Ni do jednog sela kolašinske opštine, još od kraja 80-ih godina prošlog vijeka, ne postoji organizovan prevoz.
Površina te izuzetno razuđene opštine je oko 897 km2, a neka sela udaljena su i po više od 30-ak kilometara.
Mještani iz tih krajeva kolašinske opštine, ukoliko nemaju terenska vozila, da bi došli do grada, prinuđeni su da koriste taksi prevoz. Ta usluga, tvrde, ponekad je previše za skromne kućne budžete.
Kraljske Bare, najpoznatije po protestu mještana protiv gradnje mHE, godinama kubure s mnogim problemima, osim ugroženosti vodotoka.
Darka Martinović objašnjava da je među najvećima stanje putne infrastrukture.
Darka za “Vijesti” kaže da su “saobraćajnice uništene mehanizacijom koncesionara šuma i nebrigom nadležnih, jedan od glavnih kočnica za razvoj toga kraja”.
”Pričaju nam o razvoju poljoprovrede, a ja za jedan odlazak do Kolašina, ako ću da prodam sir ili odem do ljekara, trošim samo za prevoz više od 20 eura. Čemu onda priča o razvoju poljoprivrede? Kakav mi možemo imati standard uz tu činjenicu? Zaboravljeni smo od svih”, tvrdi ona.
Darka i njene komišije, s nostalgijom se sjećaju vremena kad je do Kraljskih bara dolazio autobus, bar pazarnim danom.
Taksi prevoz do nekoliko najudaljenijih kolašinskih sela, kao i do katuna na planinama, i natrag neke mještane košta i po 40 eura. To potvrđuju i zvanične tarife kolašinskih taksi firmi.
Mještani najčešće koriste tu vrstu usluga ponedjeljkom kada je pazarni dan, ali i kad se mora do Doma zdravlja.
Priznaju da najčešće koriste usluge “divljih” taksista, jer su jeftiniji, a i vozači “ne nalaze mane putevima”.
U kolašinskoj Opštini, ipak, tvrde da potrebe za organizovanjem stalnog prevoza do sela nema, kao i da su “seoski putevi sve bolji, zahvaljujući stalnim ulaganjima”.
Nije bilo ni zahtjeva mještana za javnim prevozom, kažu u kabinetu predsjednika Opštine Milosava Bulatovića. Za to, procjenjuju, postoje dva razloga.
”Kada je u pitanju organizacija prevoza ka selima, s pozicije lokalne uprave, moramo u prvi plan staviti dvije činjenice. Nažalost, posljednjih decenija je došlo do iseljavanja sa seoskog područja i smanjenja broja stanovnika. Drugi karakterističan detalj - tamo gdje se sačuvala demografska struktura sela, a to su dominanantno područja bliža gradu, većina domaćinstava ima sopstvene automobile kojima se prevoze do grada”, kazali su “Vijestima” iz Bulatovićevog kabineta.
Podsjećaju na mnogo bolje dane za kolašinska sela, kada je, na primjer, u osnovnim školama u Donjoj i Gornjoj Morači bilo preko 300 učenika. Sada ih je jedva tridesetak.
Razuđenost kolašinske opštne, tvrde u lokalnoj upravi, “nameće saobraćajnu povezanost kao obavezu od koje zavisi kvalitet života i rada na ruralnom području”. U Opštini kažu da razmišljaju “da se kvalitetnije saobraćajno poveže prostrana teritorija opštine”. To će postići, objašnjavaju, ulaganjima u putnu infrastrukturu.
Fokus zahtjeva mještana, prema onome što su “Vijestima” kazali u Bulatovićevom kabinetu, je na održavanju i rekonstrukciji seoskih puteva.
”Na tom planu smo zaista postigli značajne rezultate i pokazali puno posvećenosti prostranoj mreži seoskih puteva na području opštine. Zahvaljujući dobroj saradnji s Komunalnim preduzećem, gotovo da nema seoskog puta do kojeg nijesmo stigli s našom mehanizacijom.Takođe, održavani su i probijani putevi ka katunima. U te poslove koje je ‘tražilo’ selo i koji su trebali tamošnjim mještanima, uloženo je, od 2018. godine do sada, oko 350.000 eura”, tvrde iz kolašinske izvršne vlasti.
Aktivnosti lokalne uprave, kažu, usmjerene su da se “obezbijedi stalna prohodnost i što bolje stanje seoskih puteva”.
Posljednjih decenija prošlog vijeka prevoz ka seoskom području organizovalo je društveno preduzeće “Transport”.
Postojale su autobuske linije ka Dragovića Polju, Manastiru Morača, Barama Kraljskim, Lipovu... Kasnije je jedan privatni prevoznik organizovao prevoz ka lipovskim selima.
Ponedjeljkom, koji je i tada bio pazarni dan, bilo je toliko interesovanje da je taj prevoznik vozio u tri “ture” prije podne i isto toliko poslije podne.
”Krajem prošlog i početkom ovoga vijeka, intenzivira se iseljavanje sa seoskog područja. Oni koji ostaju na selu, preko povoljnih pijaca automobila, dolaze u situaciju da kupovinom automobila, sami organizuju prevoz ne relaciji selo - grad - selo”, argumentuju iz Opštine svoj stav da potrebe za organizovanim prevozom više nema.
Bonus video:
