Ko kaže da od poljoprivrede ne može da se živi?
Možda oni koji se nikada ne upuste u taj poduhvat, ali ako je čovjek marljiv, vrijedan i ako prije svega ima ljubav prema tome - naravno da može. Bavljenje poljoprivredom me opušta, plod tog posla mi pored novca donosi i lično zadovoljstvo, ali kad bolje razmislim - ne znam ni čime bih se bavio da nisam poljoprivrednik.
Tim riječima ljubav prema svom poslu opisuje Samir Agović iz Petnjice. On i njegov brat su jedni od 20 korisnika projekta Evropske unije koji je finansiran u okviru IPA programa prekogranične saradnje s Albanijom, a njih dvojica su dobili zasad maline.
Maline uzgaja u zaseoku Bare, nadomak istoimene opštine, a poljoprivredom kaže da se bavi unazad 10 godina.
Adrović priča da su u okviru programa dobili naslove, sistem za navodnjavanje, pripremu zemljišta. U sklopu svog posla takođe ima oko 2.000 sadnica jabuke i šljive, 30 društava pčela, dva plastenika od 180 metara kvadratnih...
”Brat i ja smo inženjeri poljoprivrede. Igrom slučaja smo htjeli da vidimo da li umijemo da se bavimo time, da li smo naučili nešto na fakultetu i kao što vidite, ovo je čist primjer da marljivim radom i znanjem može dosta da se postigne”, priča Samir.
Njih dvojica sami rade na obrađivanju zemljišta, od drugih kako kaže, ne traže nikad pomoć “jer niko ne može da odradi rezidbu voća kao ja što radim”.
Nema većeg zadovoljstva, prema njegovim riječima, od onoga kada “nešto uradite i na kraju vidite da je plod čist, zdrav i da je prije svega plod vaših ruku”.
Ipak, kada bi zamislio svoj život u kom nije poljoprivrednik, Agović misli da bi možda bio arheolog.
”Mnogo volim istraživanja. Kod nas ima dosta mjesta koja čovjek treba obići. Za mnoge ne znamo ni da postoje, a možda su nam “ispred nosa”. Crna Gora je bogata istorijskim nalazištima, koje ljudi ne cijene dovoljno, a i koja nisu istražena”, smatra Samir.
Otvorene granice dovele do odlaska mladih
Na pitanje da li smatra da kod njegovih sugrađana postoji interesovanje za bavljenje poljoprivredom, Agović kaže da od kako su otvorene granice sa evropskim zemljama, mladi bračni parovi odlaze.
”Bilo je interesovanja nekad, ali kako su otvorili granice sa, na primjer, Njemačkom, mladi bračni parovi odlaze. Samo oni stari koji ostanu tu se još time bave”, priča Samir.
U opštini Petnjica priča da su imali još tri malinara koji su se tim poslom bavili prije projekta. Prisjeća se da su bili malo veći malinari, da su imali zasade oko 20 ari, a da su IPA projektom 20 malinara dobili po 10 ari zasada maline.
Pojašnjava i da se oni koji žive na planinskom dijelu bave stočarstvom, ali da zainteresovanih za bavljenje voćarstvom ima malo. Ipak, kada su ljudi vidjeli da je prošle godine porasla cijena maline “sada svi hoće da je uzgajaju”.
”Kada su te cijene skočile, sjećam se da su mnogi “kukali”- Kako ja ne počeh time da se bavim, kako mene sve to da zaobiđe... Pa čovječe, jesam li ti nudio da radiš i ti isti posao kao ja? Ali džabe, ljudi to uzimaju zdravo za gotovo, dok ne odu u market ili na pijacu pa vide cijene. Onda se svi kaju što nisu ranije počeli”, priča Agović.
Sve i da neko nije iskoristio pomoć preko programa, kao Samir i njegov brat, ističe da “velike podrške postoje od strane Ministarstva poljoprivrede”.
”Da je želio, mogao je da dobije pomoć od državne institucije. Dok u drugim državama nemate podršku 50 odsto, već to iznosi šest. U Sloveniji je, primjera radi, prije pet, šest godina bila tolika podrška. Pa kakva je to podrška? Nemoj da me podržavaš sa šest odsto”, ističe Adrović.
Mišljenja je i da su u svijetu oni koji se bave poljoprivredom “najveći bogataši”.
”Oni koji marljivo rade na kraju godine imaju benefite od toga. Morate da se potrudite, ne dolazi ništa preko noći. Budite uporni i volite to što radite i uspjeh neće izostati. Naravno, tu je uvijek i bojazan od vremenskih neprilika, ali kad god krenete u neki posao, znate da postoje rizici. Ne smijete dozvoliti da vas to demotiviše”.
Uz pomoć do razvitka Petnjice
Sekretar Opštine Petnjica Ziko Alilović navodi da je ovo prvi projekat Evropske unije u njihovoj opštini, te da je od velikog značaja kako za poljoprivredne proizvođače, tako i za samu opštinu.
”Jedna od bitnih stvari tokom realizacije projekta bila je obuka od strane stručnjaka iz oblasti poljoprivrede, čiji je cilj bio da se korisnici projekta bliže upoznaju sa načinom uzgoja maline. Nakon održanih predavanja svaki korisnik je dobio sertifikovani sadni materijal i opremu kao što su sistem za navodnjavanje, kolje, žicu...”, kazao je Alilović.
Svaka parcela je, kako pojašnjava, bila potpuno opremljena, a jedina obaveza korisnika je bila da zasadi maline.
”Nakon realizacije projekta, opštinski tim za poljoprivredu nastavio je i dalje da prati realizaciju projekta, tako da danas imamo vrlo uspješne malinare. Cijena maline na ovom području je ranije iznosila jedan euro, dok je prošle godine prelazila i tri”, podsjeća Alilović.
Ističe da se nada da će uspješna realizacija projekta omogućiti da i dalje sarađuju i da uz pomoć i podršku razvijaju poljoprivredu kao “primarnu granu razvoja” opštine.
Bonus video:
