa od 29. 10. 2008. godine, po kome je tuženi nesporno postupio, nijesu zaključile novi aneks kojim bi regulisale preostale obaveze tuženog iz čl. 3 ugovora, kako je to predviđeno čl. 4 aneksa od 29. 10. 2008. godine.Takođe, tužilac nije dokazao da je utvrdio obavezu tuženog na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta koja nije izmirena, niti je dokazao da stanje lokacije i dinamika izvedenih radova zahtijevaju da se izvrši traženo finansiranje radi izmirenja te naknade. Teret dokazivanja tih činjenica je na tužiocu budući da je u njegovoj nadležnosti da utvrđuje obaveze investitora na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta”, navodi se u presudi.
Opština Pljevlja izjavila je Vrhovnom sudu reviziju na presudu Apelacionog suda, koji je kao neosnovanu odbio tužbu kojom je Opština od Rudnika tražila ispunjenje ugovora o naknadi za uređenje građevinskog zemljišta, potpisanog u avgustu 2004. godine. Prethodno je Privredni sud u novembru prošle godine presudio u korist Opštine, ali je u drugostepenom postupku po žalbi Rudnika uglja Apelacioni sud presudio u korist pljevaljske kompanije
Sud konstatuje da je vještak utvrdio koja projektna dokumentacija i investicioni radovi iz čl. 3 ugovora nijesu realizovani, ali nije obračunao obavezu tuženog na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta a u dopuni nalaza od 16. 4. 2016. se izjasnio da istu ne može obračunati.
“Prvostepeni sud je odredio novo građevinsko vještačenje a vještaci su obračunali naknadu za uređivanje građevinskog zemljišta za predmetnu lokaciju u iznosu od 540.456 eura shodno odluci Opštine Pljelvja o naknadi za uređivanje građevinskog zemljišta. Prilikom obračuna imao je u vidu Projekat izvedenog objekta-sistem za skretanje rijeke Ćehotine i stanje na licu mjesta. Tokom postupka se izjasnio na primjedbe tužioca i ostao je kod svog nalaza i mišljenja. Kako je tuženi nesporno uplatio tužiocu iznos od 1.057.649 eura na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta, to znači da je samim tim predmetnu obavezu izmirio i da je u pretplati po tom osnovu. Tužilac nije pružio valjane dokaze kojima bi doveo u sumnju činjenice utvrđene navedenim vještačenjem niti je predlagao novo vještačenje. Stoga prvostepeni sud nalaz i mišljenje tog vještaka pravilno cijeni kao jasan i stručan, ali kod izloženih razloga pogrešno nalazi da nije od značaja za odlučivanje. Na drugačiji zaključak ne upućuje ni to što je tužilac dopisom od 17. 2. 2012. godine pozvao tuženog da zaključe aneks ugovora za ostale obaveze predviđene čl. 3 osnovnog ugovora imajući u vidu da tužilac nije dokazao da postoji obaveza tuženog na ime naknade za uređivanje građevinskog zemljišta koja nije izmirena. U slučaju da tokom eksploatacije polja “Cementara” tužilac u okviru svoje nadležnosti utvrdi postojanje navedene obaveze tuženog istu može potraživati na propisani način”, navodi se u presudi Apelacionog suda.
Bonus video:
