Lijek za životinje ne liječi kovid

EMA nije odobrila ivermektin za liječenje koronavirusa. Ljekarska komora Srbije pokrenula postupke protiv 18 kolega zbog slučaja "ivermektin", crnogorska bez odgovora

21055 pregleda 48 reakcija 6 komentar(a)
Ivermektin u Crnoj Gori registrovan samo za veterinarsku upotrebu, Foto: Rojters
Ivermektin u Crnoj Gori registrovan samo za veterinarsku upotrebu, Foto: Rojters

Nadležni u Crnoj Gori nisu u saznanju da je neko liječio kovid-19 veterinarskim lijekom ivermektin, za koji je Evropska agencija za ljekove (EMA) nakon sprovedene analize utvrdila da nije koristan za pacijente sa koronavirusom.

Iz crnogorskog Instituta za ljekove i medicinska sredstva (CinMED) “Vijestima” su pojasnili da nisu u saznanju o eventualnoj zloupotrebi ovog lijeka za liječenje pacijenata oboljelih od koronavirusa, kao i da je EMA utvrdila da ivermektin nije namjenjen za liječenje kovid-19.

”Ivermektin je u Evropskoj uniji odobren kao veterinarski lijek za primjenu protiv unutrašnjih i spoljnih parazita kod širokog raspona životinjskih vrsta. Dodatno, Ivermektin u obliku tableta je odobren za upotrebu u humanoj medicini za liječenje nekih parazitskih zaraza crvima, dok su preparati ivermektina za kožu odobreni za liječenje kožnih bolesti poput rozacee”, kazali su iz CinMED.

Pojasnili su da EMA do novembra nije primila nijedan zahtjev za izdavanje odobrenja za njegovu primjenu protiv kovida-19.

“Ljekovi koji sadrže ivermektin nijesu odobreni za primjenu protiv COVID-19 na području Evropske unije”, kazali su.

Iz CinMED su kazali da se lijek ivermektin nalazi u prometu u Crnoj Gori na osnovu dozvole za uvoz neregistrovanog veterinarskog lijeka, a koristi se za liječenju I kontrolu infekcija uzrokovanih parazitima...

“U svjetlu rasprava o primjeni ivermektina u prevenciji i liječenju bolesti kovid-19, EMA je sprovela analizu najnovijih dokaza o primjeni ivermektina u prevenciji i liječenju kovid-19, te zaključila da dostupni podaci ne podržavaju primjenu ovog lijeka za liječenje ove infekcije van okvira dobro kontrolisanih kliničkih ispitivanja. Potrebna su dalja dobro dizajnirana, randomizovana ispitivanja kako bi se donijeli zaključci da li je ovaj lijek efikasan i bezbjedan za primjenu u prevenciji i liječenju kovida-19”, piše u odgovoru CinMED.

Ljekarska komora Srbije sankcioniše, naša bez odgovora

Ljekarska komora Srbije pred sudovima časti tog udruženja pokrenula je postupke protiv 18 ljekara, za koje postoji osnovana sumnja da su savetovali i liječili pacijente od bolesti kovid-19 lekom “ivermektin”. To je učinjeno po službenoj dužnosti, a po prijavi zdravstvene inspekcije.

Iz crnogorske Ljekarske komore “Vijestima” nisu odgovorili da li su pokrenuli postupke i protiv koliko ljekara zbog neadekvatnog liječenja i savjetovanja pacijenata u vezi sa koronavirusom, ali ni da li je bilo slučajeva privremenog ili trajnog oduzimanja licence.

Društvenim mrežama i putem Viber grupe “LRNE - ivermektin preporuke” tokom prethodnih nekoliko mjeseci dijelile su se naučno neutemeljene informacije i savjeti o primeni leka ivermektin.

Ova grupa za mjesec je okupila oko 11.000 članova, a putem nje su pojedini ljekari preporučivali upotrebu ivermektina građanima, tvrdeći da je njima lično pomogao u prevenciji koronavirusa, objavili su srbijanski mediji.

Uzimanje veterinarskih ljekova - rizik i opasnost

Doktor veterinarske medicine Milan Rogošić za “Vijesti” je kazao da ivermektin nije registrovan za ljudsku upotrebu u Crnoj Gori i da je jedini način zloupotrebe ovog lijeka jeste konzumacija veterinarskih oblika ivermektina, što je opasnost i nepromišljeni rizik.

”Širom svijeta zabilježene su zloupotrebe ovog lijeka, kao rezultat informisanja ljudi iz nepouzdanih izvora, širenja dezinformacija i nerazumijevanja rezultata istraživanja o antivirusnom dejstvu ivermektina”, rekao je on.

Rogošić je kazao da je ivermektin antiparazitik, polusintetski lijek, derivat abamektina i pripada grupi makrocikličnih laktona.

”Jedinjenja ove klase deluju na unutrašnje(valjkasti crvi) i spoljašnje parazite. Ivermektin djeluje na odrasle i larvene oblike (IV stadijum) parazita. U veterinarskoj medicini ivermektin je našao široku primjenu u terapiranju različitih parazitoza, a samo otriće ivermektina rezultiralo je dodjelom Nobelove nagrade. U humanoj medicini, ivermektin je takođe našao svoju primjenu u obliku masti i tableta na jedan određeni broj parazitoza, a to su riječno sljepilo (onhocerkijaza), trihuriaza i askariaza. Svjetska zdravstvena organizacija navodi ivermektin kao lijek izbora u tretmanu strongiloidoze. Topikalno, odnosno nanošenjem na kožu, preparatima na bazi ivermektina se tretiraju uglavnom kožne parazitoze poput šuge i određene forme demodikoze”, pojasnio je.

Rogošić je istakao da se lijek ivermektin u veterini najčešće daje u obliku injekcionog rastvora i paste za oralnu upotrebu i da je važno znati da se pravi najčešće za životinje ogromne tjelesne mase, u mnogo većoj koncentraciji aktivne susptance nego kod odobrenih oblika za ljude, a dodatno ni dejstvo sporednih supstancija koje se nalaze u ovom lijeku nije ispitivano na ljudski organizam, u tom sastavu i obliku.

”Injekcioni rastvor se sa razlogom daje injekcionim putem, pasta za konje je sa razlogom pasta napravljena za tu vrstu i mi ne znamo dovoljno o neželjenim dejstvima i posledicama na ljudski organizam, ali za sada znamo da nema dokazano antivirusno dejstvo i da je u situaciji kada nemate registrovan oblik za ljudsku upotrebu, ne znate tačno doziranje oblika za životinje, uz nedokazano antivirusno dejstvo, zaista suvišno i nesvrsishodno uzimati ovaj lijek na svoju ruku”, poručio je Rogošič.

On smatra da je do najveće zablude došlo u Australiji, u vezi sa istraživanjem antivirusnog dejstva ivermektina u in vitro uslovima.

”In vitro u bukvalnom prevodu znači u staklu, što nam govori da je to laboratorijska metoda i bez pratećih faza ispitivanja neke aktivne supstance ona nema nikakav klinički značaj. To ispitivanje, sa određenim rezultatima antivirusnog dejstva ivermektina, se sprovodilo na kulturi ćelija, a ne na cijelom organizmu, a na izolovanu kulturu ćelija antivirusno dejstvo pokazuju najrazličitije supstance koje bi nama jedino mogle naškoditi. Takođe, na osnovu ove studije, u in vitro uslovima, potrebne koncentracije lijeka da bi pokazao neko antivirusno dejstvo na kulturi ćelija su i do deset puta veće od maksimalnih odobrenih za ljudsku upotrebu. Dakle, studije kojima se trenutno vode zagovarači upotrebe ovog antiparazitika daju nepotpune informacije i pune su metodoloških manjkavosti”, istakao je Rogošić.

Bonus video: